Kraje Afryki Wschodniej
Ile narodów w Afryce Wschodniej
Położona we wschodniej części Afryki, Afryka Wschodnia składa się z 18 krajów. Oto alfabetyczna lista wszystkich krajów Afryki Wschodniej: Burundi, Komory, Dżibuti, Erytrea, Etiopia, Kenia, Madagaskar, Malawi, Mauritius, Mozambik, Rwanda, Seszele, Somalia, Sudan Południowy, Tanzania, Uganda, Zambia i Zimbabwe. Wśród nich Mozambik należy do PALOP (kraje afrykańskie mówiące po portugalsku).
1. Burundi
Burundi to stan w Afryce Wschodniej graniczący z Kongo-Kinszasą, Rwandą i Tanzanią.
|
2. Komory
|
3. Dżibuti
Dżibuti to państwo w Afryce Wschodniej w Rogu Afryki i graniczy z Erytreą na północy, Etiopią na zachodzie i północnym zachodzie oraz na południu z Somalią. Kraj ten jest trzecim najmniejszym na kontynencie afrykańskim, a w Dżibuti mieszka ponad 750 000 ludzi.
|
4. Erytrea
Erytrea to państwo w Afryce Wschodniej, nad Morzem Czerwonym, graniczące z Dżibuti, Etiopią i Sudanem. Nazwa Erytrea pochodzi od greckiej nazwy thalassa Erythra Morza Czerwonego.
|
5. Etiopia
Etiopia położona jest w Rogu Afryki, w północno-wschodniej Afryce. Etiopia jest trzecim pod względem liczby ludności krajem Afryki.
|
6. Madagaskar
Madagaskar, formalnie Republika Madagaskaru, to państwo położone na wyspie Madagaskar na Oceanie Indyjskim, na wschód od południowej Afryki. Wyspa jest na powierzchni czwartą co do wielkości na świecie.
|
7. Malawi
Malawi, formalnie Republika Malawi, to stan w południowej Afryce graniczący z Mozambikiem na wschodzie, Tanzanią na wschodzie i północy oraz Zambią na zachodzie.
|
8. Mauritius
Mauritius, formalnie Republika Mauritiusa, to państwo wyspiarskie na Oceanie Indyjskim. Położone jest na wschód od Madagaskaru, około 1800 km od afrykańskiego wybrzeża.
|
9. Mozambik
Mozambik, formalnie Republika Mozambiku, jest republiką w południowo-wschodniej Afryce. Kraj położony jest nad Oceanem Indyjskim i od wschodu oddzielony jest od Madagaskaru Kanałem Mozambickim.
|
10. Kenia
Kenia, formalnie Republika Kenii, to państwo w Afryce Wschodniej, nad Oceanem Indyjskim, graniczące z Etiopią, Somalią, Sudanem Południowym, Tanzanią i Ugandą.
|
11. Rwanda
Rwanda, dawniej Rwanda, formalnie Republika Rwandy, to państwo w Afryce Środkowej graniczące z Burundi, Kongo-Kinszasą, Tanzanią i Ugandą. Jest to najgęściej zaludniony kraj Afryki.
|
12. Seszele
Seszele, formalnie Republika Seszeli, to państwo położone na zachodnim Oceanie Indyjskim, u wschodniego wybrzeża Afryki, składające się z około 90 wysp. Językami urzędowymi są francuski, angielski i kreolski Seszele.
|
13. Somalia
Somalia, formalnie Federalna Republika Somalii, to kraj w Rogu Afryki graniczący z Dżibuti na północy, Etiopią na zachodzie i Kenią na południowym zachodzie. Na północy kraj posiada linię brzegową w kierunku Zatoki Adeńskiej, a na wschodzie i południu w stronę Oceanu Indyjskiego.
|
14. Tanzania
Tanzania, oficjalnie Zjednoczona Republika Tanzanii, to stan w Afryce Wschodniej graniczący z Kenią i Ugandą na północy, Rwandą, Burundi i Kongo-Kinszasą na zachodzie oraz Zambią, Malawi i Mozambikiem na południu. Na wschodzie kraj ma linię brzegową aż do Oceanu Indyjskiego.
|
15. Uganda
Uganda, formalnie Republika Ugandy, jest państwem śródlądowym w Afryce Wschodniej. Kraj graniczy z Kongo-Kinszasą na zachodzie, Sudanem Południowym na północy, Kenią na wschodzie, Tanzanią na południu i Rwandą na południowym zachodzie. Granica z Kenią i Tanzanią przebiega częściowo przez Jezioro Wiktorii.
|
16. Zambia
Zambia, formalnie Republika Zambii, to państwo przybrzeżne w południowej Afryce, graniczące z Angolą na zachodzie, Kongo-Kinszasą i Tanzanią na północy, Malawi na wschodzie oraz Mozambikiem, Namibią, Botswaną i Zimbabwe na południu.
|
17. Zimbabwe
Zimbabwe, oficjalnie Republika Zimbabwe, dawniej Rodezja Południowa, to państwo przybrzeżne w południowej Afryce, graniczące z Botswaną, Mozambikiem, RPA i Zambią.
|
Kraje Afryki Wschodniej według populacji i ich stolic
Jak zauważono powyżej, w Afryce Wschodniej istnieje osiemnaście niezależnych krajów. Wśród nich największym krajem jest Etiopia, a najmniejszym pod względem liczby ludności Seszele. Pełną listę krajów Afryki Wschodniej ze stolicami przedstawiono w poniższej tabeli, uszeregowanej według ostatniej całkowitej populacji.
