Landen in West-Afrika
Hoeveel landen in West-Afrika
West-Afrika, gelegen in het westelijke deel van Afrika, bestaat uit 16 landen. Hier is een alfabetische lijst van alle landen in West-Afrika: Benin, Burkina Faso, Kaapverdië, Ivoorkust, Gambia, Ghana, Guinee, Guinee-Bissau, Liberia, Mali, Mauritanië, Niger, Nigeria, Senegal, Sierra Leone, en Togo. Onder hen behoren er twee tot de PALOP (Kaapverdië en Guinee-Bissau):
1. Benin
Benin is een West-Afrikaanse staat die vroeger een Franse kolonie was en daarom is Frans de officiële taal van het land. Er wonen meer dan 10 miljoen mensen in het land en de staat van het land is een republiek.
 |
|
2. Burkina Faso
Burkina Faso is een staat in West-Afrika die grenst aan Benin, Ivoorkust, Ghana, Mali, Niger en Togo. Het land bestaat voor het grootste deel uit savanne en in Burkina Faso wonen ruim 15 miljoen mensen.
 |
|
3. Kaapverdië
Kaapverdië, formeel de Republiek Kaapverdië, is een staat die een archipel in de Atlantische Oceaan omvat, ongeveer 500 kilometer ten westen van Kaapverdië op het Afrikaanse vasteland.
 |
|
4. Ivoorkust
Ivoorkust is een republiek in West-Afrika aan de Atlantische Oceaan, grenzend aan Burkina Faso, Ghana, Guinee, Liberia en Mali. Het land is een voormalige Franse kolonie en het land is een succesvol voetballand.
 |
|
5. Gambia
Gambia, formeel de Republiek Gambia, is een staat in West-Afrika aan de Atlantische Oceaan, grenzend aan Senegal, dat het land naast de kustlijn omringt. Gambia is de kleinste staat aan de oppervlakte van het Afrikaanse continent.
 |
|
6. Ghana
Ghana, formeel de Republiek Ghana, is een republiek in West-Afrika. Het land grenst in het westen aan Ivoorkust, in het noorden aan Burkina Faso, in het oosten aan Togo en in het zuiden aan de Golf van Guinee.
 |
|
7. Guinee
Guinee, formeel de Republiek Guinee, is een staat in West-Afrika. Guinee ligt aan de Atlantische kust tussen Guinee-Bissau en Sierra Leone, en grenst in het noorden aan Senegal en Mali, in het oosten aan Ivoorkust en in het zuiden aan Liberia.
 |
|
8. Guinee-Bissau
Guinee-Bissau, formeel de Republiek Guinee-Bissau, is een staat in West-Afrika met een kust tot aan de Atlantische Oceaan. Het land, de voormalige Portugese kolonie Portugees-Guinea, grenst in het noorden aan Senegal en in het zuiden en oosten aan Guinee.
 |
|
9. Liberia
Liberia, formeel de Republiek Liberia, is een staat in West-Afrika aan de Atlantische kust, grenzend aan Guinee, Sierra Leone en Ivoorkust. Liberia is de oudste republiek van Afrika en na Ethiopië de oudste onafhankelijke staat.
 |
|
10. Mali
Mali, formeel de Republiek Mali, is een kuststaat in West-Afrika. Mali, het zevende grootste land van Afrika, grenst in het noorden aan Algerije, in het oosten aan Niger, in het zuiden aan Burkina Faso en Ivoorkust, in het zuidwesten aan Guinee en in het westen aan Senegal en Mauritanië. Bij de volkstelling van 2009 bedroeg de bevolking 14,5 miljoen inwoners.
 |
|
11. Mauritanië
Mauritanië, formeel de Islamitische Republiek Mauritanië, is een staat in het noordwesten van Afrika, grenzend aan Algerije, Mali, Senegal, de Westelijke Sahara en de Atlantische Oceaan. Het land grenst ook aan Marokko sinds 27 februari 1976, toen Marokko de Westelijke Sahara bezette.
 |
|
12. Niger
Niger, formeel de Republiek Niger, is een staat in het binnenland van West-Afrika, grenzend aan Algerije, Benin, Burkina Faso, Libië, Mali, Nigeria en Tsjaad. Het land is vernoemd naar de rivier de Niger, die door de zuidwestelijke hoek van het gebied stroomt.
 |
|
13. Nigeria
Nigeria, formeel de Federale Republiek Nigeria, is een land in West-Afrika dat bestaat uit zesendertig staten en het zogenaamde Federaal Hoofdstedelijk Territorium, Abuja. Nigeria is het meest bevolkte land van Afrika en het zevende meest bevolkte land ter wereld.
 |
|
14. Senegal
Senegal, formeel de Republiek Senegal, is de meest westelijke staat van het Afrikaanse continent, gelegen aan de Atlantische Oceaan. Het land grenst aan Gambia, Guinee, Guinee-Bissau, Mali en Mauritanië.
