Kraje w Europie Zachodniej

Ile krajów w Europie Zachodniej

Jako region Europy, Europa Zachodnia składa się z 9  niezależnych krajów (Austrii, Belgii, Francji, Niemiec, Liechtensteinu, Luksemburga, Monako, Holandii, Szwajcarii) i 2 terytoriów (Guernsey, Jersey). Poniżej znajduje się lista krajów Europy Zachodniej i zależności według populacji. Na końcu tej strony znajdziesz je wszystkie w kolejności alfabetycznej.

1. Austria

Austria, oficjalnie Republika Austrii, jest państwem śródlądowym w Europie Środkowej. Austria graniczy z Niemcami i Czechami na północy, Słowacją i Węgrami na wschodzie, Słowenią i Włochami na południu oraz Szwajcarią i Liechtensteinem na zachodzie.

Stolica: Wiedeń Powierzchnia: 83 879 km² Język: niemiecki Waluta: Euro

2. Belgia

Belgia jest monarchią konstytucyjną w Europie Zachodniej i graniczy z Francją, Niemcami, Luksemburgiem i Holandią. Belgia jest siedzibą głównej siedziby UE i kilku dużych organizacji międzynarodowych. W Belgii mieszka około 11 milionów ludzi, a dwa największe regiony to Flandria, która znajduje się na północy, i francuskojęzyczny południowy region Walonii.

Stolica: Bruksela Powierzchnia: 30 530 km² Języki: francuski, niemiecki i holenderski Waluta: Euro

3. Francja

Francja, formalnie Republika Francuska lub alternatywnie Republika Francuska, jest republiką w Europie Zachodniej. Francja ma wybrzeża aż do Atlantyku, kanału La Manche i Morza Śródziemnego.

Stolica: Paryż Powierzchnia: 549 190 km² Język: francuski Waluta: Euro

4. Niemcy

Niemcy, formalnie Republika Federalna Niemiec, to państwo federalne położone w Europie Środkowej składające się z 16 krajów związkowych. Niemcy są jednym z wiodących krajów przemysłowych na świecie.

Stolica: Berlin Powierzchnia: 357 120 km² Język: niemiecki Waluta: Euro

5. Liechtenstein

Liechtenstein, formalnie Księstwo Liechtensteinu, jest niezależną monarchią konstytucyjną w Alpach Europy Środkowej, położoną pomiędzy Szwajcarią a Austrią. Liechtenstein to jedno z mikropaństw Europy.

Stolica: Vaduz Powierzchnia: 160 km² Język: niemiecki Waluta: frank szwajcarski

6. Luksemburg

Luksemburg, oficjalnie Wielkie Księstwo Luksemburga, to państwo położone w Europie Zachodniej. Kraj graniczy z Belgią na zachodzie i północy, Niemcami na wschodzie i Francją na południu.

Stolica: Luksemburg Powierzchnia: 2590 km² Język: luksemburski Waluta: Euro

7. Monako

Monako, formalnie Księstwo Monako, to mikrostat z monarchią konstytucyjną położoną w południowej Francji, w Europie Zachodniej.

Stolica: Monako Powierzchnia: 2,1 km² Języki: francuski Waluta: Euro

8. Holandia

Holandia, formalnie Królestwo Niderlandów, to kraj w Europie Zachodniej. Kraj graniczy z Morzem Północnym na północy i zachodzie, Belgią na południu i Niemcami na wschodzie. Do Holandii należą także gminy Bonaire, Saba i Sint Eustatius na Karaibach.

Stolica: Amsterdam Powierzchnia: 41 540 km² Język: holenderski Waluta: Euro

9. Szwajcaria

Szwajcaria lub oficjalnie Konfederacja Szwajcarska to federacja w Europie Środkowej, granicząca z Francją, Niemcami, Włochami, Austrią i Liechtensteinem.

Stolica: Berno Powierzchnia: 41 280 km² Języki: niemiecki, francuski i włoski Waluta: frank szwajcarski

Lista krajów Europy Zachodniej i ich stolic

Jak wspomniano powyżej, w Europie Zachodniej znajdują się 3 niezależne kraje. Wśród nich największym krajem są Niemcy, a najmniejszym Monako. Pełną listę krajów Europy Zachodniej ze stolicami  przedstawiono w poniższej tabeli, uszeregowanej według ostatniej całkowitej populacji.

Terytoria w Europie Zachodniej

Mapa krajów w Europie Zachodniej

Krótka historia Europy Zachodniej

Starożytne cywilizacje i wczesna historia

Czasy prehistoryczne i pierwsi mieszkańcy

Europa Zachodnia, obejmująca regiony obejmujące dzisiejszą Francję, Niemcy, Holandię, Belgię i Szwajcarię, ma bogate dziedzictwo prehistoryczne. W epoce paleolitu istniały wczesne osady ludzkie, a słynne malowidła w jaskini Lascaux we Francji pochodzą z około 17 000 lat p.n.e. Okres neolitu przyniósł praktyki rolnicze, które doprowadziły do ​​​​powstania stałych osad i budowli megalitycznych, takich jak kamienie Carnac w Bretanii.

Plemiona celtyckie i podbój rzymski

W pierwszym tysiącleciu p.n.e. w Europie Zachodniej dominowały plemiona celtyckie, takie jak Galowie, Brytyjczycy i Iberowie. Plemiona te założyły wyrafinowane społeczeństwa z zaawansowanymi sieciami obróbki metali i handlu. Rzymski podbój Galii (dzisiejsza Francja i okoliczne regiony) rozpoczął się w 58 roku p.n.e. za panowania Juliusza Cezara, co doprowadziło do integracji tych terenów z Cesarstwem Rzymskim. Okres rzymski przyniósł urbanizację, rozwój infrastruktury i asymilację kulturową, pozostawiając trwałe dziedzictwo w postaci dróg, akweduktów i języków opartych na łacinie.