Ranga | Kraj | Populacja | Powierzchnia terenu (km²) | Kapitał |
1 | Etiopia | 98 665 000 | 1 000 000 | Addis Abeba |
2 | Tanzania | 55 890 747 | 885 800 | Dar es Salaam; Dodoma |
3 | Kenia | 52 573 973 | 569140 | Nairobi |
4 | Uganda | 40 006 700 | 197 100 | Kampala |
5 | Mozambik | 27 909 798 | 786.380 | Maputo |
6 | Madagaskar | 25 263 000 | 581540 | Antananarywa |
7 | Malawi | 17 563 749 | 94080 | Lilongwe |
8 | Zambia | 17 381 168 | 743 398 | Lusaka |
9 | Somali | 15 442 905 | 627 337 | Mogadiszu |
10 | Zimbabwe | 15 159 624 | 386847 | Harare |
11 | Południowy Sudan | 12 778 250 | 644,329 | Dżuba |
12 | Rwanda | 12 374 397 | 24668 | Kigali |
13 | Burundi | 10 953 317 | 25680 | Gitega |
14 | Erytrea | 3 497 117 | 101 000 | Asmara |
15 | Mauritius | 1 265 577 | 2030 | Port Louis |
16 | Dżibuti | 1 078 373 | 23180 | Dżibuti |
17 | Komory | 873 724 | 1862 | Moroniego |
18 | Seszele | 96 762 | 455 | Wiktoria |
Mapa krajów Afryki Wschodniej
Krótka historia Afryki Wschodniej
Wczesne zamieszkiwanie ludzi
Afryka Wschodnia, często nazywana kolebką ludzkości, ma bogatą historię sięgającą najwcześniejszych przodków człowieka. W Wielkiej Rift Valley, która przebiega przez ten region, znajdują się jedne z najstarszych skamieniałości hominidów, w tym słynna „Lucy” (Australopithecus afarensis), odkryta w Etiopii w 1974 r. i datowana na około 3,2 miliona lat. Region ten zapewnia kluczowy wgląd w ewolucję człowieka i rozwój wczesnych społeczeństw.
Starożytne cywilizacje
Historia zorganizowanych społeczeństw w Afryce Wschodniej sięga tysięcy lat. Jedną z najwcześniejszych cywilizacji było Królestwo Kusz, położone na terenie dzisiejszego Sudanu. To potężne państwo wyłoniło się około 2500 roku p.n.e. i stało się dominującą siłą w regionie, często rywalizując ze starożytnym Egiptem. Kuszyci pozostawili po sobie znaczące stanowiska archeologiczne, w tym piramidy w Meroë, odzwierciedlające ich zaawansowaną kulturę i powiązania handlowe.
W Etiopii Królestwo Aksum zyskało na znaczeniu około I wieku n.e. Aksum było głównym imperium handlowym ze stolicą w pobliżu dzisiejszego Axum. Aksumici byli znani ze swoich monumentalnych obelisków, przyjęcia chrześcijaństwa w IV wieku za panowania króla Ezany i ich roli w regionalnych sieciach handlowych łączących Afrykę, Bliski Wschód i Azję.
Wybrzeże Suahili
Od VII wieku Wybrzeże Suahili stało się znaczącym regionem kulturowym i gospodarczym. Rozciągające się wzdłuż wschodniego wybrzeża od Somalii po Mozambik Wybrzeże Suahili stało się ośrodkiem handlu i wymiany kulturalnej. Miasta-państwa suahili, w tym Kilwa, Mombasa i Zanzibar, ułatwiały handel między Afryką, Bliskim Wschodem, Indiami i Chinami. W tym okresie zmieszały się wpływy afrykańskie, arabskie, perskie i indyjskie, tworząc niepowtarzalną kulturę suahili, charakteryzującą się odrębnym językiem i stylem architektonicznym.
Europejska eksploracja i era kolonialna
Europejska eksploracja Afryki Wschodniej rozpoczęła się pod koniec XV wieku wraz z przybyciem na wybrzeże portugalskiego nawigatora Vasco da Gamy w 1498 r. Portugalczycy zadomowili się wzdłuż wybrzeża Suahili, kontrolując kluczowe porty i zakłócając istniejące sieci handlowe. Jednak ich wpływy osłabły w XVII wieku, ustępując miejsca dominacji Arabów Omanu, szczególnie na Zanzibarze.
