Χώρες στην Ανατολική Αφρική
Πόσα έθνη στην Ανατολική Αφρική
Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Αφρικής, η Ανατολική Αφρική αποτελείται από 18 χώρες. Ακολουθεί μια αλφαβητική λίστα όλων των χωρών στην Ανατολική Αφρική: Μπουρούντι, Κομόρες, Τζιμπουτί, Ερυθραία, Αιθιοπία, Κένυα, Μαδαγασκάρη, Μαλάουι, Μαυρίκιος, Μοζαμβίκη, Ρουάντα, Σεϋχέλλες, Σομαλία, Νότιο Σουδάν, Τανζανία, Ουγκάντα, Ζάμπια και Ζιμπάμπουε. Μεταξύ αυτών, η Μοζαμβίκη ανήκει στο PALOP (Πορτογαλόφωνες Αφρικανικές Χώρες).
1. Μπουρούντι
Το Μπουρούντι είναι ένα κράτος στην Ανατολική Αφρική που συνορεύει με το Κονγκό-Κινσάσα, τη Ρουάντα και την Τανζανία.
 |
|
2. Κομόρες
 |
|
3. Τζιμπουτί
Το Τζιμπουτί είναι ένα κράτος στην Ανατολική Αφρική στο Κέρας της Αφρικής και συνορεύει με την Ερυθραία στα βόρεια, με την Αιθιοπία στα δυτικά και βορειοδυτικά και στη νότια Σομαλία. Η χώρα είναι η τρίτη μικρότερη στην αφρικανική ηπειρωτική χώρα και περισσότεροι από 750.000 άνθρωποι ζουν στο Τζιμπουτί.
 |
|
4. Ερυθραία
Η Ερυθραία είναι ένα κράτος στην Ανατολική Αφρική στην Ερυθρά Θάλασσα και συνορεύει με το Τζιμπουτί, την Αιθιοπία και το Σουδάν. Το όνομα Ερυθραία προέρχεται από το ελληνικό όνομα της Ερυθράς Θάλασσας της Ερυθράς Θάλασσας.
 |
|
5. Αιθιοπία
Η Αιθιοπία βρίσκεται στο Κέρας της Αφρικής στη βορειοανατολική Αφρική. Η Αιθιοπία είναι η τρίτη σε πληθυσμό χώρα της Αφρικής.
 |
|
6. Μαδαγασκάρη
Η Μαδαγασκάρη, επίσημα η Δημοκρατία της Μαδαγασκάρης, είναι ένα κράτος που βρίσκεται στο νησί της Μαδαγασκάρης στον Ινδικό Ωκεανό, ανατολικά της νότιας Αφρικής. Το νησί είναι στην επιφάνεια το τέταρτο μεγαλύτερο στον κόσμο.
 |
|
7. Μαλάουι
Το Μαλάουι, επίσημα η Δημοκρατία του Μαλάουι, είναι ένα κράτος στη νότια Αφρική που συνορεύει με τη Μοζαμβίκη στα ανατολικά, την Τανζανία στα ανατολικά και βόρεια και τη Ζάμπια στα δυτικά.
 |
|
8. Μαυρίκιος
Ο Μαυρίκιος, επίσημα η Δημοκρατία του Μαυρικίου, είναι ένα νησιωτικό έθνος στον Ινδικό Ωκεανό. Βρίσκεται ανατολικά της Μαδαγασκάρης, περίπου 1.800 χλμ. από τις αφρικανικές ακτές.
 |
|
9. Μοζαμβίκη
Η Μοζαμβίκη, επίσημα η Δημοκρατία της Μοζαμβίκης, είναι μια δημοκρατία στη νοτιοανατολική Αφρική. Η χώρα βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό και χωρίζεται από τη Μαδαγασκάρη στα ανατολικά από το κανάλι της Μοζαμβίκης.
 |
|
10. Κένυα
Η Κένυα, επίσημα η Δημοκρατία της Κένυας είναι ένα κράτος στην Ανατολική Αφρική, στον Ινδικό Ωκεανό, συνορεύει με την Αιθιοπία, τη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν, την Τανζανία και την Ουγκάντα.
