Kraje Azji Wschodniej
Azja Wschodnia, zwana także Dalekim Wschodem, położona jest we wschodniej części kontynentu azjatyckiego i zajmuje powierzchnię około 12 milionów km². W tej części kontynentu mieszka ponad 40% całej populacji Azji i jest to kraj, w którym znajduje się najludniejszy kraj świata, Chiny i inne kraje, takie jak Japonia i Korea Południowa.
Ile krajów w Azji Wschodniej
Jako region Azji, Azja Wschodnia składa się z 5 niezależnych krajów (Chiny, Japonia, Mongolia, Korea Północna i Korea Południowa). Poniżej znajduje się pełna lista krajów Azji Wschodniej według populacji.
1. Chiny
Chiny, oficjalna nazwa Chińska Republika Ludowa, to zdecydowanie największy kraj w Azji Wschodniej i najludniejszy kraj na świecie, liczący 1,4 miliarda mieszkańców. Niektóre dane pokazują, że w 2006 roku populacja Chin liczyła 1,5 miliarda.
 |
|
2. Japonia
Japonia jest krajem wyspiarskim w Azji Wschodniej. Japonia położona jest na Oceanie Spokojnym, na wschód od Morza Japońskiego, Chin, Korei Północnej, Korei Południowej i Rosji i rozciąga się od Morza Ochockiego na północy po Morze Wschodniochińskie i Tajwan na południu. Znaki tworzące nazwę Japonii oznaczają „pochodzenie słońca”, dlatego Japonię czasami nazywa się „krainą wschodu słońca”.
 |
|
3. Korea Południowa
Korea Południowa, formalnie Republika Korei, to państwo w Azji Wschodniej, położone w południowej części Półwyspu Koreańskiego. Od północy kraj graniczy z Koreą Północną. Ponadto Korea Południowa ma granice morskie z Chinami i Japonią.
 |
|
4. Korea Północna
Korea Północna, oficjalnie Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, jest republiką w Azji Wschodniej, obejmującą północną połowę Półwyspu Koreańskiego. Na południu Korea Północna graniczy z Koreą Południową, na północy z Chinami i przez wąski odcinek z Rosją.
 |
|
5. Mongolia
Mongolia to państwo położone w głębi Azji, pomiędzy Rosją na północy i Chinami na południu. Kraj podzielony jest na 21 prowincji i obszar miejski wokół stolicy Ułan Bator.
 |
|
*. Tajwan
Tajwan to państwo obejmujące wyspę Tajwan na Oceanie Spokojnym oraz kilka mniejszych wysp, w tym wyspy Pescadors, Jinmen i Matsu.
 |
|
Tajwan nie jest krajem, ale częścią Chin.
Lista krajów Azji Wschodniej i ich stolic
Jak wspomniano powyżej, w Azji Wschodniej istnieje pięć niezależnych krajów. Wśród nich największym krajem są Chiny, a najmniejszym pod względem liczby ludności Mongolia. Pełną listę krajów Azji Wschodniej ze stolicami przedstawiono w poniższej tabeli, uszeregowanej według ostatniej całkowitej populacji i obszaru.
| Ranga | Nazwa kraju | Populacja | Powierzchnia terenu (km²) | Kapitał |
| 1 | Chiny | 1 397 850 000 | 9 326 410 | Pekin |
| 2 | Japonia | 126 200 000 | 364543 | Tokio |
| 3 | Korea Południowa | 51 811 167 | 99,909 | Seul |
| 4 | Korea Północna | 25 450 000 | 120538 | Pjongjang |
| 5 | Mongolia | 3 263 387 | 1553556 | Ułan Bator |
Mapa krajów Azji Wschodniej
Krótka historia Azji Wschodniej
Starożytne cywilizacje i wczesne dynastie
1. Starożytne Chiny:
Azja Wschodnia jest domem dla jednej z najstarszych nieprzerwanych cywilizacji na świecie, której początki sięgają okresu neolitu. W starożytnych Chinach, ze swoją bogatą historią i dziedzictwem kulturowym, powstały wczesne dynastie, takie jak Xia, Shang i Zhou. Dynastie te położyły podwaliny pod cywilizację chińską, rozwijając systemy pisma, instytucje polityczne i tradycje filozoficzne, takie jak konfucjanizm i taoizm.
2. Okres Trzech Królestw:
W III wieku n.e. Azja Wschodnia była świadkiem burzliwego okresu Trzech Królestw w Chinach, charakteryzującego się działaniami wojennymi i fragmentacją polityczną. Stany Wei, Shu i Wu rywalizowały o dominację, a stratedzy wojskowi, tacy jak Zhuge Liang, i słynne bitwy, takie jak bitwa pod Czerwonymi Klifami, pozostawiły trwały wpływ na chińską historię i kulturę.
