Lista krajów w Unii Europejskiej

Jako unia gospodarcza i polityczna Unia Europejska składa się z 28 krajów członkowskich. Z wyjątkiem Cypru, który znajduje się w Azji Zachodniej, wszyscy członkowie pochodzą z Europy. W skrócie UE, Unia Europejska liczy 512 497 877 mieszkańców i powierzchnię 4 475 757 km². Unia nie będąca jeszcze federacją, przekształciła się w jednolity rynek, na którym 19 członków używa tej samej waluty – EURO. Poniższa tabela przedstawia pełną listę krajów UE uszeregowanych według ostatniej całkowitej liczby ludności. Można znaleźć konkretną datę przystąpienia dla każdego członka oraz waluty inne niż EURO, które są nadal używane w pozostałych 9 państwach członkowskich. Obejmuje także 23 języki urzędowe i około 150 języków regionalnych. Należy pamiętać, że liczba krajów członkowskich może w najbliższej przyszłości wzrosnąć.

Ile krajów w Unii Europejskiej

Poniższa tabela zawiera listę wszystkich 28 krajów członkowskich Unii Europejskiej. Krajami kandydującymi do członkostwa w UE są: Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Islandia, Czarnogóra, Serbia i Turcja. Potencjalnymi krajami kandydującymi są Albania, Bośnia i Hercegowina oraz Kosowo. Norwegia, Islandia, Szwajcaria i Liechtenstein nie są członkami Unii Europejskiej, ale uczestniczą w jednolitym rynku z wyjątkiem unii celnej.

Lista wszystkich krajów UE

Sprawdź poniższą tabelę, aby zobaczyć listę wszystkich krajów Unii Europejskiej według liczby ludności.

Ranga Flaga Kraj Populacja Data przystąpienia Waluta Region
1 Flaga Niemiec Niemcy 83 783 953 1957/3/25 EURO Zachodnia Europa
2 Flaga Wielkiej Brytanii Zjednoczone Królestwo 67 886 022 1973/1/1 funt brytyjski Północna Europa
3 Flaga Francji Francja 65 273 522 1957/3/25 EURO Zachodnia Europa
4 Flaga Włoch Włochy 60 461 837 1957/3/25 EURO Południowa Europa
5 Flaga Hiszpanii Hiszpania 46 754 789 1986/1/1 EURO Południowa Europa
6 Flaga Polski Polska 37 846 622 2004/5/1 złoty polski Wschodnia Europa
7 Flaga Rumunii Rumunia 19 237 702 2007/1/1 lej rumuński Wschodnia Europa
8 Flaga Holandii Holandia 17 134 883 1957/3/25 EURO Zachodnia Europa
9 Flaga Belgii Belgia 11 589 634 1957/3/25 EURO Zachodnia Europa
10 Flaga Republiki Czeskiej Republika Czeska 10 708 992 2004/5/1 korona czeska Wschodnia Europa
11 Flaga Grecji Grecja 10 423 065 1981/1/1 EURO Południowa Europa
12 Flaga Portugalii Portugalia 10 196 720 1986/1/1 EURO Południowa Europa
13 Flaga Szwecji Szwecja 10 099 276 1995/1/1 korona szwedzka Północna Europa
14 Flaga Węgier Węgry 9 660 362 2004/5/1 forint węgierski Wschodnia Europa
15 Flaga Austrii Austria 9 006 409 1995/1/1 EURO Zachodnia Europa
16 Flaga Bułgarii Bułgaria 6 948 456 2007/1/1 lew bułgarski Wschodnia Europa
17 Flaga Danii Dania 5 792 213 1973/1/1 korona duńska Północna Europa
18 Flaga Finlandii Finlandia 5540731 1995/1/1 EURO Północna Europa
19 Flaga Słowacji Słowacja 5 459 653 2004/5/1 EURO Wschodnia Europa
20 Flaga Irlandii Irlandia 4937797 1973/1/1 EURO Północna Europa
21 Flaga Chorwacji Chorwacja 4 105 278 2013/7/1 kuna chorwacka Południowa Europa
22 Flaga Litwy Litwa 2 722 300 2004/5/1 EURO Północna Europa
23 Flaga Słowenii Słowenia 2 078 949 2004/5/1 EURO Południowa Europa
24 Flaga Łotwy Łotwa 1 886 209 2004/5/1 EURO Północna Europa
25 Flaga Estonii Estonia 1 326 546 2004/5/1 EURO Północna Europa
26 Flaga Cypru Cypr 1 207 370 2004/5/1 EURO Zachodnia Azja
27 Flaga Luksemburga Luksemburg 625 989 1957/3/25 EURO Zachodnia Europa
28 Flaga Malty Malta 441554 2004/5/1 EURO Południowa Europa