 |
|
11. Ρουάντα
Η Ρουάντα, πρώην Ρουάντα, επίσημα Δημοκρατία της Ρουάντα, είναι ένα κράτος στην Κεντρική Αφρική που συνορεύει με το Μπουρούντι, το Κονγκό-Κινσάσα, την Τανζανία και την Ουγκάντα. Είναι η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της Αφρικής.
 |
|
12. Σεϋχέλλες
Οι Σεϋχέλλες, επίσημα η Δημοκρατία των Σεϋχελλών, είναι ένα κράτος στον δυτικό Ινδικό Ωκεανό, στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Αφρικής, που αποτελείται από περίπου 90 νησιά. Επίσημες γλώσσες είναι τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα κρεολικά των Σεϋχελλών.
 |
|
13. Σομαλία
Η Σομαλία, επίσημα η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Σομαλίας, είναι μια χώρα στο Κέρας της Αφρικής που συνορεύει με το Τζιμπουτί στα βόρεια, την Αιθιοπία στα δυτικά και την Κένυα στα νοτιοδυτικά. Στα βόρεια, η χώρα έχει ακτογραμμή προς τον Κόλπο του Άντεν και στα ανατολικά και νότια προς τον Ινδικό Ωκεανό.
 |
|
14. Τανζανία
Η Τανζανία, επίσημα η Ενωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας είναι ένα κράτος στην Ανατολική Αφρική που συνορεύει με την Κένυα και την Ουγκάντα στα βόρεια, τη Ρουάντα, το Μπουρούντι και το Κονγκό-Κινσάσα στα δυτικά και τη Ζάμπια, το Μαλάουι και τη Μοζαμβίκη στο νότο. Στα ανατολικά, η χώρα έχει ακτογραμμή μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό.
 |
|
15. Ουγκάντα
Η Ουγκάντα, επίσημα η Δημοκρατία της Ουγκάντα, είναι μια μεσόγεια πολιτεία στην Ανατολική Αφρική. Η χώρα συνορεύει με το Κονγκό-Κινσάσα στα δυτικά, το Νότιο Σουδάν στα βόρεια, την Κένυα στα ανατολικά, την Τανζανία στα νότια και τη Ρουάντα στα νοτιοδυτικά. Τα σύνορα με την Κένυα και την Τανζανία διασχίζουν εν μέρει τη λίμνη Βικτώρια.
 |
|
16. Ζάμπια
Η Ζάμπια, επίσημα η Δημοκρατία της Ζάμπια, είναι ένα παράκτιο κράτος στη νότια Αφρική, συνορεύει με την Αγκόλα στα δυτικά, το Κονγκό-Κινσάσα και την Τανζανία στα βόρεια, το Μαλάουι στα ανατολικά και τη Μοζαμβίκη, τη Ναμίμπια, τη Μποτσουάνα και τη Ζιμπάμπουε στο νότο.
 |
|
17. Ζιμπάμπουε
Η Ζιμπάμπουε, επίσημα η Δημοκρατία της Ζιμπάμπουε, πρώην Νότια Ροδεσία, είναι ένα παράκτιο κράτος στη νότια Αφρική που συνορεύει με τη Μποτσουάνα, τη Μοζαμβίκη, τη Νότια Αφρική και τη Ζάμπια.
 |
|
Χώρες στην Ανατολική Αφρική κατά πληθυσμό και τις πρωτεύουσές τους
Όπως σημειώθηκε παραπάνω, υπάρχουν δεκαοκτώ ανεξάρτητες χώρες στην Ανατολική Αφρική. Μεταξύ αυτών, η μεγαλύτερη χώρα είναι η Αιθιοπία και η μικρότερη είναι οι Σεϋχέλλες σε πληθυσμό. Ο πλήρης κατάλογος των χωρών της Ανατολικής Αφρικής με πρωτεύουσες εμφανίζεται στον παρακάτω πίνακα, ταξινομημένο κατά τον τελευταίο συνολικό πληθυσμό.
