Landen in Zuidelijk Afrika
Hoeveel landen in zuidelijk Afrika
Zuidelijk Afrika ligt in het zuiden van Afrika en bestaat uit 5 landen. Hier is een alfabetische lijst van alle landen in Zuid-Afrika: Botswana, Lesotho, Namibië, Swaziland en Zuid-Afrika.
1. Zuid-Afrika
Zuid-Afrika, formeel de Republiek Zuid-Afrika, is een republiek in Afrika, het meest zuidelijke deel van het Afrikaanse continent.
 |
|
2. Botswana
Botswana is een republiek in zuidelijk Afrika. De staat heeft geen kust en het land grenst in het oosten aan Zimbabwe, in het zuidwesten en zuiden aan Zuid-Afrika, in het westen en in het noorden aan Namibië. Vóór de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië was het land erg arm, maar tegenwoordig kent het een hoog groeipercentage en is het een zeer vredig land voor de regio.
 |
|
3. Lesotho
Lesotho, formeel het koninkrijk Lesotho, is een monarchie in zuidelijk Afrika, een enclave voor, en dus aan alle kanten omringd door, Zuid-Afrika en een van de kleinste landen van Afrika.
 |
|
4. Namibië
Namibië, formeel de Republiek Namibië, is een staat in het zuidwesten van Afrika aan de Atlantische Oceaan. Het land grenst aan Angola, Botswana, Zuid-Afrika en Zambia. Langs de kust ligt de Namib-woestijn en in het oosten de Kalahari-woestijn.
 |
|
5. Swaziland
Swaziland, formeel het koninkrijk Swaziland, is een absolute monarchie in zuidelijk Afrika. Het is de kleinste staat van de regio, heeft geen kust en grenst aan Mozambique in het oosten en Zuid-Afrika in het noorden, westen en zuiden.
 |
|
Landen in zuidelijk Afrika naar bevolking en hun hoofdsteden
Zoals hierboven opgemerkt, zijn er vijf onafhankelijke landen in zuidelijk Afrika. Onder hen is Zuid-Afrika het grootste land en Swaziland het kleinste qua bevolking. De volledige lijst van Zuid-Afrikaanse landen met hoofdsteden wordt weergegeven in de onderstaande tabel, gerangschikt op basis van de laatste totale bevolking.
| Rang | Land | Bevolking | Landoppervlak (km²) | Hoofdstad |
| 1 | Zuid-Afrika | 57.725.600 | 1.214.470 | Pretoria, Kaapstad, Bloemfontein |
| 2 | Namibië | 2.458.936 | 823.290 | Windhoek |
| 3 | Botswana | 2.338.851 | 566.730 | Gaborone |
| 4 | Lesotho | 2.007.201 | 30.355 | Maseru |
| 5 | Swaziland | 1.367.254 | 6704 | Mbabane |
Kaart van Zuid-Afrikaanse landen
Korte geschiedenis van zuidelijk Afrika
Vroege menselijke geschiedenis
Prehistorische periode
Zuidelijk Afrika beschikt over een van de langste aaneengesloten geschiedenissen van menselijke bewoning op aarde. De regio herbergt enkele van de oudste bewijzen van menselijk leven, met archeologische vondsten op plaatsen als de Cradle of Humankind in Zuid-Afrika en de Border Cave in Eswatini die miljoenen jaren oud zijn. Vroege menselijke voorouders, waaronder Australopithecus en Homo erectus, zwierven door deze landen en lieten fossielen en stenen werktuigen achter.
San- en Khoikhoi-volkeren
De San (Bosjesmannen) en Khoikhoi (Hottentotten) behoren tot de vroegst bekende inwoners van Zuid-Afrika. De San waren in de eerste plaats jager-verzamelaars en gebruikten hun diepgaande kennis van het land om te overleven in barre omstandigheden. De Khoikhoi, die later arriveerden, beoefenden pastoralisme, hielden vee en stichtten meer permanente nederzettingen. Deze groepen hadden een diepgaand inzicht in hun omgeving en hielden rijke mondelinge tradities in stand die hun geschiedenis, overtuigingen en kennis samenvatten.
Opkomst van Afrikaanse koninkrijken
Mapungubwe
Een van de eerste complexe samenlevingen in zuidelijk Afrika was het koninkrijk Mapungubwe, dat bloeide tussen de 11e en 13e eeuw. Mapungubwe, gelegen in het huidige Zuid-Afrika, vlakbij de grenzen van Zimbabwe en Botswana, was een belangrijk handelscentrum, waar goud, ivoor en andere goederen werden verhandeld met handelaren van zelfs China en India. Het verval van het koninkrijk maakte de weg vrij voor de opkomst van Groot-Zimbabwe.
Groot Zimbabwe
Het koninkrijk Groot-Zimbabwe ontstond rond de 11e eeuw en werd tegen de 14e eeuw de belangrijkste en meest invloedrijke staat in Zuidelijk Afrika. Great Zimbabwe staat bekend om zijn indrukwekkende stenen bouwwerken, waaronder de Great Enclosure en het Hill Complex, en was een centrum van handel en cultuur. De economie van het koninkrijk was gebaseerd op landbouw, veeteelt en uitgebreide handelsnetwerken die de Swahili-kust en daarbuiten bereikten. De invloed van Groot-Zimbabwe nam in de 15e eeuw af, waarschijnlijk als gevolg van veranderingen in het milieu en overexploitatie van hulpbronnen.
Europese verkenning en kolonisatie
Portugese invloed
De komst van Europeanen naar zuidelijk Afrika begon aan het einde van de 15e eeuw met de Portugezen. Bartolomeu Dias rondde Kaap de Goede Hoop in 1488, en Vasco da Gama bereikte de Indische Oceaan via het zuidelijkste puntje van Afrika in 1497. De Portugezen vestigden handelsposten en forten langs de kust, in een poging de lucratieve specerijenhandelsroutes naar India en India onder controle te krijgen. Oost-Indië.
