کشورهای در غرب آفریقا
چند ملت در غرب آفریقا
غرب آفریقا که در غرب آفریقا واقع شده است از 16 کشور تشکیل شده است. در اینجا لیستی از تمام کشورهای غرب آفریقا به ترتیب حروف الفبا آورده شده است: بنین، بورکینافاسو، کیپ ورد، ساحل عاج، گامبیا، غنا، گینه، گینه بیسائو، لیبریا، مالی، موریتانی، نیجر، نیجریه، سنگال، سیرالئون، و توگو در میان آنها، دو مورد از آنها متعلق به PALOP (کیپ ورد و گینه بیسائو) است:
1. بنین
بنین یکی از ایالت های غرب آفریقا است که قبلاً مستعمره فرانسه بوده و از این رو فرانسوی زبان رسمی این کشور است. بیش از 10 میلیون نفر در این کشور زندگی می کنند و ایالت این کشور جمهوری است.
 |
|
2. بورکینافاسو
بورکینافاسو ایالتی در غرب آفریقا است که با بنین، ساحل عاج، غنا، مالی، نیجر و توگو هم مرز است. این کشور بیشتر از ساوانا تشکیل شده است و بیش از 15 میلیون نفر در بورکینافاسو زندگی می کنند.
 |
|
3. کیپ ورد
کیپ ورد، به طور رسمی جمهوری کیپ ورد، ایالتی است که مجمع الجزایری در اقیانوس اطلس، در حدود 500 کیلومتری غرب کیپ ورد در سرزمین اصلی آفریقا را در بر می گیرد.
 |
|
4. ساحل عاج
ساحل عاج جمهوری در غرب آفریقا در اقیانوس اطلس و هم مرز با بورکینافاسو، غنا، گینه، لیبریا و مالی است. این کشور مستعمره سابق فرانسه است و این کشور یک کشور فوتبال موفق است.
 |
|
5. گامبیا
گامبیا، به طور رسمی جمهوری گامبیا، ایالتی در غرب آفریقا در اقیانوس اطلس، هم مرز با سنگال است که علاوه بر خط ساحلی کشور را احاطه کرده است. گامبیا کوچکترین ایالت روی سطح قاره آفریقا است.
 |
|
6. غنا
غنا با نام رسمی جمهوری غنا، جمهوری در غرب آفریقا است. این کشور از غرب با ساحل عاج، از شمال با بورکینافاسو، از شرق با توگو و از جنوب با خلیج گینه همسایه است.
 |
|
7. گینه
گینه با نام رسمی جمهوری گینه، ایالتی در غرب آفریقا است. گینه در ساحل اقیانوس اطلس بین گینه بیسائو و سیرالئون قرار دارد و از شمال با سنگال و مالی، از شرق با ساحل عاج و از جنوب با لیبریا همسایه است.
 |
|
8. گینه بیسائو
گینه بیسائو، با نام رسمی جمهوری گینه بیسائو، ایالتی در غرب آفریقا با ساحلی به اقیانوس اطلس است. این کشور، مستعمره پرتغالی سابق گینه پرتغال، از شمال با سنگال، از جنوب و شرق با گینه همسایه است.
 |
|
9. لیبریا
لیبریا، با نام رسمی جمهوری لیبریا، ایالتی در غرب آفریقا در ساحل اقیانوس اطلس، هم مرز با گینه، سیرالئون و ساحل عاج است. لیبریا قدیمی ترین جمهوری آفریقا و دومین ایالت مستقل آن پس از اتیوپی است.
 |
|
10. مالی
مالی با نام رسمی جمهوری مالی، کشوری ساحلی در غرب آفریقا است. مالی، هفتمین کشور بزرگ آفریقا، از شمال با الجزایر، از شرق با نیجر، از جنوب با بورکینافاسو و ساحل عاج، از جنوب غربی با گینه و از غرب با سنگال و موریتانی همسایه است. جمعیت در سرشماری سال 2009 بالغ بر 14.5 میلیون نفر بود.