| Τάξη | Χώρα | Πληθυσμός | Έκταση γης (km²) | Κεφάλαιο |
| 1 | Αιθιοπία | 98.665.000 | 1.000.000 | Αντίς Αμπέμπα |
| 2 | Τανζανία | 55.890.747 | 885.800 | Νταρ ες Σαλάμ; Dodoma |
| 3 | Κενύα | 52.573.973 | 569.140 | Ναϊρόμπι |
| 4 | Ουγκάντα | 40.006.700 | 197.100 | Καμπάλα |
| 5 | Μοζαμβίκη | 27.909.798 | 786.380 | Μαπούτο |
| 6 | Μαδαγασκάρη | 25.263.000 | 581.540 | Ανταναναρίβο |
| 7 | Μαλάουι | 17.563.749 | 94.080 | Λιλόνγκουε |
| 8 | Ζάμπια | 17.381.168 | 743.398 | Λουσάκα |
| 9 | Σομαλία | 15.442.905 | 627.337 | Μογκαντίσου |
| 10 | Ζιμπάμπουε | 15.159.624 | 386.847 | Χαράρε |
| 11 | Νότιο Σουδάν | 12.778.250 | 644.329 | Τζούμπα |
| 12 | Ρουάντα | 12.374.397 | 24.668 | Κιγκάλι |
| 13 | Μπουρούντι | 10.953.317 | 25.680 | Gitega |
| 14 | Ερυθραία | 3.497.117 | 101.000 | Ασμάρα |
| 15 | Μαυρίκιος | 1.265.577 | 2.030 | Πορτ Λούις |
| 16 | Τζιμπουτί | 1.078.373 | 23.180 | Τζιμπουτί |
| 17 | Κομόρες | 873.724 | 1.862 | Μορόνι |
| 18 | Σεϋχέλλες | 96.762 | 455 | Βικτώρια |
Χάρτης των χωρών της Ανατολικής Αφρικής
Σύντομη Ιστορία της Ανατολικής Αφρικής
Πρώιμη Ανθρώπινη Κατοικία
Η Ανατολική Αφρική, που συχνά αναφέρεται ως το λίκνο της ανθρωπότητας, έχει μια πλούσια ιστορία που χρονολογείται από τους πρώτους προγόνους του ανθρώπου. Η κοιλάδα Great Rift, που διασχίζει την περιοχή, φιλοξενεί μερικά από τα παλαιότερα απολιθώματα ανθρωπιδών, συμπεριλαμβανομένου του περίφημου «Lucy» (Australopithecus afarensis), που ανακαλύφθηκε στην Αιθιοπία το 1974 και χρονολογείται πριν από περίπου 3,2 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή η περιοχή παρέχει κρίσιμες γνώσεις για την ανθρώπινη εξέλιξη και την ανάπτυξη των πρώιμων κοινωνιών.
Αρχαίοι πολιτισμοί
Η ιστορία των οργανωμένων κοινωνιών στην Ανατολική Αφρική χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πίσω. Ένας από τους πρώτους πολιτισμούς ήταν το Βασίλειο του Κους, που βρίσκεται στο σημερινό Σουδάν. Αυτό το ισχυρό κράτος εμφανίστηκε γύρω στο 2500 π.Χ. και έγινε κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, ανταγωνιζόμενη συχνά την Αρχαία Αίγυπτο. Οι Κουσίτες άφησαν πίσω τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των πυραμίδων στο Meroë, που αντικατοπτρίζουν τον προηγμένο πολιτισμό και τις εμπορικές τους συνδέσεις.
Στην Αιθιοπία, το Βασίλειο του Αξούμ αναδείχθηκε περί τον 1ο αιώνα μ.Χ. Το Aksum ήταν μια μεγάλη εμπορική αυτοκρατορία, με την πρωτεύουσά της κοντά στο σημερινό Axum. Οι Ακσουμίτες ήταν γνωστοί για τους μνημειώδεις οβελίσκους τους, την υιοθέτηση του Χριστιανισμού τον 4ο αιώνα υπό τον βασιλιά Εζάνα και τον ρόλο τους στα περιφερειακά εμπορικά δίκτυα που συνδέουν την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία.
