Landen in West-Europa
Hoeveel landen in West-Europa
Als regio van Europa bestaat West-Europa uit 9 onafhankelijke landen (Oostenrijk, België, Frankrijk, Duitsland, Liechtenstein, Luxemburg, Monaco, Nederland, Zwitserland) en 2 territoria (Guernsey, Jersey). Zie hieronder voor de lijst met West-Europese landen en afhankelijkheden per bevolking. U kunt ze ook allemaal in alfabetische volgorde vinden aan het einde van deze pagina.
1. Oostenrijk
Oostenrijk, officieel de Republiek Oostenrijk, is een geheel door land omgeven staat in Midden-Europa. Oostenrijk grenst aan zowel Duitsland als Tsjechië in het noorden, Slowakije en Hongarije in het oosten, Slovenië en Italië in het zuiden en Zwitserland en Liechtenstein in het westen.
|
2. België
België is een constitutionele monarchie in West-Europa en grenst aan Frankrijk, Duitsland, Luxemburg en Nederland. België is de zetel van het EU-hoofdkwartier en verschillende grote internationale organisaties. Er wonen ongeveer 11 miljoen mensen in België en de twee grootste regio’s heten Vlaanderen, gelegen in het noorden, en de Franstalige zuidelijke regio van Wallonië.
|
3. Frankrijk
Frankrijk, formeel de Republiek Frankrijk, of alternatief de Franse Republiek, is een republiek in West-Europa. Frankrijk heeft kusten tot aan de Atlantische Oceaan, het Engelse Kanaal en de Middellandse Zee.
|
4. Duitsland
Duitsland, formeel de Bondsrepubliek Duitsland, is een federale staat in Midden-Europa en bestaat uit 16 staten. Duitsland is een van de belangrijkste industriële landen ter wereld.
|
5. Liechtenstein
Liechtenstein, formeel het Vorstendom Liechtenstein, is een onafhankelijke constitutionele monarchie in de Alpen van Midden-Europa, gelegen tussen Zwitserland en Oostenrijk. Liechtenstein is een van de microstaten van Europa.
|
6. Luxemburg
Luxemburg, officieel het Groothertogdom Luxemburg, is een staat in West-Europa. Het land grenst in het westen en noorden aan België, in het oosten aan Duitsland en in het zuiden aan Frankrijk.
|
7. Monaco
Monaco, formeel het Prinsdom Monaco, is een microstaat met een constitutionele monarchie in Zuid-Frankrijk in West-Europa.
|
8. Nederland
Nederland, formeel het Koninkrijk der Nederlanden, is een land in West-Europa. Het land grenst in het noorden en westen aan de Noordzee, in het zuiden aan België en in het oosten aan Duitsland. Onder Nederland vallen ook de gemeenten Bonaire, Saba en Sint Eustatius in het Caribisch gebied.
|
9. Zwitserland
Zwitserland of officieel de Zwitserse Bondsstaat is een federatie in Centraal-Europa, grenzend aan Frankrijk, Duitsland, Italië, Oostenrijk en Liechtenstein.
|
Lijst van landen in West-Europa en hun hoofdsteden
Zoals hierboven vermeld, zijn er drie onafhankelijke landen in West-Europa. Onder hen is Duitsland het grootste land en Monaco het kleinste. De volledige lijst van West-Europese landen met hoofdsteden wordt weergegeven in de onderstaande tabel, gerangschikt op basis van de laatste totale bevolking.
Rang | Onafhankelijk land | Huidige populatie | Hoofdstad |
1 | Duitsland | 82.979.100 | Berlijn |
2 | Frankrijk | 66.998.000 | Parijs |
3 | Nederland | 17.325.700 | Amsterdam |
4 | België | 11.467.362 | Brussel |
5 | Oostenrijk | 8.869.537 | Wenen |
6 | Zwitserland | 8.542.323 | Bern |
7 | Luxemburg | 613.894 | Luxemburg |
8 | Liechtenstein | 38.380 | Vaduz |
9 | Monaco | 38.300 | Monaco |
Gebieden in West-Europa
Rang | Afhankelijk gebied | Bevolking | Grondgebied van |
1 | Jersey | 105.500 | Groot-Brittannië |
2 | Guernsey | 62.063 | Groot-Brittannië |
Kaart van landen in West-Europa
Korte geschiedenis van West-Europa
Oude beschavingen en vroege geschiedenis
Prehistorie en vroege bewoners
West-Europa, met regio’s als het huidige Frankrijk, Duitsland, Nederland, België en Zwitserland, heeft een rijk prehistorisch erfgoed. In het paleolithicum waren er vroege menselijke nederzettingen, met de beroemde grotschilderingen van Lascaux in Frankrijk die dateren uit ongeveer 17.000 v.Chr. De Neolithische periode bracht landbouwpraktijken met zich mee, wat leidde tot de oprichting van permanente nederzettingen en megalithische bouwwerken zoals de Carnac-stenen in Bretagne.
Keltische stammen en Romeinse verovering
Tegen het eerste millennium vGT domineerden Keltische stammen zoals de Galliërs, Britten en Iberiërs West-Europa. Deze stammen richtten geavanceerde samenlevingen op met geavanceerde metaalbewerkings- en handelsnetwerken. De Romeinse verovering van Gallië (het huidige Frankrijk en omliggende regio’s) begon in 58 vGT onder Julius Caesar, wat leidde tot de integratie van deze gebieden in het Romeinse rijk. De Romeinse tijd bracht verstedelijking, ontwikkeling van de infrastructuur en culturele assimilatie met zich mee, en liet een blijvende erfenis na in de vorm van wegen, aquaducten en op het Latijn gebaseerde talen.
