Χώρες στη Βόρεια Αφρική
Πόσα έθνη στη Βόρεια Αφρική
Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Αφρικής, η Βόρεια Αφρική αποτελείται από 7 χώρες. Ακολουθεί μια αλφαβητική λίστα όλων των χωρών στη Βόρεια Αφρική: Αλγερία, Αίγυπτος, Λιβύη, Μαρόκο, Σουδάν, Νότιο Σουδάν και Τυνησία.
1. Αλγερία
Η Αλγερία είναι μια χώρα στη Βόρεια Αφρική και επιφανειακά η μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής και συνορεύει με την Τυνησία, τη Λιβύη, τον Νίγηρα, το Μάλι, το Μαρόκο και τη Μαυριτανία. Η πρωτεύουσα της Αλγερίας ονομάζεται Αλγέρι και η επίσημη γλώσσα είναι η αραβική.
 |
|
2. Αίγυπτος
Η Αίγυπτος είναι μια δημοκρατία στην ανατολική Βόρεια Αφρική στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα. Η Αίγυπτος συνορεύει με τη Μεσόγειο Θάλασσα στα βόρεια, τη Λωρίδα της Γάζας και το Ισραήλ στα βορειοανατολικά, την Ερυθρά Θάλασσα στα ανατολικά, το Σουδάν στα νότια και τη Λιβύη στα δυτικά. Περίπου το 80% των κατοίκων της Αιγύπτου ζει κοντά στον μεγάλο ποταμό Νείλο.
 |
|
3. Λιβύη
Λιβύη, επίσημα Το κράτος της Λιβύης είναι ένα κράτος στη Βόρεια Αφρική. Η Λιβύη βρίσκεται μεταξύ της Αιγύπτου στα ανατολικά, του Σουδάν στα νοτιοανατολικά, του Τσαντ και του Νίγηρα στα νότια, της Αλγερίας και της Τυνησίας στα δυτικά και της Μεσογείου Θάλασσας στα βόρεια με το νησί της Μάλτας ως πλησιέστερη χώρα.
 |
|
4. Μαρόκο
Το Μαρόκο, επίσημα το Βασίλειο του Μαρόκου είναι μια χώρα στη δυτική Βόρεια Αφρική. Είναι μια από τις βορειότερες χώρες της Αφρικής. Η χώρα συνορεύει με την Αλγερία, τη Δυτική Σαχάρα, την Ισπανία και τον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο.
 |
|
5. Σουδάν
Το Σουδάν, επίσημα η Δημοκρατία του Σουδάν, που μερικές φορές ονομάζεται Βόρειο Σουδάν, είναι μια χώρα στη Βόρεια Αφρική, η οποία συχνά θεωρείται επίσης μέρος της Μέσης Ανατολής.
 |
|
6. Νότιο Σουδάν
Το Νότιο Σουδάν, επίσημα η Δημοκρατία του Νοτίου Σουδάν, είναι ένα κράτος στην Ανατολική Αφρική. Το Νότιο Σουδάν συνορεύει με το Σουδάν στα βόρεια, την Ουγκάντα, την Κένυα και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στα νότια, την Αιθιοπία στα ανατολικά και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία στα δυτικά. Το έθνος σχηματίστηκε το 2011 από την απόσχιση από το Σουδάν.
 |
|
7. Τυνησία
Η Τυνησία, επίσημα η Δημοκρατία της Τυνησίας είναι ένα κράτος στη Βόρεια Αφρική, στη νότια ακτή της Μεσογείου. Η χώρα συνορεύει με την Αλγερία στα δυτικά και τη Λιβύη στα νοτιοανατολικά.
 |
|
Χώρες στη Βόρεια Αφρική κατά πληθυσμό και τις πρωτεύουσές τους
Όπως σημειώθηκε παραπάνω, υπάρχουν επτά ανεξάρτητες χώρες στη Βόρεια Αφρική. Μεταξύ αυτών, η μεγαλύτερη χώρα είναι η Αίγυπτος και η μικρότερη η Λιβύη σε πληθυσμό. Ο πλήρης κατάλογος των χωρών της Βόρειας Αφρικής με πρωτεύουσες εμφανίζεται στον παρακάτω πίνακα, ταξινομημένο κατά τον τελευταίο συνολικό πληθυσμό.
