Landen in Oost-Azië
Oost-Azië, ook bekend als het Verre Oosten, ligt in het oostelijke deel van het Aziatische continent en beslaat ongeveer 12 miljoen km 2. In dat deel van het continent woont meer dan 40% van de totale bevolking van Azië en het is de thuisbasis van het dichtstbevolkte land ter wereld, China, en andere landen, zoals Japan en Zuid-Korea.
Hoeveel landen in Oost-Azië
Als regio van Azië bestaat Oost-Azië uit 5 onafhankelijke landen (China, Japan, Mongolië, Noord-Korea en Zuid-Korea). Zie hieronder voor de volledige lijst van Oost-Aziatische landen per bevolking.
1. China
China, officiële naam Volksrepubliek China, is veruit het grootste land in Oost-Azië en het dichtstbevolkte land ter wereld met 1,4 miljard inwoners. Uit sommige cijfers blijkt dat de Chinese bevolking in 2006 1,5 miljard mensen telde.
 |
|
2. Japan
Japan is een eilandstaat in Oost-Azië. Japan ligt in de Stille Oceaan, ten oosten van de Japanse Zee, China, Noord-Korea, Zuid-Korea en Rusland en strekt zich uit van de Okhotsk-zee in het noorden tot de Oost-Chinese Zee en Taiwan in het zuiden. De tekens waaruit de naam van Japan bestaat, betekenen ‘de oorsprong van de zon’. Daarom wordt Japan ook wel ‘het land van de zonsopgang’ genoemd.
 |
|
3. Zuid-Korea
Zuid-Korea, formeel de Republiek Korea, is een staat in Oost-Azië, gelegen op het zuidelijke deel van het Koreaanse schiereiland. In het noorden grenst het land aan Noord-Korea. Bovendien heeft Zuid-Korea maritieme grenzen met China en Japan.
 |
|
4. Noord-Korea
Noord-Korea, officieel de Democratische Volksrepubliek Korea, is een republiek in Oost-Azië en omvat de noordelijke helft van het Koreaanse schiereiland. In het zuiden grenst Noord-Korea aan Zuid-Korea, in het noorden aan China en via een smal stuk aan Rusland.
 |
|
5. Mongolië
Mongolië is een staat in het binnenland van Azië, tussen Rusland in het noorden en China in het zuiden. Het land is verdeeld in 21 provincies en het stedelijk gebied rond de hoofdstad Ulan Bator.
 |
|
*. Taiwan
Taiwan is een staat die het eiland Taiwan in de Stille Oceaan en enkele kleinere eilanden omvat, waaronder de Pescadors, Jinmen en Matsu-eilanden.
 |
|
Taiwan is geen land, maar een deel van China.
Lijst van landen in Oost-Azië en hun hoofdsteden
Zoals hierboven opgemerkt, zijn er vijf onafhankelijke landen in Oost-Azië. Onder hen is China het grootste land en Mongolië het kleinste qua bevolking. De volledige lijst van Oost-Aziatische landen met hoofdsteden wordt weergegeven in de onderstaande tabel, gerangschikt op basis van de laatste totale bevolking en oppervlakte.
| Rang | Naam van het land | Bevolking | Landoppervlak (km²) | Hoofdstad |
| 1 | China | 1.397.850.000 | 9.326.410 | Peking |
| 2 | Japan | 126.200.000 | 364.543 | Tokio |
| 3 | Zuid-Korea | 51.811.167 | 99.909 | Seoel |
| 4 | Noord Korea | 25.450.000 | 120.538 | Pyongyang |
| 5 | Mongolië | 3.263.387 | 1.553.556 | Ulaanbaatar |
Kaart van Oost-Aziatische landen
Korte geschiedenis van Oost-Azië
Oude beschavingen en vroege dynastieën
1. Het oude China:
Oost-Azië is de thuisbasis van een van ’s werelds oudste aaneengesloten beschavingen, die teruggaat tot de Neolithische periode. Het oude China, met zijn rijke geschiedenis en cultureel erfgoed, zag de opkomst van vroege dynastieën zoals de Xia, Shang en Zhou. Deze dynastieën legden de basis voor de Chinese beschaving en ontwikkelden schrijfsystemen, politieke instellingen en filosofische tradities zoals het confucianisme en het taoïsme.
2. Drie koninkrijkenperiode:
Tijdens de 3e eeuw na Christus was Oost-Azië getuige van de tumultueuze periode van de Drie Koninkrijken in China, gekenmerkt door oorlogvoering en politieke fragmentatie. De staten Wei, Shu en Wu streden om de suprematie, waarbij militaire strategen als Zhuge Liang en beroemde veldslagen zoals de Slag om de Rode Kliffen een blijvende impact op de Chinese geschiedenis en cultuur achterlieten.