XIX wiek zapoczątkował znaczącą europejską kolonizację w Afryce Wschodniej. Konferencja berlińska z lat 1884-1885 sformalizowała podział Afryki, co doprowadziło do powstania kolonii europejskich. Wielka Brytania, Niemcy, Włochy i Belgia były głównymi potęgami kolonialnymi w regionie. Wielka Brytania kontrolowała Kenię i Ugandę, Niemcy przejęły Tanzanię (wówczas Tanganikę), Włochy skolonizowały części Somalii i Erytrei, a Belgia rządziła Rwandą i Burundi.
Ruchy oporu i niepodległościowe
Okres kolonialny naznaczony był wyzyskiem, oporem i znaczącymi zmianami społecznymi. Rdzenna ludność stanęła w obliczu wywłaszczenia ziemi, pracy przymusowej i ucisku kulturowego. Jednak na początku XX wieku w całej Afryce Wschodniej nasiliły się ruchy niepodległościowe. Przywódcy tacy jak Jomo Kenyatta w Kenii, Julius Nyerere w Tanzanii i Haile Selassie w Etiopii przewodzili wysiłkom na rzecz samostanowienia.
Etiopia pod rządami cesarza Haile Selassie stawiła opór włoskiej okupacji podczas drugiej wojny włosko-etiopskiej (1935–1937) i skutecznie przywróciła swoją suwerenność. Inne kraje poszły w ich ślady po II wojnie światowej, wraz z powszechnymi ruchami nacjonalistycznymi nawołującymi do niepodległości. Tanzania uzyskała niepodległość w 1961 r., Kenia w 1963 r., Uganda w 1962 r., a Somalia w 1960 r. Rwanda i Burundi również uzyskały niepodległość od Belgii w 1962 r.
Wyzwania po odzyskaniu niepodległości
Okres po odzyskaniu niepodległości w Afryce Wschodniej charakteryzował się zarówno triumfami, jak i wyzwaniami. Nowo niepodległe państwa stanęły w obliczu takich problemów, jak niestabilność polityczna, trudności gospodarcze i konflikty społeczne. W Ugandzie brutalny reżim Idi Amina (1971–1979) doprowadził do powszechnych naruszeń praw człowieka i upadku gospodarczego. W Rwandzie napięcia etniczne między Hutu i Tutsi osiągnęły punkt kulminacyjny w straszliwym ludobójstwie w 1994 r., które pozostawiło niezatarty ślad w narodzie.
Tanzania pod rządami Juliusa Nyerere prowadziła politykę afrykańskiego socjalizmu znaną jako Ujamaa, kładącą nacisk na samodzielność i życie we wspólnocie. Chociaż model gospodarczy odniósł pewne sukcesy w edukacji i opiece zdrowotnej, stanął przed poważnymi wyzwaniami i ostatecznie miał trudności z zapewnieniem trwałego wzrostu.
Rozwój gospodarczy i społeczny
Pomimo tych wyzwań Afryka Wschodnia poczyniła znaczne postępy w różnych obszarach. Region odnotował znaczny wzrost gospodarczy, napędzany takimi sektorami, jak rolnictwo, turystyka i telekomunikacja. Na przykład Kenia stała się liderem technologii mobilnych i innowacji, a M-Pesa zrewolucjonizowała bankowość mobilną.
Wysiłki na rzecz poprawy infrastruktury, opieki zdrowotnej i edukacji również przyniosły owoce. Kraje takie jak Etiopia poczyniły znaczne inwestycje w projekty infrastrukturalne, w tym w Wielką Zaporę Etiopskiego Renesansu, której celem jest zwiększenie produkcji energii i rozwój gospodarczy. Ponadto inicjatywy promujące integrację regionalną, takie jak Wspólnota Wschodnioafrykańska (EAC), miały na celu wzmocnienie współpracy gospodarczej i stabilności.
Współczesne problemy i perspektywy na przyszłość
Afryka Wschodnia stoi dziś przed szeregiem współczesnych problemów i możliwości. Niestabilność polityczna i konflikty pozostają wyzwaniem na niektórych obszarach, takich jak Sudan Południowy i części Somalii. Istnieją jednak również obiecujące zmiany w zakresie praktyk rządzenia i demokracji. Porozumienie pokojowe między Etiopią i Erytreą zawarte w 2018 r. stanowiło znaczący krok w kierunku stabilności regionalnej.
Zmiana klimatu stanowi poważne zagrożenie dla Afryki Wschodniej, wpływając na rolnictwo, zasoby wodne i źródła utrzymania. Podatność regionu na susze i inne ekstremalne zjawiska pogodowe wymaga pilnych działań w celu złagodzenia tych wyzwań i dostosowania się do nich.