| Τάξη | Χώρα | Πληθυσμός | Έκταση γης (km²) | Κεφάλαιο |
| 1 | Αίγυπτος | 98.839.800 | 995.450 | Κάιρο |
| 2 | Αλγερία | 43.378.027 | 2.381.741 | Αλγερίο |
| 3 | Σουδάν | 41.617.956 | 1.861.484 | Τζούμπα |
| 4 | Μαρόκο | 35.053.200 | 446.300 | Ραμπάτ |
| 5 | Τυνησία | 11.551.448 | 155.360 | Τυνίδος |
| 6 | Νότιο Σουδάν | 12.778.239 | 619.745 | Τζούμπα |
| 7 | Λιβύη | 6.777.452 | 1.759.540 | Τρίπολις |
Χάρτης των χωρών της Βόρειας Αφρικής
Σύντομη Ιστορία της Βόρειας Αφρικής
Αρχαίοι πολιτισμοί
Προδυναστικές και πρώιμες δυναστικές περίοδοι
Η ιστορία της Βόρειας Αφρικής είναι βαθιά συνυφασμένη με μερικούς από τους πρώτους γνωστούς ανθρώπινους πολιτισμούς. Ο πιο διάσημος αρχαίος πολιτισμός της περιοχής είναι η Αρχαία Αίγυπτος, η οποία αναδύθηκε κατά μήκος του ποταμού Νείλου. Η Προδυναστική Περίοδος (περίπου 6000-3150 π.Χ.) είδε την ανάπτυξη των πρώιμων αγροτικών κοινοτήτων και το σχηματισμό πολιτικών δομών. Αυτή η εποχή κορυφώθηκε με την ενοποίηση της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου από τον βασιλιά Narmer, σηματοδοτώντας την έναρξη της Πρώιμης Δυναστικής Περιόδου (περ. 3150-2686 π.Χ.).
Παλαιά, Μεσαία και Νέα Βασίλεια
Το Παλαιό Βασίλειο (περίπου 2686-2181 π.Χ.) είναι γνωστό για την κατασκευή των Πυραμίδων της Γκίζας, συμπεριλαμβανομένης της Μεγάλης Πυραμίδας που χτίστηκε για τον Φαραώ Khufu. Αυτή η εποχή χαρακτηρίστηκε από συγκεντρωτική εξουσία και μνημειακή αρχιτεκτονική. Το Μέσο Βασίλειο (περ. 2055-1650 π.Χ.) ακολούθησε μια περίοδο αστάθειας και διακρίνεται για τα επιτεύγματά του στη λογοτεχνία, την τέχνη και τη στρατιωτική οργάνωση.
Το Νέο Βασίλειο (περίπου 1550-1077 π.Χ.) σηματοδότησε το απόγειο της δύναμης και της ευημερίας της Αιγύπτου. Φαραώ όπως ο Χατσεψούτ, ο Ακενατόν και ο Ραμσής Β’ επέκτεισαν την αυτοκρατορία και ξεκίνησαν σημαντικά οικοδομικά έργα, συμπεριλαμβανομένων ναών και τάφων στην Κοιλάδα των Βασιλέων. Η παρακμή του Νέου Βασιλείου ξεκίνησε με τις εισβολές των Λαών της Θάλασσας και τις εσωτερικές διαμάχες.
Η Καρχηδόνα και οι Φοίνικες
Στο δυτικό τμήμα της Βόρειας Αφρικής, οι Φοίνικες ίδρυσαν την πόλη της Καρχηδόνας (σημερινή Τυνησία) γύρω στο 814 π.Χ. Η Καρχηδόνα αναπτύχθηκε σε μεγάλη θαλάσσια και εμπορική δύναμη, κυριαρχώντας στο εμπόριο στη Μεσόγειο. Η Καρχηδονιακή Αυτοκρατορία έφτασε στο αποκορύφωμά της υπό την ηγεσία στρατηγών όπως ο Αννίβας, ο οποίος διέσχισε περίφημα τις Άλπεις για να αμφισβητήσει τη Ρώμη κατά τον Δεύτερο Πουνικό Πόλεμο (218-201 π.Χ.). Ωστόσο, η Καρχηδόνα τελικά έπεσε στη Ρώμη το 146 π.Χ. μετά τον Τρίτο Πουνικό Πόλεμο, οδηγώντας στην ίδρυση της ρωμαϊκής επαρχίας της Αφρικής.
Ρωμαϊκή και Βυζαντινή Περίοδος
Ρωμαϊκή Βόρεια Αφρική
Μετά τους Πουνικούς Πολέμους, η Ρώμη επέκτεινε τον έλεγχό της στη Βόρεια Αφρική. Η περιοχή έγινε ένα κρίσιμο μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γνωστή για τη γεωργική της παραγωγή, ιδιαίτερα το σιτάρι και το ελαιόλαδο. Πόλεις όπως η Leptis Magna, η Καρχηδόνα και η Αλεξάνδρεια άκμασαν υπό τη ρωμαϊκή κυριαρχία, λειτουργώντας ως ζωτικά κέντρα εμπορίου, πολιτισμού και μάθησης.