 |
|
11. موریتانی
موریتانی با نام رسمی جمهوری اسلامی موریتانی، ایالتی در شمال غربی آفریقا است که با الجزایر، مالی، سنگال، صحرای غربی و اقیانوس اطلس هم مرز است. این کشور همچنین از 27 فوریه 1976، زمانی که مراکش صحرای غربی را اشغال کرد، با مراکش هم مرز است.
 |
|
12. نیجر
نیجر با نام رسمی جمهوری نیجر، ایالتی در غرب آفریقا است که با الجزایر، بنین، بورکینافاسو، لیبی، مالی، نیجریه و چاد همسایه است. نام این کشور از رودخانه نیجر گرفته شده است که از گوشه جنوب غربی این منطقه می گذرد.
 |
|
13. نیجریه
نیجریه، با نام رسمی جمهوری فدرال نیجریه، کشوری در غرب آفریقا است که از سی و شش ایالت و به اصطلاح سرزمین پایتخت فدرال آن، ابوجا تشکیل شده است. نیجریه پرجمعیت ترین کشور آفریقا و هفتمین کشور پرجمعیت جهان است.
 |
|
14. سنگال
سنگال با نام رسمی جمهوری سنگال غربی ترین ایالت در قاره آفریقا است که در اقیانوس اطلس واقع شده است. این کشور با گامبیا، گینه، گینه بیسائو، مالی و موریتانی همسایه است.
 |
|
15. سیرالئون
سیرالئون با نام رسمی جمهوری سیرالئون، ایالتی در غرب آفریقا است. از شمال با گینه و از جنوب با لیبریا و از ساحل غربی با اقیانوس اطلس همسایه است.
 |
|
16. توگو
توگو با نام رسمی جمهوری توگو، ایالتی در غرب آفریقا است که از غرب با غنا، از شرق با بنین و از شمال با بورکینافاسو همسایه است. در جنوب، این کشور دارای یک نوار ساحلی کوتاه به سمت خلیج گینه است، جایی که پایتخت لومه در آن قرار دارد.
 |
|
کشورهای در غرب آفریقا بر اساس جمعیت و پایتخت آنها
همانطور که در بالا ذکر شد، شانزده کشور مستقل در غرب آفریقا وجود دارد. در این میان بزرگترین کشور نیجریه و کوچکترین کشور کیپ ورد از نظر جمعیت است. فهرست کامل کشورهای آفریقای غربی با پایتخت در جدول زیر نشان داده شده است که بر اساس آخرین کل جمعیت رتبه بندی شده است.
| رتبه | کشور | جمعیت | مساحت زمین (کیلومتر مربع) | سرمایه، پایتخت |
| 1 | نیجریه | 200,963,599 | 910768 | ابوجا |
| 2 | غنا | 30,280,811 | 227,533 | آکرا |
| 3 | ساحل عاج | 25,823,071 | 318003 | یاموسوکرو |
| 4 | نیجر | 22,314,743 | 1,266,700 | نیامی |
| 5 | بورکینافاسو | 20,870,060 | 273602 | اوگادوگو |
| 6 | مالی | 19,973,000 | 1,220,190 | باماکو |
| 7 | سنگال | 16,209,125 | 192530 | داکار |
| 8 | گینه | 12,218,357 | 245,717 | کوناکری |
| 9 | بنین | 11,733,059 | 114,305 | پورتو نوو |
| 10 | سیرا لئون | 7,901,454 | 71620 | فری تاون |
| 11 | رفتن | 7,538,000 | 54,385 | لومه |
| 12 | لیبریا | 4,475,353 | 96,320 | مونروویا |
| 13 | موریتانی | 4,077,347 | 1,025,520 | نواکشوت |
| 14 | گامبیا | 2,347,706 | 10000 | بانجول |
| 15 | گینه بیسائو | 1,604,528 | 28120 | بیسائو |
| 16 | کیپ ورد | 550,483 | 4033 | پریا |
نقشه کشورهای غرب آفریقا
تاریخ مختصر غرب آفریقا
پادشاهی ها و امپراتوری های باستانی
غرب آفریقا، منطقه ای غنی از فرهنگ و تاریخ، میزبان پادشاهی ها و امپراتوری های تأثیرگذار متعددی بوده است. یکی از اولین تمدن های شناخته شده در این منطقه، فرهنگ نوک است که از حدود 1000 قبل از میلاد تا 300 پس از میلاد در نیجریه امروزی شکوفا شد. مردم نوک به دلیل مجسمههای سفالی و فناوری اولیه آهنکاری خود که پایه و اساس جوامع آینده در این منطقه را پایهگذاری کرد، مشهور هستند.