 |
|
15. Sierra Leone
Sierra Leone, formeel de Republiek Sierra Leone, is een staat in West-Afrika. Het grenst aan Guinee in het noorden, Liberia in het zuiden en de Atlantische Oceaan aan de westkust.
 |
|
16. Togo
Togo, formeel de Republiek Togo, is een staat in West-Afrika die grenst aan Ghana in het westen, Benin in het oosten en Burkina Faso in het noorden. In het zuiden heeft het land een korte kuststrook richting de Golf van Guinee, waar de hoofdstad Lomé ligt.
 |
|
Landen in West-Afrika naar bevolking en hun hoofdsteden
Zoals hierboven opgemerkt, zijn er zestien onafhankelijke landen in West-Afrika. Onder hen is Nigeria het grootste land en Kaapverdië het kleinste qua bevolking. De volledige lijst van West-Afrikaanse landen met hoofdsteden wordt weergegeven in de onderstaande tabel, gerangschikt op basis van de laatste totale bevolking.
| Rang | Land | Bevolking | Landoppervlak (km²) | Hoofdstad |
| 1 | Nigeria | 200.963.599 | 910.768 | Abuja |
| 2 | Ghana | 30.280.811 | 227.533 | Accra |
| 3 | Ivoorkust | 25.823.071 | 318.003 | Yamoussoukro |
| 4 | Niger | 22.314.743 | 1.266.700 | Niamey |
| 5 | Burkina Faso | 20.870.060 | 273.602 | Ouagadougou |
| 6 | Mali | 19.973.000 | 1.220.190 | Bamako |
| 7 | Senegal | 16.209.125 | 192.530 | Dakar |
| 8 | Guinea | 12.218.357 | 245.717 | Conakry |
| 9 | Benin | 11.733.059 | 114.305 | Porto-Novo |
| 10 | Sierra Leone | 7.901.454 | 71.620 | Vrijstad |
| 11 | Gaan | 7.538.000 | 54.385 | Lomé |
| 12 | Liberia | 4.475.353 | 96.320 | Monrovia |
| 13 | Mauritanië | 4.077.347 | 1.025.520 | Nouakchott |
| 14 | Gambia | 2.347.706 | 10.000 | Banjul |
| 15 | Guinee-Bissau | 1.604.528 | 28.120 | Bissau |
| 16 | Kaapverdië | 550.483 | 4.033 | Praia |
Kaart van West-Afrikaanse landen
Korte geschiedenis van West-Afrika
Oude koninkrijken en rijken
West-Afrika, een regio rijk aan cultuur en geschiedenis, is de thuisbasis geweest van talloze invloedrijke koninkrijken en rijken. Een van de vroegst bekende beschavingen in de regio is de Nok-cultuur, die bloeide van ongeveer 1000 v.Chr. tot 300 n.Chr. in het hedendaagse Nigeria. De Nok-bevolking staat bekend om hun terracottasculpturen en vroege ijzerbewerkingstechnologie, die de basis legden voor toekomstige samenlevingen in de regio.
Ghana-rijk
Het Ghana-rijk, ook bekend als Wagadou, was een van de eerste grote rijken in West-Afrika. Het werd opgericht rond de 6e eeuw na Christus en bloeide tot de 13e eeuw. Het Ghana-rijk, gelegen in het huidige zuidoosten van Mauritanië en het westen van Mali, beheerste belangrijke handelsroutes en stond bekend om zijn rijkdom, vooral in goud. De hoofdstad van het rijk, Kumbi Saleh, was een belangrijk centrum van handel en islamitisch onderwijs.
Mali-rijk
Het verval van het Ghanese rijk maakte de weg vrij voor de opkomst van het Mali-rijk in de 13e eeuw. Het Mali-rijk, gesticht door Sundiata Keita, bereikte zijn hoogtepunt onder Mansa Musa (circa 1312-1337), een van de rijkste individuen in de geschiedenis. Mansa Musa’s beroemde pelgrimstocht naar Mekka in 1324 toonde de immense rijkdom van het rijk en droeg bij aan de verspreiding van de islam. Timboektoe, een grote stad in het Mali-rijk, werd een gerenommeerd centrum van islamitische wetenschap en handel.
Songhai-rijk
Het Songhai-rijk volgde het Mali-rijk eind 15e eeuw op. Onder leiding van heersers als de soennitische Ali en Askia Muhammad werd het Songhai-rijk een van de grootste en machtigste rijken in de Afrikaanse geschiedenis. De hoofdstad, Gao, was een bruisend centrum van handel en cultuur. Het Songhai-rijk controleerde cruciale handelsroutes langs de Sahara en handelde in goud, zout en andere goederen. Het verval van het rijk begon aan het einde van de 16e eeuw na een Marokkaanse invasie.