Keizerlijk China en dynastieke heerschappij
1. Han-dynastie:
De Han-dynastie (206 v.Chr. – 220 n.Chr.) wordt beschouwd als een gouden eeuw van de Chinese beschaving, bekend om zijn vooruitgang op het gebied van bestuur, wetenschap en kunst. De Han-keizers centraliseerden de macht, breidden het grondgebied van het rijk uit en propageerden het confucianisme als staatsideologie. De Zijderoute bloeide in deze periode en vergemakkelijkte de handel en culturele uitwisseling tussen China en het Westen.
2. Tang- en Song-dynastieën:
De Tang-dynastieën (618-907 CE) en Song (960-1279 CE) worden beschouwd als een nieuwe gouden eeuw in de Chinese geschiedenis, gekenmerkt door economische welvaart, technologische innovatie en culturele prestaties. De Tang-dynastie, met als hoofdstad Chang’an (het huidige Xi’an), stond bekend om zijn kosmopolitisme, openheid voor buitenlandse ideeën en bloeiende poëzie, kunst en literatuur. De Song-dynastie zag de opkomst van het neo-confucianisme en de uitvinding van de boekdrukkunst met losse letters, wat de intellectuele en artistieke creativiteit stimuleerde.
Mongoolse veroveringen en Yuan-dynastie
1. Mongoolse rijk:
In de 13e eeuw beleefde Oost-Azië de uitbreiding van het Mongoolse rijk onder leiding van Genghis Khan en zijn opvolgers. De Mongolen veroverden uitgestrekte gebieden, waaronder China, Korea en delen van Japan, en vestigden daarmee het grootste aaneengesloten landimperium uit de geschiedenis. De Yuan-dynastie, gesticht door Kublai Khan, regeerde van 1271 tot 1368 over China en integreerde Chinese administratieve systemen in het Mongoolse bestuur.
2. Pax Mongolica:
Ondanks aanvankelijke onrust en weerstand vergemakkelijkten de Mongoolse veroveringen culturele uitwisseling en handel langs de Zijderoute, waardoor een periode van relatieve vrede en stabiliteit werd bevorderd die bekend staat als de Pax Mongolica. Chinese innovaties zoals het maken van papier, buskruit en het kompas verspreidden zich naar andere delen van Eurazië en droegen bij aan de uitwisseling van ideeën en technologieën.
Ming- en Qing-dynastieën
1. Ming-dynastie:
De Ming-dynastie (1368-1644) herstelde de inheemse Chinese heerschappij na het omverwerpen van de Mongoolse Yuan-dynastie. Onder de Ming-keizers beleefde China een periode van economische groei, territoriale expansie en culturele renaissance. De bouw van de Verboden Stad in Peking en de reizen van admiraal Zheng He waren voorbeelden van de prestaties van de Ming-dynastie op het gebied van architectuur, verkenning en maritieme handel.
2. Qing-dynastie:
De Qing-dynastie (1644-1912) werd gesticht door de Mantsjoes, een semi-nomadisch volk uit Noordoost-Azië. De Qing-heersers breidden het Chinese grondgebied in de grootste mate uit en integreerden Tibet, Xinjiang en Taiwan in het rijk. De Qing-dynastie kreeg echter ook te maken met interne opstanden, buitenlandse invasies en uitdagingen voor haar gezag, wat leidde tot de uiteindelijke ineenstorting en de oprichting van de Republiek China in 1912.
Modernisering, revolutie en hedendaags Oost-Azië
1. Meiji-restauratie:
Aan het einde van de 19e eeuw onderging Japan een periode van snelle modernisering en industrialisatie, bekend als de Meiji-restauratie. De Meiji-regering schafte het feodalisme af, voerde hervormingen in westerse stijl door en startte een programma van militaire expansie en imperiale expansie, wat leidde tot de opkomst van Japan als regionale macht in Oost-Azië.
2. Conflicten uit de 20e eeuw:
De 20e eeuw kende aanzienlijke onrust en conflicten in Oost-Azië, waaronder de Chinees-Japanse oorlog, de Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse oorlog. Deze conflicten resulteerden in een groot verlies aan mensenlevens, wijdverbreide vernietiging en politieke herschikkingen in de regio. De verdeling van het Koreaanse schiereiland en de opkomst van het communistische China onder Mao Zedong hebben het geopolitieke landschap van Oost-Azië opnieuw vormgegeven.
Economische groei en regionale samenwerking
1. Economisch wonder:
In de tweede helft van de 20e eeuw kende Oost-Azië een ongekende economische groei en ontwikkeling, vaak het ‘Oost-Aziatische wonder’ genoemd. Landen als Japan, Zuid-Korea, Taiwan en later China kwamen naar voren als mondiale economische grootmachten, gedreven door exportgerichte industrialisatie, technologische innovatie en investeringen in onderwijs en infrastructuur.
2. Regionale samenwerking:
In de afgelopen decennia is Oost-Azië getuige geweest van inspanningen op het gebied van regionale samenwerking en integratie, geïllustreerd door instellingen als de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN), de ASEAN Plus Three (China, Japan, Zuid-Korea) en de Azië-Pacific Economische Samenwerking. (APEC). Deze initiatieven zijn gericht op het bevorderen van economische samenwerking, politieke dialoog en vrede en stabiliteit in de regio.