Średniowiecze

Królestwa Franków i Cesarstwo Karolingów

Upadek zachodniego imperium rzymskiego w V wieku n.e. doprowadził do powstania królestw germańskich, w szczególności Franków. Pod przywództwem króla Clovisa I Frankowie założyli potężne królestwo w Galii. Dynastia Karolingów, zwłaszcza pod rządami Karola Wielkiego (768-814 n.e.), rozszerzyła imperium Franków na większą część Europy Zachodniej i Środkowej, promując odrodzenie nauki i kultury znane jako renesans karoliński.

Feudalizm i Święte Cesarstwo Rzymskie

Fragmentacja Cesarstwa Karolingów doprowadziła do rozwoju feudalizmu, zdecentralizowanego systemu rządów opartego na własności ziemi i wasalstwie. Święte Cesarstwo Rzymskie, założone w 962 roku n.e. wraz z koronacją Ottona I, starało się wskrzesić dziedzictwo imperium Karola Wielkiego, choć pozostało luźną konfederacją państw. W okresie tym powstały także wpływowe ośrodki klasztorne i uniwersytety, przyczyniające się do rozwoju intelektualnego i kulturalnego Europy Zachodniej.

Renesans i wczesna nowożytność

Renesans i rozkwit kultury

Renesans, który rozpoczął się we Włoszech w XIV wieku, rozprzestrzenił się w Europie Zachodniej w XV wieku, wywołując odrodzenie kulturowe i intelektualne. Francja, Niderlandy i Niemcy stały się ośrodkami innowacji artystycznych i naukowych. Postacie takie jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł i Erazm wniosły znaczący wkład w sztukę, naukę i humanizm. Wynalezienie prasy drukarskiej przez Jana Gutenberga w połowie XV wieku zrewolucjonizowało szerzenie wiedzy.

Reformacja i konflikt religijny

Wiek XVI przyniósł reformację protestancką, zapoczątkowaną przez 95 tez Marcina Lutra w 1517 r. Ten przewrót religijny doprowadził do rozbicia zachodniego chrześcijaństwa i znaczących konfliktów politycznych i społecznych, w tym wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Pokój westfalski z 1648 r. zakończył wojnę i ustanowił zasady suwerenności państwa i tolerancji religijnej, zmieniając krajobraz polityczny Europy Zachodniej.

Wiek Oświecenia i Rewolucji

Oświecenie

Oświecenie w XVIII wieku było okresem rozwoju intelektualnego i filozoficznego, w którym kładziono nacisk na rozum, prawa jednostki i badania naukowe. Filozofowie tacy jak Voltaire, Rousseau i Kant wywarli wpływ na myśl polityczną i przyczynili się do rozwoju nowoczesnych zasad demokracji. Ideały oświeceniowe przygotowały grunt pod ruchy rewolucyjne w całej Europie.

Rewolucja Francuska i era napoleońska

Rewolucja Francuska (1789-1799) głęboko przekształciła Europę Zachodnią, obalając monarchię i ustanawiając republikę opartą na zasadach wolności, równości i braterstwa. Późniejszy awans Napoleona Bonaparte doprowadził do wojen napoleońskich (1803-1815), które zmieniły europejskie granice polityczne i szerzyły rewolucyjne ideały na całym kontynencie. Kongres Wiedeński (1814-1815) podjął próbę przywrócenia stabilności i równowagi sił w Europie po klęsce Napoleona.

Industrializacja i era nowożytna

Rewolucja przemysłowa

Koniec XVIII i XIX wieku był świadkiem rewolucji przemysłowej, która rozpoczęła się w Wielkiej Brytanii i rozprzestrzeniła się w całej Europie Zachodniej. Okres ten przyniósł znaczący postęp technologiczny, urbanizację i wzrost gospodarczy, przekształcając społeczeństwa Europy Zachodniej z gospodarki rolniczej w przemysłową. Koleje, fabryki i nowe metody komunikacji, takie jak telegraf, zrewolucjonizowały codzienne życie i pracę.

Wojny światowe i ich następstwa

Wiek XX naznaczony był dwiema wyniszczającymi wojnami światowymi. I wojna światowa (1914-1918) przyniosła ogromne straty w ludziach i wstrząsy polityczne, które doprowadziły do ​​upadku imperiów i ponownego wytyczenia granic państw. II wojna światowa (1939-1945) wywarła jeszcze głębsze skutki, powodując powszechne zniszczenia i prowadząc do podziału Niemiec i ustanowienia porządku zimnej wojny. W okresie powojennym powstała Unia Europejska (UE), której celem było wspieranie współpracy gospodarczej i zapobieganie przyszłym konfliktom.

Współczesne wydarzenia

Integracja europejska

Druga połowa XX i początek XXI wieku charakteryzowała się postępującą integracją europejską. Utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) w 1957 r., która przekształciła się w UE, sprzyjało współpracy gospodarczej, stabilności politycznej i utworzeniu jednolitego rynku. Kraje Europy Zachodniej odegrały w tym procesie wiodącą rolę, promując politykę jedności i bezpieczeństwa zbiorowego.

Współczesne wyzwania

Europa Zachodnia stoi dziś przed wieloma wyzwaniami, w tym dysproporcjami gospodarczymi, kwestiami migracyjnymi i wzrostem ruchów populistycznych. Region w dalszym ciągu zmaga się z konsekwencjami brexitu, zrównoważeniem środowiskowym i skutkami globalizacji. Pomimo tych wyzwań Europa Zachodnia pozostaje światowym liderem w sferze kulturalnej, gospodarczej i politycznej.