Nederlandse kolonisatie
In 1652 richtte de Verenigde Oost-Indische Compagnie een verversingsstation op aan Kaap de Goede Hoop, waarmee de basis werd gelegd voor Kaapstad. Deze nederzetting groeide uit tot een kolonie toen Nederlandse boeren, bekend als Boeren, landinwaarts trokken om boerderijen en ranches te vestigen. De uitbreiding leidde tot conflicten met de inheemse Khoikhoi- en San-volkeren en later met Bantu-sprekende groepen die naar het zuiden trokken.
Britse kolonisatie en expansie
De Britse overname
De Britten veroverden de Kaapkolonie van de Nederlanders tijdens de Napoleontische oorlogen in 1806. Onder Britse heerschappij breidde de kolonie zich aanzienlijk uit en kwamen er golven Britse kolonisten. De Britten introduceerden nieuw beleid, waaronder de afschaffing van de slavernij in 1834, wat spanningen met de Boeren veroorzaakte. Deze wrijving culmineerde in de Grote Trek van de jaren 1830 en 1840, waarin Boerenvoortrekkers landinwaarts migreerden om onafhankelijke republieken zoals de Oranje Vrijstaat en Transvaal te vestigen.
Ontdekking van diamanten en goud
De ontdekking van diamanten in Kimberley in 1867 en goud op de Witwatersrand in 1886 transformeerde Zuidelijk Afrika. Deze minerale vondsten trokken een stroom immigranten en investeringen aan, wat de snelle economische groei en de ontwikkeling van moderne infrastructuur aanwakkerde. De strijd om de controle over deze hulpbronnen verhevigde echter de conflicten tussen de Britten en de Boeren, evenals met inheemse Afrikaanse groepen.
De Anglo-Zoeloe- en Anglo-Boerenoorlogen
Anglo-Zoeloe-oorlog
De Anglo-Zoeloe-oorlog van 1879 was een conflict tussen het Britse Rijk en het Zoeloe-koninkrijk. De Britten probeerden hun controle over zuidelijk Afrika uit te breiden, terwijl de Zoeloes onder koning Cetshwayo zich verzetten. Ondanks aanvankelijke Zoeloe-overwinningen, waaronder de beroemde Slag om Isandlwana, versloegen de Britten uiteindelijk de Zoeloes, wat leidde tot de opname van het koninkrijk in het Britse Rijk.
Anglo-Boerenoorlogen
De spanningen tussen de Britten en de Boeren culmineerden in twee belangrijke conflicten: de Eerste Anglo-Boerenoorlog (1880-1881) en de Tweede Anglo-Boerenoorlog (1899-1902). De Eerste Oorlog eindigde in een overwinning van de Boeren, waarmee de onafhankelijkheid van Transvaal en Oranje Vrijstaat werd veiliggesteld. De Tweede Oorlog, veroorzaakt door geschillen over de controle over goudmijnen en politieke rechten, resulteerde echter in een Britse overwinning. Het Verdrag van Vereeniging in 1902 maakte een einde aan de oorlog en de Boerenrepublieken werden opgenomen in het Britse rijk.
Apartheid en moderne tijd
Oprichting van de apartheid
In 1948 kwam de Nationale Partij aan de macht in Zuid-Afrika en voerde het apartheidsbeleid in, een systeem van geïnstitutionaliseerde rassenscheiding en discriminatie. Apartheidswetten scheidden mensen op basis van ras, waardoor de rechten en vrijheden van niet-blanke Zuid-Afrikanen werden beperkt. Het apartheidsregime kreeg te maken met aanzienlijke interne weerstand en internationale veroordeling.
Strijd voor de bevrijding
De strijd tegen de apartheid werd geleid door verschillende politieke en sociale bewegingen, met name het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) en zijn leider Nelson Mandela. Het bloedbad in Sharpeville in 1960 en de opstand in Soweto in 1976 waren cruciale gebeurtenissen die de oppositie tegen de apartheid stimuleerden. Internationale druk, economische sancties en interne onrust dwongen de Zuid-Afrikaanse regering uiteindelijk om te onderhandelen over een einde aan de apartheid.
Overgang naar democratie
In 1990 kondigde president FW de Klerk de opheffing van het verbod op het ANC en de vrijlating van Nelson Mandela uit de gevangenis aan. Onderhandelingen tussen de regering en anti-apartheidsgroepen leidden in 1994 tot de eerste democratische verkiezingen, waarbij Mandela werd verkozen tot de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. De overgang naar democratie markeerde een nieuw tijdperk voor zuidelijk Afrika, met inspanningen om de erfenis van de apartheid aan te pakken en verzoening en ontwikkeling te bevorderen.
Hedendaags Zuidelijk Afrika
Economische en sociale uitdagingen
Zuidelijk Afrika wordt vandaag de dag geconfronteerd met tal van uitdagingen, waaronder economische ongelijkheid, politieke instabiliteit en gezondheidscrises zoals HIV/AIDS. Landen in de regio werken aan het diversifiëren van hun economieën, het verbeteren van het bestuur en het aanpakken van sociale kwesties. Zuid-Afrika, de grootste economie van de regio, speelt een cruciale rol in de regionale politiek en ontwikkeling.
Regionale samenwerking
De Southern African Development Community (SADC), opgericht in 1992, heeft tot doel de regionale integratie en economische samenwerking tussen de lidstaten te bevorderen. SADC-initiatieven richten zich op de ontwikkeling van infrastructuur, handel en conflictoplossing en dragen bij aan de stabiliteit en groei van de regio.