Mapa krajów UE

Fakty o Unii Europejskiej

  • Dzień Unii Europejskiej obchodzony jest 9 maja.
  • Tak zwana „strefa euro” obejmuje 17 państw członkowskich UE, które przyjęły walutę EURO, przy czym Estonia jest ostatnim krajem, który przyjął tę walutę w 2011 roku.
  • Szacunkowa populacja Europy to 500 milionów ludzi, co odpowiada 7% światowej populacji.
  • Niektórzy badacze uważają, że powstanie Unii Europejskiej rozpoczyna się wraz z utworzeniem w czasie II wojny światowej bloku Beneluksu (Belgia, Holandia, Luksemburg), którego głównym celem było utworzenie wspólnego rynku poprzez obniżenie ceł pomiędzy krajami członkowskimi.
  • Unia Europejska uczestniczy w ważnych forach spotkań, takich jak G7 – Grupa Siedmiu, G8 (G7 + Rosja) i G20.

Początki integracji europejskiej

Powojenna Europa i potrzeba jedności

Po zniszczeniach II wojny światowej Europa stanęła przed pilną potrzebą odbudowy i pokoju. Ideę integracji europejskiej postrzegano jako sposób na zapobieganie przyszłym konfliktom i wspieranie współpracy gospodarczej. Przywódcy tacy jak Robert Schuman, Jean Monnet i Konrad Adenauer wyobrażali sobie zjednoczoną Europę, w której kraje będą współpracować na rzecz zapewnienia stabilności i dobrobytu.

Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS)

W 1951 r. na mocy traktatu paryskiego ustanowiono Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS), co stanowiło pierwszy krok w kierunku integracji gospodarczej. Traktat ten miał na celu uregulowanie przemysłu węglowego i stalowego krajów członkowskich (Belgii, Francji, Włoch, Luksemburga, Holandii i Niemiec Zachodnich) i umieszczenie ich pod wspólną władzą. EWWiS była inicjatywą przełomową, kładącą podwaliny pod głębszą współpracę i ustanawiającą precedens dla przyszłej integracji.

Utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

Traktat Rzymski

Sukces EWWiS zachęcił do dalszej integracji, co doprowadziło do podpisania Traktatu Rzymskiego w 1957 r. Traktat ten ustanowił Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG) i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Euratom). Celem EWG było utworzenie wspólnego rynku i unii celnej pomiędzy sześcioma członkami założycielami, promującej swobodny przepływ towarów, usług, kapitału i osób. Euratom skupił się na pokojowym wykorzystaniu energii jądrowej.

Ekspansja i pogłębienie EWG

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych EWG rozszerzyła swoje członkostwo i pogłębiła swoją integrację. Dania, Irlandia i Wielka Brytania dołączyły do ​​UE w 1973 r., co oznaczało pierwsze rozszerzenie. W okresie tym rozwinęły się także wspólne polityki, takie jak Wspólna Polityka Rolna (WPR) i wprowadzenie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).