Middeleeuwen
Frankische koninkrijken en het Karolingische rijk
Het verval van het West-Romeinse rijk in de 5e eeuw na Christus leidde tot de opkomst van Germaanse koninkrijken, met name de Franken. Onder leiding van koning Clovis I stichtten de Franken een machtig koninkrijk in Gallië. De Karolingische dynastie, vooral onder Karel de Grote (768-814 CE), breidde het Frankische rijk uit over een groot deel van West- en Centraal-Europa en bevorderde een heropleving van kennis en cultuur die bekend staat als de Karolingische Renaissance.
Feodalisme en het Heilige Roomse Rijk
De fragmentatie van het Karolingische rijk leidde tot de ontwikkeling van het feodalisme, een gedecentraliseerd bestuurssysteem gebaseerd op grondbezit en vazalschap. Het Heilige Roomse Rijk, gesticht in 962 CE met de kroning van Otto I, probeerde de erfenis van het rijk van Karel de Grote nieuw leven in te blazen, hoewel het een losse confederatie van staten bleef. Deze periode zag ook de opkomst van invloedrijke monastieke centra en universiteiten, die bijdroegen aan de intellectuele en culturele ontwikkeling van West-Europa.
Renaissance en vroegmoderne tijd
De Renaissance en culturele bloei
De Renaissance, die in de 14e eeuw in Italië begon, verspreidde zich in de 15e eeuw naar West-Europa en veroorzaakte een culturele en intellectuele opleving. Frankrijk, de Lage Landen en Duitsland werden centra van artistieke en wetenschappelijke innovatie. Figuren als Leonardo da Vinci, Michelangelo en Erasmus hebben belangrijke bijdragen geleverd aan kunst, wetenschap en humanisme. De uitvinding van de drukpers door Johannes Gutenberg halverwege de 15e eeuw bracht een revolutie teweeg in de verspreiding van kennis.
Reformatie en religieus conflict
De 16e eeuw bracht de protestantse Reformatie, die in 1517 op gang werd gebracht door de 95 stellingen van Maarten Luther. Deze religieuze omwenteling leidde tot de fragmentatie van het westerse christendom en tot aanzienlijke politieke en sociale conflicten, waaronder de Dertigjarige Oorlog (1618-1648). De Vrede van Westfalen in 1648 maakte een einde aan de oorlog en stelde principes van staatssoevereiniteit en religieuze tolerantie in, waardoor het politieke landschap van West-Europa opnieuw vorm kreeg.
Tijdperk van Verlichting en Revoluties
De verlichting
De 18e-eeuwse Verlichting was een periode van intellectuele en filosofische groei, waarbij de nadruk lag op de rede, individuele rechten en wetenschappelijk onderzoek. Filosofen als Voltaire, Rousseau en Kant beïnvloedden het politieke denken en droegen bij aan de ontwikkeling van moderne democratische principes. De idealen van de Verlichting vormden het toneel voor revolutionaire bewegingen in heel Europa.
Franse Revolutie en Napoleontische tijd
De Franse Revolutie (1789-1799) heeft West-Europa diepgaand getransformeerd, waarbij de monarchie omver werd geworpen en een republiek werd gevestigd op basis van de principes van vrijheid, gelijkheid en broederschap. De daaropvolgende opkomst van Napoleon Bonaparte leidde tot de Napoleontische oorlogen (1803-1815), die de Europese politieke grenzen hervormden en revolutionaire idealen over het continent verspreidden. Het Congres van Wenen (1814-1815) probeerde na de nederlaag van Napoleon de stabiliteit en het machtsevenwicht in Europa te herstellen.
Industrialisatie en moderne tijd
Industriële revolutie
De late 18e en 19e eeuw waren getuige van de industriële revolutie, die begon in Groot-Brittannië en zich verspreidde over West-Europa. Deze periode bracht aanzienlijke technologische vooruitgang, verstedelijking en economische groei met zich mee, waardoor de West-Europese samenlevingen transformeerden van agrarische naar industriële economieën. Spoorwegen, fabrieken en nieuwe communicatiemethoden zoals de telegraaf zorgden voor een revolutie in het dagelijks leven en werk.
Wereldoorlogen en hun nasleep
De 20e eeuw werd gekenmerkt door twee verwoestende wereldoorlogen. De Eerste Wereldoorlog (1914-1918) resulteerde in een groot verlies aan mensenlevens en politieke onrust, wat leidde tot de ondergang van rijken en het hertekenen van nationale grenzen. De Tweede Wereldoorlog (1939-1945) had een nog diepgaandere impact, veroorzaakte wijdverbreide verwoestingen en leidde tot de verdeeldheid van Duitsland en de vestiging van de orde van de Koude Oorlog. In de naoorlogse periode ontstond de Europese Unie (EU), gericht op het bevorderen van economische samenwerking en het voorkomen van toekomstige conflicten.
Hedendaagse ontwikkelingen
Europese integratie
De tweede helft van de 20e eeuw en het begin van de 21e eeuw werden gekenmerkt door toenemende Europese integratie. De vorming van de Europese Economische Gemeenschap (EEG) in 1957, die uitgroeide tot de EU, heeft economische samenwerking, politieke stabiliteit en de creatie van een interne markt bevorderd. West-Europese landen hebben in dit proces een leidende rol gespeeld en een beleid van eenheid en collectieve veiligheid bevorderd.
Moderne uitdagingen
West-Europa wordt vandaag de dag geconfronteerd met tal van uitdagingen, waaronder economische verschillen, migratievraagstukken en de opkomst van populistische bewegingen. De regio blijft worstelen met de implicaties van de Brexit, ecologische duurzaamheid en de gevolgen van de mondialisering. Ondanks deze uitdagingen blijft West-Europa een wereldleider op cultureel, economisch en politiek gebied.