Ακτή Σουαχίλι
Από τον 7ο αιώνα και μετά, η Ακτή Σουαχίλι αναδείχθηκε σε σημαντική πολιτιστική και οικονομική περιοχή. Εκτεινόμενη κατά μήκος της ανατολικής ακτογραμμής από τη Σομαλία έως τη Μοζαμβίκη, η Ακτή Σουαχίλι έγινε κόμβος εμπορίου και πολιτιστικών ανταλλαγών. Οι πόλεις-κράτη της Σουαχίλι, συμπεριλαμβανομένων των Kilwa, Mombasa και Zanzibar, διευκόλυναν το εμπόριο μεταξύ της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, της Ινδίας και της Κίνας. Αυτή η περίοδος είδε την ανάμειξη αφρικανικών, αραβικών, περσικών και ινδικών επιρροών, δημιουργώντας μια μοναδική κουλτούρα Σουαχίλι που χαρακτηρίζεται από μια ξεχωριστή γλώσσα και αρχιτεκτονικό στυλ.
Ευρωπαϊκή Εξερεύνηση και Αποικιακή Εποχή
Η ευρωπαϊκή εξερεύνηση της Ανατολικής Αφρικής ξεκίνησε στα τέλη του 15ου αιώνα με την άφιξη του Πορτογάλου πλοηγού Βάσκο ντα Γκάμα στην ακτή το 1498. Οι Πορτογάλοι δημιούργησαν παρουσία κατά μήκος της ακτής Σουαχίλι, ελέγχοντας βασικά λιμάνια και διακόπτοντας τα υπάρχοντα εμπορικά δίκτυα. Ωστόσο, η επιρροή τους μειώθηκε τον 17ο αιώνα, δίνοντας τη θέση τους στην κυριαρχία των Αραβικών Ομάν, ιδιαίτερα στη Ζανζιβάρη.
Ο 19ος αιώνας σηματοδότησε την αρχή ενός σημαντικού ευρωπαϊκού αποικισμού στην Ανατολική Αφρική. Η Διάσκεψη του Βερολίνου του 1884-1885 επισημοποίησε τη διχοτόμηση της Αφρικής, οδηγώντας στην ίδρυση ευρωπαϊκών αποικιών. Η Βρετανία, η Γερμανία, η Ιταλία και το Βέλγιο ήταν οι κύριες αποικιακές δυνάμεις στην περιοχή. Η Βρετανία έλεγχε την Κένυα και την Ουγκάντα, η Γερμανία κατέλαβε την Τανζανία (τότε Τανγκανίκα), η Ιταλία αποίκισε τμήματα της Σομαλίας και της Ερυθραίας και το Βέλγιο κυβέρνησε τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.
Κινήματα Αντίστασης και Ανεξαρτησίας
Η περίοδος της αποικιοκρατίας σημαδεύτηκε από εκμετάλλευση, αντίσταση και σημαντικές κοινωνικές αλλαγές. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί αντιμετώπισαν στέρηση γης, καταναγκαστική εργασία και πολιτιστική καταστολή. Ωστόσο, στις αρχές του 20ου αιώνα είδε την άνοδο των κινημάτων ανεξαρτησίας σε ολόκληρη την Ανατολική Αφρική. Ηγέτες όπως ο Jomo Kenyatta στην Κένυα, ο Julius Nyerere στην Τανζανία και ο Haile Selassie στην Αιθιοπία πρωτοστάτησαν στις προσπάθειες για αυτοδιάθεση.
Η Αιθιοπία, υπό τον αυτοκράτορα Haile Selassie, αντιστάθηκε στην ιταλική κατοχή κατά τη διάρκεια του Β’ Ιταλο-Αιθιοπικού Πολέμου (1935-1937) και αποκατέστησε με επιτυχία την κυριαρχία της. Άλλες χώρες ακολούθησαν το παράδειγμά τους μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με εκτεταμένα εθνικιστικά κινήματα να πιέζουν για ανεξαρτησία. Η Τανζανία κέρδισε την ανεξαρτησία το 1961, η Κένυα το 1963, η Ουγκάντα το 1962 και η Σομαλία το 1960. Η Ρουάντα και το Μπουρούντι απέκτησαν επίσης ανεξαρτησία από το Βέλγιο το 1962.