Od EWG do Unii Europejskiej

Jednolity Akt Europejski

Lata 80. XX wieku przyniosły znaczące zmiany wraz z podpisaniem Jednolitego Aktu Europejskiego (SEA) w 1986 r. Celem SEA było utworzenie jednolitego rynku do 1992 r., usunięcie pozostałych barier w wolnym handlu i harmonizacja przepisów we wszystkich państwach członkowskich. Rozszerzyła także uprawnienia Parlamentu Europejskiego i zacieśniła współpracę w takich obszarach jak polityka środowiskowa i badania naukowe.

Traktat z Maastricht

Traktat o Unii Europejskiej, powszechnie znany jako Traktat z Maastricht, został podpisany w 1992 r. i wszedł w życie w 1993 r. Traktat ten oznaczał formalne utworzenie Unii Europejskiej (UE) i wprowadził strukturę składającą się z trzech filarów: Wspólnoty Europejskie, Wspólna Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne (WSiSW). Położyła także podwaliny pod unię gospodarczą i walutową (UGW) oraz wprowadzenie wspólnej waluty – euro.

Euro i dalsze rozszerzenie

Wprowadzenie euro

Euro zostało wprowadzone jako waluta rozliczeniowa w 1999 r. i weszło do obiegu w 2002 r., stając się oficjalną walutą 12 krajów UE. Utworzenie Europejskiego Banku Centralnego (EBC) oraz wdrożenie Paktu Stabilności i Wzrostu (SGP) miało na celu zapewnienie dyscypliny fiskalnej i stabilności gospodarczej w strefie euro.

Rozszerzenie wschodnie

UE przeżyła największe rozszerzenie w 2004 r., przyjmując dziesięć nowych państw członkowskich z Europy Środkowo-Wschodniej, a także Cypr i Maltę. Ta ekspansja miała na celu promowanie stabilności, demokracji i wzrostu gospodarczego w postkomunistycznej Europie. Bułgaria i Rumunia dołączyły w 2007 r., a następnie Chorwacja w 2013 r.

Wyzwania i reformy

Traktat Lizboński

Traktat lizboński, który wszedł w życie w 2009 r., miał na celu usprawnienie działań UE i wzmocnienie jej legitymacji demokratycznej. Zreformowała struktury instytucjonalne, wprowadziła stanowisko Przewodniczącego Rady Europejskiej i rozszerzyła rolę Parlamentu Europejskiego. Traktat zapewnił także większą spójność w stosunkach zewnętrznych i procesach decyzyjnych.

Kryzysy finansowe i reakcje

Światowy kryzys finansowy z 2008 r. i następujący po nim kryzys zadłużeniowy w strefie euro postawiły przed UE istotne wyzwania. Państwa członkowskie wdrożyły środki oszczędnościowe i reformy finansowe, aby ustabilizować swoje gospodarki. UE ustanowiła mechanizmy takie jak Europejski Mechanizm Stabilności (EMS) i podjęła inicjatywy unii bankowej mające na celu wzmocnienie zarządzania finansami i zapobieganie przyszłym kryzysom.

Bieżący rozwój sytuacji i przyszłość UE

Brexitu

W 2016 roku Wielka Brytania głosowała za opuszczeniem UE, co doprowadziło do Brexitu. Wielka Brytania formalnie opuściła UE 31 stycznia 2020 r. Brexit miał głębokie implikacje polityczne, gospodarcze i społeczne, wywołując dyskusje na temat przyszłego kierunku i spójności UE.

Ciągła integracja i rozszerzenie

Pomimo wyzwań UE w dalszym ciągu dąży do głębszej integracji i rozszerzenia. Kraje Bałkanów Zachodnich i Europy Wschodniej aspirują do przyłączenia się do unii, a UE nadal angażuje się we wspieranie ich reform i rozwoju. Kwestie takie jak zmiana klimatu, transformacja cyfrowa i napięcia geopolityczne kształtują program polityczny UE i jej rolę na arenie światowej.

You may also like...