Βυζαντινή Βόρεια Αφρική
Μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 5ο αιώνα μ.Χ., η Βυζαντινή Αυτοκρατορία (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) διατήρησε τον έλεγχο σε τμήματα της Βόρειας Αφρικής. Η βυζαντινή περίοδος είδε τη συνέχιση των ρωμαϊκών πολιτιστικών και αρχιτεκτονικών επιρροών, καθώς και την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Ωστόσο, η περιοχή αντιμετώπισε αυξανόμενη πίεση από βερβερικά φύλα και εσωτερικές διαμάχες, αποδυναμώνοντας τον έλεγχο του Βυζαντίου.
Ισλαμική κατάκτηση και δυναστείες
Πρώιμη ισλαμική επέκταση
Τον 7ο αιώνα, το Ισλαμικό Χαλιφάτο επεκτάθηκε στη Βόρεια Αφρική. Οι αρχικές κατακτήσεις ξεκίνησαν υπό τους Χαλίφηδες Ρασιντούν και συνεχίστηκαν υπό το Χαλιφάτο των Ομαγιάδων. Στις αρχές του 8ου αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αφρικής είχε ενσωματωθεί στον ισλαμικό κόσμο. Η εξάπλωση του Ισλάμ έφερε σημαντικές πολιτιστικές, θρησκευτικές και γλωσσικές αλλαγές, καθώς και την ίδρυση νέων πόλεων και εμπορικών δικτύων.
Δυναστείες Φατιμιδών και Αλμοχάντ
Το Χαλιφάτο των Φατιμιδών, που ιδρύθηκε από τη σιιτική δυναστεία των Φατιμιδών τον 10ο αιώνα, ίδρυσε την πρωτεύουσά του στο Κάιρο, μετατρέποντας την πόλη σε σημαντικό πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο. Οι Φατιμίδες κυβέρνησαν μεγάλο μέρος της Βόρειας Αφρικής, της Αιγύπτου και του Λεβάντε μέχρι τον 12ο αιώνα, όταν η δυναστεία των Αγιουβιδών, που ιδρύθηκε από τον Salah al-Din (Saladin), ανέλαβε τον έλεγχο.
Η δυναστεία Almohad, μια μουσουλμανική δυναστεία των Βερβέρων Βερβέρων, εμφανίστηκε τον 12ο αιώνα, με καταγωγή από τα βουνά Άτλαντας του Μαρόκου. Οι Αλμοχάντ ένωσαν μεγάλο μέρος της Βόρειας Αφρικής και της Ισπανίας υπό την κυριαρχία τους, προωθώντας μια αυστηρή ερμηνεία του Ισλάμ και προωθώντας μια περίοδο πνευματικής και πολιτιστικής άνθησης. Η βασιλεία τους, ωστόσο, άρχισε να φθίνει τον 13ο αιώνα, δημιουργώντας νέες δυνάμεις στην περιοχή.
ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
Οθωμανική κατάκτηση και διοίκηση
Στις αρχές του 16ου αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε επεκτείνει την εμβέλειά της στη Βόρεια Αφρική. Οι Οθωμανοί έθεσαν τον έλεγχο σε μεγάλα εδάφη, όπως η σημερινή Αλγερία, η Τυνησία και η Λιβύη. Η διοίκησή τους έφερε σταθερότητα και ενσωμάτωση στο μεγαλύτερο οθωμανικό εμπορικό δίκτυο, που συνέδεε την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Παρά την οθωμανική επικυριαρχία, οι τοπικοί άρχοντες διατηρούσαν συχνά σημαντική αυτονομία, ιδιαίτερα στις μακρινές επαρχίες.
Οικονομικές και Πολιτιστικές Εξελίξεις
Υπό Οθωμανική κυριαρχία, η Βόρεια Αφρική γνώρισε σημαντικές εξελίξεις στο εμπόριο, τη γεωργία και την αστικοποίηση. Πόλεις όπως το Αλγέρι, η Τύνιδα και η Τρίπολη έγιναν πολυσύχναστα κέντρα εμπορίου και πολιτισμού. Η περίοδος γνώρισε επίσης την ανάπτυξη των αρχιτεκτονικών και καλλιτεχνικών παραδόσεων, συνδυάζοντας τις οθωμανικές και τοπικές επιρροές των Βερβέρων. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων των μεντρεσέ, έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στη διάδοση της γνώσης και της ισλαμικής επιστήμης.