امپراتوری غنا
امپراتوری غنا که با نام واگادو نیز شناخته می شود، یکی از اولین امپراتوری های بزرگ در غرب آفریقا بود. در حدود قرن ششم پس از میلاد تأسیس شد و تا قرن سیزدهم رونق داشت. امپراتوری غنا که در جنوب شرقی موریتانی و غرب مالی امروزی قرار دارد، مسیرهای تجاری قابل توجهی را کنترل می کرد و به دلیل ثروت خود، به ویژه در طلا، شهرت داشت. پایتخت امپراتوری، کامبی صالح، مرکز عمده بازرگانی و آموزش اسلامی بود.
امپراتوری مالی
افول امپراتوری غنا راه را برای ظهور امپراتوری مالی در قرن سیزدهم هموار کرد. امپراتوری مالی که توسط سوندیاتا کیتا تأسیس شد، تحت رهبری مانسا موسا (حدود 1312-1337)، یکی از ثروتمندترین افراد تاریخ، به اوج خود رسید. زیارت معروف مانسا موسی به مکه در سال 1324 ثروت عظیم امپراتوری را به نمایش گذاشت و به گسترش اسلام کمک کرد. تیمبوکتو، یک شهر بزرگ در امپراتوری مالی، به مرکز مشهور علم و تجارت اسلامی تبدیل شد.
امپراتوری سونگهای
امپراتوری سونگهای در اواخر قرن پانزدهم جانشین امپراتوری مالی شد. تحت رهبری حاکمانی مانند سنی علی و اسکیا محمد، امپراتوری سونگهای به یکی از بزرگترین و قدرتمندترین امپراتوری های تاریخ آفریقا تبدیل شد. پایتخت آن، گائو، یک مرکز شلوغ تجارت و فرهنگ بود. امپراتوری Songhai مسیرهای تجاری مهم ماوراء صحرا، تجارت طلا، نمک و سایر کالاها را کنترل می کرد. افول امپراتوری در اواخر قرن شانزدهم پس از تهاجم مراکش آغاز شد.
تجارت فراصحرای و نفوذ اسلامی
مسیرهای تجاری ماوراء صحرا برای شکوفایی امپراتوری های غرب آفریقا حیاتی بود. این مسیرها تبادل کالاها، ایده ها و فرهنگ ها را بین شمال آفریقا، خاورمیانه و غرب آفریقا تسهیل می کرد. طلا، نمک و بردگان از جمله کالاهای اولیه مورد معامله بودند. معرفی و گسترش اسلام نقش بسزایی در شکل گیری فرهنگ، آموزش و ساختارهای سیاسی منطقه داشت. علما و بازرگانان اسلامی مراکز آموزشی و مساجد تأسیس کردند که به توسعه فکری و مذهبی منطقه کمک کردند.
اکتشاف اروپا و تجارت برده
تماس اروپا با غرب آفریقا در قرن پانزدهم با کاشفان پرتغالی مانند شاهزاده هنری دریانورد آغاز شد که به دنبال راه های تجاری جدید و منابع طلا بودند. پرتغالی ها پست های تجاری را در امتداد ساحل ایجاد کردند که به زودی به قطب تجارت برده در اقیانوس اطلس تبدیل شد. در طول چند قرن بعد، میلیون ها آفریقایی به زور از غرب آفریقا به قاره آمریکا برده شدند که منجر به اختلالات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی شد.