Trans-Sahara-handel en islamitische invloed
De trans-Sahara handelsroutes waren van vitaal belang voor de welvaart van de West-Afrikaanse rijken. Deze routes vergemakkelijkten de uitwisseling van goederen, ideeën en culturen tussen Noord-Afrika, het Midden-Oosten en West-Afrika. Goud, zout en slaven behoorden tot de voornaamste handelsgoederen. De introductie en verspreiding van de islam speelde een belangrijke rol bij het vormgeven van de cultuur, het onderwijs en de politieke structuren in de regio. Islamitische geleerden en handelaars richtten leercentra en moskeeën op, die bijdroegen aan de intellectuele en religieuze ontwikkeling van de regio.
Europese verkenning en de slavenhandel
Het Europese contact met West-Afrika begon in de 15e eeuw met Portugese ontdekkingsreizigers als Prins Hendrik de Zeevaarder, die op zoek waren naar nieuwe handelsroutes en bronnen van goud. De Portugezen vestigden handelsposten langs de kust, die al snel knooppunten werden voor de transatlantische slavenhandel. In de daaropvolgende eeuwen werden miljoenen Afrikanen met geweld vanuit West-Afrika naar Amerika overgebracht, wat resulteerde in aanzienlijke sociale en economische ontwrichting.
Koloniale periode
De 19e eeuw zag de intensivering van de Europese kolonisatie in West-Afrika, gekenmerkt door de Conferentie van Berlijn van 1884-1885, waar de Europese machten Afrika in koloniën verdeelden. Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland en Portugal kregen controle over verschillende delen van West-Afrika, wat leidde tot diepgaande veranderingen in het politieke, sociale en economische landschap van de regio.
Het koloniale bewind bracht infrastructurele ontwikkeling met zich mee, maar ook uitbuiting en verzet. De Fransen controleerden grote gebieden, waaronder het huidige Senegal, Mali, Burkina Faso en Ivoorkust. De Britten stichtten koloniën in Nigeria, Ghana, Sierra Leone en Gambia. Duitsland en Portugal claimden ook gebieden in de regio.
Onafhankelijkheidsbewegingen
Het midden van de 20e eeuw was een periode van intense strijd voor onafhankelijkheid in West-Afrika. Het einde van de Tweede Wereldoorlog en de groeiende vraag naar zelfbeschikking leidden tot dekolonisatie-inspanningen over het hele continent. Ghana werd onder leiding van Kwame Nkrumah het eerste Afrikaanse land ten zuiden van de Sahara dat in 1957 onafhankelijk werd. Deze prestatie inspireerde andere landen in de regio om vrijheid van de koloniale overheersing te zoeken.
In de jaren zestig waren de meeste West-Afrikaanse landen onafhankelijk geworden. Leiders als Nnamdi Azikiwe in Nigeria, Ahmed Sékou Touré in Guinee en Léopold Sédar Senghor in Senegal speelden een cruciale rol in de onafhankelijkheidsbewegingen van hun land. De periode na de onafhankelijkheid werd echter gekenmerkt door aanzienlijke uitdagingen, waaronder politieke instabiliteit, militaire staatsgrepen en burgerconflicten.
Uitdagingen en ontwikkelingen na de onafhankelijkheid
Het tijdperk na de onafhankelijkheid in West-Afrika werd gekenmerkt door zowel vooruitgang als tegenslagen. Veel landen werden geconfronteerd met moeilijkheden bij het vestigen van een stabiel bestuur, wat leidde tot perioden van autoritair bewind, economische uitdagingen en sociale onrust. Burgeroorlogen in landen als Liberia, Sierra Leone en Ivoorkust hadden verwoestende gevolgen voor hun bevolking en economie.
Ondanks deze uitdagingen heeft West-Afrika de afgelopen decennia aanzienlijke vooruitgang geboekt. Regionale organisaties zoals de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten (ECOWAS) hebben een cruciale rol gespeeld bij het bevorderen van economische integratie, vrede en stabiliteit. De economische groei in landen als Nigeria, Ghana en Senegal wordt aangedreven door sectoren als olie, landbouw en diensten.
Hedendaagse kwesties en toekomstperspectieven
Tegenwoordig wordt West-Afrika geconfronteerd met talloze uitdagingen en kansen. Politieke instabiliteit, corruptie en economische ongelijkheid blijven belangrijke problemen. Bovendien kampt de regio met veiligheidsdreigingen van extremistische groeperingen in de Sahel en de gevolgen van de klimaatverandering, die van invloed zijn op de landbouw en het levensonderhoud.
West-Afrika heeft echter ook een enorm potentieel. De jonge en dynamische bevolking van de regio houdt zich steeds meer bezig met ondernemerschap, technologie en activisme. Inspanningen om het bestuur, het onderwijs en de infrastructuur te verbeteren zijn essentieel voor duurzame ontwikkeling. Het rijke culturele erfgoed, gekoppeld aan de veerkracht en creativiteit van de bevolking, biedt een veelbelovende toekomst voor West-Afrika.
