Lista krajów w Unii Europejskiej
Jako unia gospodarcza i polityczna Unia Europejska składa się z 28 krajów członkowskich. Z wyjątkiem Cypru, który znajduje się w Azji Zachodniej, wszyscy członkowie pochodzą z Europy. W skrócie UE, Unia Europejska liczy 512 497 877 mieszkańców i powierzchnię 4 475 757 km². Unia nie będąca jeszcze federacją, przekształciła się w jednolity rynek, na którym 19 członków używa tej samej waluty – EURO. Poniższa tabela przedstawia pełną listę krajów UE uszeregowanych według ostatniej całkowitej liczby ludności. Można znaleźć konkretną datę przystąpienia dla każdego członka oraz waluty inne niż EURO, które są nadal używane w pozostałych 9 państwach członkowskich. Obejmuje także 23 języki urzędowe i około 150 języków regionalnych. Należy pamiętać, że liczba krajów członkowskich może w najbliższej przyszłości wzrosnąć.
Ile krajów w Unii Europejskiej
Poniższa tabela zawiera listę wszystkich 28 krajów członkowskich Unii Europejskiej. Krajami kandydującymi do członkostwa w UE są: Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Islandia, Czarnogóra, Serbia i Turcja. Potencjalnymi krajami kandydującymi są Albania, Bośnia i Hercegowina oraz Kosowo. Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein nie są członkami Unii Europejskiej, ale uczestniczą w jednolitym rynku z wyjątkiem unii celnej.
Lista wszystkich krajów UE
Sprawdź poniższą tabelę, aby zobaczyć listę wszystkich krajów Unii Europejskiej według liczby ludności.
Ranga | Flaga | Kraj | Populacja | Data przystąpienia | Waluta | Region |
1 | Niemcy | 83 783 953 | 1957/3/25 | EURO | Zachodnia Europa | |
2 | Zjednoczone Królestwo | 67 886 022 | 1973/1/1 | funt brytyjski | Północna Europa | |
3 | Francja | 65 273 522 | 1957/3/25 | EURO | Zachodnia Europa | |
4 | Włochy | 60 461 837 | 1957/3/25 | EURO | Południowa Europa | |
5 | Hiszpania | 46 754 789 | 1986/1/1 | EURO | Południowa Europa | |
6 | Polska | 37 846 622 | 2004/5/1 | złoty polski | Wschodnia Europa | |
7 | Rumunia | 19 237 702 | 2007/1/1 | lej rumuński | Wschodnia Europa | |
8 | Holandia | 17 134 883 | 1957/3/25 | EURO | Zachodnia Europa | |
9 | Belgia | 11 589 634 | 1957/3/25 | EURO | Zachodnia Europa | |
10 | Republika Czeska | 10 708 992 | 2004/5/1 | korona czeska | Wschodnia Europa | |
11 | Grecja | 10 423 065 | 1981/1/1 | EURO | Południowa Europa | |
12 | Portugalia | 10 196 720 | 1986/1/1 | EURO | Południowa Europa | |
13 | Szwecja | 10 099 276 | 1995/1/1 | korona szwedzka | Północna Europa | |
14 | Węgry | 9 660 362 | 2004/5/1 | forint węgierski | Wschodnia Europa | |
15 | Austria | 9 006 409 | 1995/1/1 | EURO | Zachodnia Europa | |
16 | Bułgaria | 6 948 456 | 2007/1/1 | lew bułgarski | Wschodnia Europa | |
17 | Dania | 5 792 213 | 1973/1/1 | korona duńska | Północna Europa | |
18 | Finlandia | 5540731 | 1995/1/1 | EURO | Północna Europa | |
19 | Słowacja | 5 459 653 | 2004/5/1 | EURO | Wschodnia Europa | |
20 | Irlandia | 4937797 | 1973/1/1 | EURO | Północna Europa | |
21 | Chorwacja | 4 105 278 | 2013/7/1 | kuna chorwacka | Południowa Europa | |
22 | Litwa | 2 722 300 | 2004/5/1 | EURO | Północna Europa | |
23 | Słowenia | 2 078 949 | 2004/5/1 | EURO | Południowa Europa | |
24 | Łotwa | 1 886 209 | 2004/5/1 | EURO | Północna Europa | |
25 | Estonia | 1 326 546 | 2004/5/1 | EURO | Północna Europa | |
26 | Cypr | 1 207 370 | 2004/5/1 | EURO | Zachodnia Azja | |
27 | Luksemburg | 625 989 | 1957/3/25 | EURO | Zachodnia Europa | |
28 | Malta | 441554 | 2004/5/1 | EURO | Południowa Europa |
Mapa krajów UE
Fakty o Unii Europejskiej
- Dzień Unii Europejskiej obchodzony jest 9 maja.
- Tak zwana „strefa euro” obejmuje 17 państw członkowskich UE, które przyjęły walutę EURO, przy czym Estonia jest ostatnim krajem, który przyjął tę walutę w 2011 roku.
- Szacunkowa populacja Europy to 500 milionów ludzi, co odpowiada 7% światowej populacji.
- Niektórzy badacze uważają, że powstanie Unii Europejskiej rozpoczyna się wraz z utworzeniem w czasie II wojny światowej bloku Beneluksu (Belgia, Holandia, Luksemburg), którego głównym celem było utworzenie wspólnego rynku poprzez obniżenie ceł pomiędzy krajami członkowskimi.
- Unia Europejska uczestniczy w ważnych forach spotkań, takich jak G7 – Grupa Siedmiu, G8 (G7 + Rosja) i G20.