دوره استعمار
قرن نوزدهم شاهد تشدید استعمار اروپا در غرب آفریقا بود که با کنفرانس برلین 1884-1885 مشخص شد، جایی که قدرت های اروپایی آفریقا را به مستعمرات تقسیم کردند. فرانسه، بریتانیا، آلمان و پرتغال کنترل مناطق مختلف آفریقای غربی را ایجاد کردند که منجر به تغییرات عمیق در چشمانداز سیاسی، اجتماعی و اقتصادی منطقه شد.
حکومت استعماری توسعه زیرساختی و همچنین استثمار و مقاومت را به همراه داشت. فرانسوی ها مناطق وسیعی از جمله سنگال امروزی، مالی، بورکینافاسو و ساحل عاج را تحت کنترل داشتند. بریتانیا مستعمراتی در نیجریه، غنا، سیرالئون و گامبیا ایجاد کرد. آلمان و پرتغال نیز مدعی قلمروهایی در این منطقه بودند.
جنبش های استقلال طلب
اواسط قرن بیستم دوره مبارزه شدید برای استقلال در غرب آفریقا بود. پایان جنگ جهانی دوم و تقاضای فزاینده برای تعیین سرنوشت منجر به تلاشهای استعمار زدایی در سراسر این قاره شد. غنا، تحت رهبری Kwame Nkrumah، اولین کشور آفریقای جنوب صحرا شد که در سال 1957 استقلال یافت. این دستاورد الهام بخش دیگر کشورهای منطقه برای آزادی از حکومت استعماری شد.
در دهه 1960، اکثر کشورهای غرب آفریقا استقلال یافته بودند. رهبرانی مانند ننامدی آزیکیوه در نیجریه، احمد سکو توره در گینه و لئوپولد سدار سنگور در سنگال نقش اساسی در جنبشهای استقلالطلبی کشورهای خود داشتند. با این حال، دوره پس از استقلال با چالش های مهمی از جمله بی ثباتی سیاسی، کودتاهای نظامی و درگیری های داخلی مشخص شد.
چالش ها و تحولات پس از استقلال
دوران پس از استقلال در غرب آفریقا هم با پیشرفت و هم با شکست همراه بوده است. بسیاری از کشورها در ایجاد حکومت با ثبات با مشکلاتی مواجه بودند که منجر به دورههایی از حکومت استبدادی، چالشهای اقتصادی و ناآرامیهای اجتماعی شد. جنگ های داخلی در کشورهایی مانند لیبریا، سیرالئون و ساحل عاج اثرات مخربی بر جمعیت و اقتصاد آنها داشت.
با وجود این چالش ها، غرب آفریقا در دهه های اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته است. سازمانهای منطقهای مانند جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا (ECOWAS) نقش مهمی در ارتقای یکپارچگی اقتصادی، صلح و ثبات داشتهاند. رشد اقتصادی در کشورهایی مانند نیجریه، غنا و سنگال توسط بخش هایی مانند نفت، کشاورزی و خدمات هدایت شده است.
مسائل معاصر و چشم انداز آینده
امروزه غرب آفریقا با چالش ها و فرصت های متعددی مواجه است. بی ثباتی سیاسی، فساد و نابرابری اقتصادی همچنان موضوعات مهمی هستند. علاوه بر این، منطقه با تهدیدهای امنیتی گروه های افراطی در ساحل و تأثیرات تغییرات آب و هوایی که بر کشاورزی و معیشت تأثیر می گذارد، دست و پنجه نرم می کند.
با این حال، غرب آفریقا نیز دارای پتانسیل بسیار زیادی است. جمعیت جوان و پویا منطقه به طور فزاینده ای درگیر کارآفرینی، فناوری و فعالیت هستند. تلاش برای بهبود حکمرانی، آموزش و زیرساخت ها برای توسعه پایدار ضروری است. میراث فرهنگی غنی، همراه با انعطاف پذیری و خلاقیت مردم آن، آینده امیدوار کننده ای را برای غرب آفریقا ارائه می دهد.