Προκλήσεις μετά την ανεξαρτησία
Η περίοδος μετά την ανεξαρτησία στην Ανατολική Αφρική χαρακτηρίστηκε τόσο από θριάμβους όσο και από προκλήσεις. Τα πρόσφατα ανεξάρτητα κράτη αντιμετώπισαν ζητήματα όπως η πολιτική αστάθεια, οι οικονομικές δυσκολίες και οι κοινωνικές διαμάχες. Στην Ουγκάντα, το βάναυσο καθεστώς του Idi Amin (1971-1979) οδήγησε σε εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οικονομική παρακμή. Στη Ρουάντα, οι εθνοτικές εντάσεις μεταξύ των Χούτου και των Τούτσι κορυφώθηκαν με τη φρικτή γενοκτονία του 1994, η οποία άφησε ανεξίτηλο σημάδι στο έθνος.
Η Τανζανία, υπό τον Julius Nyerere, ακολούθησε μια πολιτική αφρικανικού σοσιαλισμού γνωστή ως Ujamaa, δίνοντας έμφαση στην αυτοδυναμία και την κοινοτική ζωή. Ενώ πέτυχε ορισμένες επιτυχίες στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη, το οικονομικό μοντέλο αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις και τελικά πάλεψε να προσφέρει σταθερή ανάπτυξη.
Οικονομικές και Κοινωνικές Εξελίξεις
Παρά αυτές τις προκλήσεις, η Ανατολική Αφρική έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο σε διάφορους τομείς. Η περιοχή γνώρισε αξιοσημείωτη οικονομική ανάπτυξη, η οποία καθοδηγείται από τομείς όπως η γεωργία, ο τουρισμός και οι τηλεπικοινωνίες. Η Κένυα, για παράδειγμα, έχει γίνει ηγέτης στην τεχνολογία και την καινοτομία κινητής τηλεφωνίας, με το M-Pesa να φέρει επανάσταση στο mobile banking.
Οι προσπάθειες για τη βελτίωση των υποδομών, της υγειονομικής περίθαλψης και της εκπαίδευσης απέδωσαν επίσης καρπούς. Χώρες όπως η Αιθιοπία έχουν επενδύσει πολλά σε έργα υποδομής, συμπεριλαμβανομένου του Grand Ethiopian Renaissance Dam, το οποίο στοχεύει στην ενίσχυση της παραγωγής ενέργειας και της οικονομικής ανάπτυξης. Επιπλέον, πρωτοβουλίες για την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης, όπως η Κοινότητα της Ανατολικής Αφρικής (EAC), επιδίωξαν να ενισχύσουν την οικονομική συνεργασία και τη σταθερότητα.
Σύγχρονα Θέματα και Μελλοντικές Προοπτικές
Σήμερα, η Ανατολική Αφρική αντιμετωπίζει μια σειρά από σύγχρονα ζητήματα και ευκαιρίες. Η πολιτική αστάθεια και οι συγκρούσεις παραμένουν προκλήσεις σε ορισμένες περιοχές, όπως το Νότιο Σουδάν και τμήματα της Σομαλίας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ελπιδοφόρες εξελίξεις στη διακυβέρνηση και τις δημοκρατικές πρακτικές. Η ειρηνευτική συμφωνία της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας το 2018 σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προς την περιφερειακή σταθερότητα.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σημαντική απειλή για την Ανατολική Αφρική, επηρεάζοντας τη γεωργία, τους υδάτινους πόρους και τα μέσα διαβίωσης. Η ευπάθεια της περιοχής σε ξηρασίες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα απαιτεί επείγουσα δράση για τον μετριασμό και την προσαρμογή σε αυτές τις προκλήσεις.