Początki integracji europejskiej
Powojenna Europa i potrzeba jedności
Po zniszczeniach II wojny światowej Europa stanęła przed pilną potrzebą odbudowy i pokoju. Ideę integracji europejskiej postrzegano jako sposób na zapobieganie przyszłym konfliktom i wspieranie współpracy gospodarczej. Przywódcy tacy jak Robert Schuman, Jean Monnet i Konrad Adenauer wyobrażali sobie zjednoczoną Europę, w której kraje będą współpracować na rzecz zapewnienia stabilności i dobrobytu.
Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS)
W 1951 r. na mocy traktatu paryskiego ustanowiono Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS), co stanowiło pierwszy krok w kierunku integracji gospodarczej. Traktat ten miał na celu uregulowanie przemysłu węglowego i stalowego krajów członkowskich (Belgii, Francji, Włoch, Luksemburga, Holandii i Niemiec Zachodnich) i umieszczenie ich pod wspólną władzą. EWWiS była inicjatywą przełomową, kładącą podwaliny pod głębszą współpracę i ustanawiającą precedens dla przyszłej integracji.
Utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej
Traktat Rzymski
Sukces EWWiS zachęcił do dalszej integracji, co doprowadziło do podpisania Traktatu Rzymskiego w 1957 r. Traktat ten ustanowił Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG) i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Euratom). Celem EWG było utworzenie wspólnego rynku i unii celnej pomiędzy sześcioma członkami założycielami, promującej swobodny przepływ towarów, usług, kapitału i osób. Euratom skupił się na pokojowym wykorzystaniu energii jądrowej.
Ekspansja i pogłębienie EWG
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych EWG rozszerzyła swoje członkostwo i pogłębiła swoją integrację. Dania, Irlandia i Wielka Brytania dołączyły do UE w 1973 r., co oznaczało pierwsze rozszerzenie. W okresie tym rozwinęły się także wspólne polityki, takie jak Wspólna Polityka Rolna (WPR) i wprowadzenie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).
Od EWG do Unii Europejskiej
Jednolity Akt Europejski
Lata 80. XX wieku przyniosły znaczące zmiany wraz z podpisaniem Jednolitego Aktu Europejskiego (SEA) w 1986 r. Celem SEA było utworzenie jednolitego rynku do 1992 r., usunięcie pozostałych barier w wolnym handlu i harmonizacja przepisów we wszystkich państwach członkowskich. Rozszerzyła także uprawnienia Parlamentu Europejskiego i zacieśniła współpracę w takich obszarach jak polityka środowiskowa i badania naukowe.
Traktat z Maastricht
Traktat o Unii Europejskiej, powszechnie znany jako Traktat z Maastricht, został podpisany w 1992 r. i wszedł w życie w 1993 r. Traktat ten oznaczał formalne utworzenie Unii Europejskiej (UE) i wprowadził strukturę składającą się z trzech filarów: Wspólnoty Europejskie, Wspólna Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne (WSiSW). Położyła także podwaliny pod unię gospodarczą i walutową (UGW) oraz wprowadzenie wspólnej waluty – euro.
Euro i dalsze rozszerzenie
Wprowadzenie euro
Euro zostało wprowadzone jako waluta rozliczeniowa w 1999 r. i weszło do obiegu w 2002 r., stając się oficjalną walutą 12 krajów UE. Utworzenie Europejskiego Banku Centralnego (EBC) oraz wdrożenie Paktu Stabilności i Wzrostu (SGP) miało na celu zapewnienie dyscypliny fiskalnej i stabilności gospodarczej w strefie euro.
Rozszerzenie wschodnie
UE przeżyła największe rozszerzenie w 2004 r., przyjmując dziesięć nowych państw członkowskich z Europy Środkowo-Wschodniej, a także Cypr i Maltę. Ta ekspansja miała na celu promowanie stabilności, demokracji i wzrostu gospodarczego w postkomunistycznej Europie. Bułgaria i Rumunia dołączyły w 2007 r., a następnie Chorwacja w 2013 r.
Wyzwania i reformy
Traktat Lizboński
Traktat lizboński, który wszedł w życie w 2009 r., miał na celu usprawnienie działań UE i wzmocnienie jej legitymacji demokratycznej. Zreformowała struktury instytucjonalne, wprowadziła stanowisko Przewodniczącego Rady Europejskiej i rozszerzyła rolę Parlamentu Europejskiego. Traktat zapewnił także większą spójność w stosunkach zewnętrznych i procesach decyzyjnych.
Kryzysy finansowe i reakcje
Światowy kryzys finansowy z 2008 r. i następujący po nim kryzys zadłużeniowy w strefie euro postawiły przed UE istotne wyzwania. Państwa członkowskie wdrożyły środki oszczędnościowe i reformy finansowe, aby ustabilizować swoje gospodarki. UE ustanowiła mechanizmy takie jak Europejski Mechanizm Stabilności (EMS) i podjęła inicjatywy unii bankowej mające na celu wzmocnienie zarządzania finansami i zapobieganie przyszłym kryzysom.
Bieżący rozwój sytuacji i przyszłość UE
Brexitu
W 2016 roku Wielka Brytania głosowała za opuszczeniem UE, co doprowadziło do Brexitu. Wielka Brytania formalnie opuściła UE 31 stycznia 2020 r. Brexit miał głębokie implikacje polityczne, gospodarcze i społeczne, wywołując dyskusje na temat przyszłego kierunku i spójności UE.
Ciągła integracja i rozszerzenie
Pomimo wyzwań UE w dalszym ciągu dąży do głębszej integracji i rozszerzenia. Kraje Bałkanów Zachodnich i Europy Wschodniej aspirują do przyłączenia się do unii, a UE nadal angażuje się we wspieranie ich reform i rozwoju. Kwestie takie jak zmiana klimatu, transformacja cyfrowa i napięcia geopolityczne kształtują program polityczny UE i jej rolę na arenie światowej.