Αποικιακή περίοδος
Ευρωπαϊκός αποικισμός
Ο 19ος αιώνας σηματοδότησε την αρχή του ευρωπαϊκού αποικισμού στη Βόρεια Αφρική. Η Γαλλία ξεκίνησε την κατάκτηση της Αλγερίας το 1830, η οποία οδήγησε σε μια παρατεταμένη και βάναυση διαδικασία αποικισμού. Η Τυνησία έπεσε υπό γαλλικό προτεκτοράτο το 1881, ενώ η Ιταλία εισέβαλε και αποίκισε τη Λιβύη το 1911. Οι Βρετανοί, εστιάζοντας στην Αίγυπτο, ίδρυσαν επίσημα ένα προτεκτοράτο στη χώρα το 1882, αν και η Αίγυπτος διατήρησε την ονομαστική ανεξαρτησία υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επιπτώσεις του Αποικισμού
Η αποικιακή κυριαρχία έφερε βαθιές αλλαγές στη Βόρεια Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής νέων διοικητικών συστημάτων, υποδομών και οικονομικής εκμετάλλευσης. Οι αποικιακές δυνάμεις επικεντρώθηκαν στην εξόρυξη πόρων και στην ενσωμάτωση της περιοχής στα παγκόσμια εμπορικά δίκτυα, συχνά σε βάρος των τοπικών πληθυσμών. Η αντίσταση στην αποικιακή κυριαρχία ήταν ευρέως διαδεδομένη, με αξιόλογες προσωπικότητες όπως ο Abdelkader στην Αλγερία και ο Omar Mukhtar στη Λιβύη να ηγούνται σημαντικών κινημάτων αντιπολίτευσης.
Ανεξαρτησία και Σύγχρονη Εποχή
Αγώνες για την Ανεξαρτησία
Τα μέσα του 20ου αιώνα είδε ένα κύμα κινημάτων ανεξαρτησίας να σαρώνει τη Βόρεια Αφρική. Η Αίγυπτος κέρδισε επίσημη ανεξαρτησία από τη Βρετανία το 1922, αν και η βρετανική επιρροή παρέμεινε μέχρι την επανάσταση του 1952. Η Λιβύη απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1951 και έγινε το Βασίλειο της Λιβύης. Ο αγώνας της Αλγερίας για ανεξαρτησία από τη Γαλλία κορυφώθηκε με τον πόλεμο της Αλγερίας (1954-1962), ο οποίος έληξε με την ανεξαρτησία της Αλγερίας το 1962 μετά από μια βάναυση σύγκρουση.
Η Τυνησία και το Μαρόκο απέκτησαν επίσης ανεξαρτησία από τη Γαλλία το 1956. Το τέλος της αποικιακής κυριαρχίας σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής για τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, που χαρακτηρίζεται από προσπάθειες για ίδρυση κυρίαρχων κρατών, ανάπτυξη οικονομιών και αντιμετώπιση κοινωνικών και πολιτικών προκλήσεων.
Προκλήσεις μετά την ανεξαρτησία
Η περίοδος μετά την ανεξαρτησία στη Βόρεια Αφρική σημαδεύτηκε τόσο από πρόοδο όσο και από προκλήσεις. Τα έθνη αντιμετώπισαν ζητήματα όπως η πολιτική αστάθεια, οι οικονομικές δυσκολίες και οι κοινωνικές αναταραχές. Στην Αίγυπτο, η ηγεσία του Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ έφερε σημαντικές μεταρρυθμίσεις και εστίασε στον παναραβισμό, αλλά οδήγησε επίσης σε συγκρούσεις όπως η κρίση του Σουέζ το 1956.
Η Αλγερία, που βγήκε από έναν καταστροφικό πόλεμο, αντιμετώπισε εσωτερικές διαμάχες και οικονομικές προκλήσεις. Η Λιβύη, υπό τον Μουαμάρ Καντάφι, ακολούθησε μια πολιτική ριζοσπαστικού σοσιαλισμού και παναφρικανισμού, οδηγώντας τόσο σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες όσο και σε διεθνή απομόνωση.
Σύγχρονες Εξελίξεις
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Βόρεια Αφρική γνώρισε σημαντικούς πολιτικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Η Αραβική Άνοιξη του 2011 έφερε δραματικές αλλαγές στην περιοχή, οδηγώντας στην ανατροπή μακροχρόνιων καθεστώτων στην Τυνησία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Αυτές οι εξεγέρσεις τόνισαν εκτεταμένα αιτήματα για πολιτική ελευθερία, οικονομικές ευκαιρίες και κοινωνική δικαιοσύνη.
Σήμερα, η Βόρεια Αφρική συνεχίζει να αντιμετωπίζει περίπλοκες προκλήσεις, όπως η οικονομική διαφοροποίηση, η πολιτική μεταρρύθμιση και η περιφερειακή ασφάλεια. Οι προσπάθειες για την ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης είναι κεντρικές για τις μελλοντικές προοπτικές της περιοχής.