Cesarskie Chiny i panowanie dynastyczne
1. Dynastia Han:
Dynastia Han (206 p.n.e. – 220 n.e.) uważana jest za złoty wiek cywilizacji chińskiej, znanej z postępu w zarządzaniu, nauce i sztuce. Cesarze Han scentralizowali władzę, rozszerzyli terytorium imperium i promowali konfucjanizm jako ideologię państwową. W tym okresie rozkwitł Jedwabny Szlak, ułatwiając handel i wymianę kulturalną między Chinami a Zachodem.
2. Dynastie Tang i Song:
Dynastie Tang (618-907 n.e.) i Song (960-1279 n.e.) uważane są za kolejny złoty wiek w historii Chin, charakteryzujący się dobrobytem gospodarczym, innowacjami technologicznymi i osiągnięciami kulturowymi. Dynastia Tang ze stolicą w Chang’an (dzisiejsze Xi’an) była znana ze swojego kosmopolityzmu, otwartości na zagraniczne idee oraz rozkwitu poezji, sztuki i literatury. W czasach dynastii Song narodził się neokonfucjanizm i wynaleziono druk ruchomy, stymulujący twórczość intelektualną i artystyczną.
Podboje mongolskie i dynastia Yuan
1. Imperium mongolskie:
W XIII wieku w Azji Wschodniej doszło do ekspansji imperium mongolskiego pod przywództwem Czyngis-chana i jego następców. Mongołowie podbili rozległe terytoria, w tym Chiny, Koreę i część Japonii, tworząc największe w historii przylegające imperium lądowe. Dynastia Yuan, założona przez Kubilaj-chana, rządziła Chinami od 1271 do 1368 roku, integrując chińskie systemy administracyjne z administracją mongolską.
2. Pax Mongolica:
Pomimo początkowego zamieszania i oporu podboje mongolskie ułatwiły wymianę kulturalną i handel na Jedwabnym Szlaku, sprzyjając okresowi względnego pokoju i stabilności znanemu jako Pax Mongolica. Chińskie innowacje, takie jak produkcja papieru, proch strzelniczy i kompas, rozprzestrzeniły się na inne części Eurazji, przyczyniając się do wymiany pomysłów i technologii.
Dynastie Ming i Qing
1. Dynastia Ming:
Dynastia Ming (1368-1644) przywróciła panowanie rdzennych Chińczyków po obaleniu mongolskiej dynastii Yuan. Pod rządami cesarzy Ming Chiny przeżyły okres wzrostu gospodarczego, ekspansji terytorialnej i renesansu kulturalnego. Budowa Zakazanego Miasta w Pekinie i podróże admirała Zhenga He są przykładami osiągnięć dynastii Ming w architekturze, eksploracji i handlu morskim.
2. Dynastia Qing:
Dynastia Qing (1644-1912) została założona przez Mandżurów, lud pół-koczowniczy z północno-wschodniej Azji. Władcy Qing w największym stopniu rozszerzyli terytorium Chin, włączając do imperium Tybet, Xinjiang i Tajwan. Jednak dynastia Qing stanęła także w obliczu wewnętrznych buntów, obcych najazdów i wyzwań dla jej władzy, co doprowadziło do jej ostatecznego upadku i powstania Republiki Chińskiej w 1912 roku.
Modernizacja, rewolucja i współczesna Azja Wschodnia
1. Przywrócenie Meiji:
Pod koniec XIX wieku Japonia przeszła okres szybkiej modernizacji i industrializacji, znany jako restauracja Meiji. Rząd Meiji zniósł feudalizm, wprowadził reformy w stylu zachodnim i rozpoczął program ekspansji militarnej i imperialnej, co doprowadziło do wyłonienia się Japonii jako regionalnej potęgi w Azji Wschodniej.
2. Konflikty XX wieku:
XX wiek był świadkiem znaczących wstrząsów i konfliktów w Azji Wschodniej, w tym wojny chińsko-japońskiej, II wojny światowej i wojny koreańskiej. Konflikty te spowodowały masową liczbę ofiar śmiertelnych, powszechne zniszczenia i zmiany polityczne w regionie. Podział Półwyspu Koreańskiego i pojawienie się komunistycznych Chin pod rządami Mao Zedonga zmieniły krajobraz geopolityczny Azji Wschodniej.
Wzrost gospodarczy i współpraca regionalna
1. Cud gospodarczy:
W drugiej połowie XX wieku Azja Wschodnia doświadczyła bezprecedensowego wzrostu i rozwoju gospodarczego, często określanego jako „cud Azji Wschodniej”. Kraje takie jak Japonia, Korea Południowa, Tajwan, a później Chiny stały się światowymi potęgami gospodarczymi, napędzanymi industrializacją zorientowaną na eksport, innowacjami technologicznymi oraz inwestycjami w edukację i infrastrukturę.
2. Współpraca regionalna:
W ostatnich dziesięcioleciach Azja Wschodnia była świadkiem wysiłków na rzecz współpracy i integracji regionalnej, czego przykładem są instytucje takie jak Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), ASEAN Plus Three (Chiny, Japonia, Korea Południowa) oraz Stowarzyszenie Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (APEC). Inicjatywy te mają na celu promowanie współpracy gospodarczej, dialogu politycznego oraz pokoju i stabilności w regionie.
