فهرست کشورهای آمریکای جنوبی
در آمریکای جنوبی چند کشور وجود دارد؟
از سال 2024، 12 کشور در آمریکای جنوبی وجود دارد : آرژانتین، بولیوی، برزیل، شیلی، کلمبیا، اکوادور، گویان، پاراگوئه، پرو، سورینام، اروگوئه و ونزوئلا. گویان فرانسه یک قلمرو ماوراء دریای فرانسه است و یک کشور مستقل نیست. در این شبه قاره آمریکا که زبان غالب آن اسپانیایی است، پرتغالی فقط در برزیل صحبت می شود. این کشور با حدود 210 میلیون نفر پرجمعیت ترین کشور است. پس از برزیل آرژانتین با جمعیتی حدود 41 میلیون نفر قرار دارد.
آمریکای جنوبی با 12 کشور، در مجموع 422.5 میلیون نفر جمعیت دارد که 5.8 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد. ساکنان آمریکای جنوبی را سرخپوستان، سفیدپوستان و مردمی از نژادهای مختلط تشکیل می دهند. مساحت این قاره 17850000 کیلومتر مربع است که حدود 12 درصد از مساحت زمین را به خود اختصاص داده است. همانطور که در بالا ذکر شد، اسپانیایی ترین زبان صحبت می شود و ساکنان در درجه اول مسیحی هستند.
گردشگری آمریکای جنوبی روز به روز پرجمعیت تر می شود. مقاصد برتر عبارتند از: آمازون (اکوادور)، ماچو پیچو (پرو)، آبشار فرشته (ونزوئلا)، تورس دل پین (شیلی)، و سالار د اویونی (بولیوی).
فهرست الفبایی کشورهای آمریکای جنوبی
از سال 2020، در مجموع دوازده کشور در آمریکای جنوبی وجود دارد. برای مشاهده لیست کامل کشورهای آمریکای جنوبی به ترتیب حروف الفبا به جدول زیر مراجعه کنید:
| # | پرچم | کشور | نام رسمی | تاریخ استقلال | جمعیت |
| 1 |  |
آرژانتین | جمهوری آرژانتین | 9 ژوئیه 1816 | 45,195,785 |
| 2 |  |
بولیوی | ایالت چند ملیتی بولیوی | 6 اوت 1825 | 11,673,032 |
| 3 |  |
برزیل | جمهوری فدرال برزیل | 7 سپتامبر 1822 | 212,559,428 |
| 4 |  |
شیلی | جمهوری شیلی | 12 فوریه 1818 | 19,116,212 |
| 5 |  |
کلمبیا | جمهوری کلمبیا | 20 ژوئیه 1810 | 50,882,902 |
| 6 |  |
اکوادور | جمهوری اکوادور | 24 مه 1822 | 17,643,065 |
| 7 |  |
گویان | جمهوری گویان | 26 مه 1966 | 786,563 |
| 8 |  |
پاراگوئه | جمهوری پاراگوئه | 15 مه 1811 | 7,132,549 |
| 9 |  |
پرو | جمهوری پرو | 28 ژوئیه 1821 | 32,971,865 |
| 10 |  |
سورینام | جمهوری سورینام | 25 نوامبر 1975 | 586643 |
| 11 |  |
اروگوئه | جمهوری شرقی اروگوئه | 25 اوت 1825 | 3,473,741 |
| 12 |  |
ونزوئلا | جمهوری بولیواری ونزوئلا | 5 ژوئیه 1811 | 28,435,951 |
نقشه موقعیت مکانی آمریکای جنوبی
کشورهای هم مرز با اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام
آمریکای جنوبی با اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام هم مرز است. کشورهای حاشیه اقیانوس اطلس عبارتند از: برزیل، اروگوئه، آرژانتین، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه. و کشورهای حاشیه اقیانوس آرام عبارتند از: شیلی، پرو، اکوادور و کلمبیا. بولیوی و پاراگوئه تنها کشورهایی هستند که توسط هیچ اقیانوسی غرق نشده اند.
حقایق کشور و پرچم های ایالتی
در اینجا اطلاعات مختصری و پرچم های ملی همه کشورهای آمریکای جنوبی آمده است:
1. آرژانتین
 |
|
2. بولیوی
 |
|
3. برزیل
 |
|
4. شیلی
 |
|
5. کلمبیا
 |
|
6. اکوادور
 |
|
7. گویان
 |
|
8. پاراگوئه
 |
|
9. پرو
 |
|
10. سورینام
 |
|
11. اروگوئه
 |
|
12. ونزوئلا
 |
|
تاریخچه مختصر آمریکای جنوبی
تمدن های پیش از کلمبیا
آمریکای جنوبی مدت ها قبل از ورود اروپایی ها خانه تمدن های پیشرفته و متنوع متعددی بود. از جمله برجسته ترین امپراتوری اینکاها بود که بر بخش غربی قاره تسلط داشت. اینکاها که بهخاطر سیستمهای جادهای پیچیده، تراسهای کشاورزی، و شگفتیهای معماری مانند ماچو پیچو شناخته میشوند، از اوایل قرن پانزدهم تا زمان فتح اسپانیاییها حکومت کردند. از دیگر فرهنگهای مهم پیش از کلمبیا میتوان به موئیسکا در کلمبیای کنونی، که بهخاطر کار طلاییاش معروف است، و فرهنگ تیاهواناکو در اطراف دریاچه تیتیکاکا اشاره کرد.
فتوحات اسپانیا و پرتغال
در اوایل قرن شانزدهم، کاشفان اسپانیایی مانند فرانسیسکو پیزارو و کاشفان پرتغالی به رهبری پدرو آلوارس کابرال، فتح آمریکای جنوبی را آغاز کردند. پیزارو در سال 1533 امپراتوری اینکاها را سرنگون کرد و کنترل اسپانیا را بر بیشتر بخش غربی قاره برقرار کرد. در همین حال، نفوذ پرتغال در منطقه شرقی، به ویژه برزیل، پس از فرود کابرال در سال 1500 ایجاد شد. این دوره آغاز استعمار گسترده اروپا بود که تغییرات عمیقی را در جمعیت، اقتصاد و فرهنگ این قاره به ارمغان آورد.
دوره استعمار
در طول دوره استعمار، آمریکای جنوبی به دو قلمرو اسپانیایی و پرتغالی تقسیم شد. آمریکای اسپانیایی توسط نایب السلطنه های نیو گرانادا، پرو، و ریو د لا پلاتا اداره می شد، در حالی که برزیل مستعمره پرتغالی یکپارچه باقی ماند. اقتصاد استعماری اساساً بر استخراج معادن، به ویژه نقره در جاهایی مانند پوتوسی، و کشاورزی استوار بود. معرفی بردگان آفریقایی نیروی کار لازم برای این صنایع را فراهم کرد. این دوره همچنین شاهد آمیختگی فرهنگهای بومی، آفریقایی و اروپایی بود که باعث پیدایش ملیلههای فرهنگی منحصربهفرد آمریکای جنوبی مدرن شد.
جنبش های استقلال طلب
اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 زمان شور انقلابی در آمریکای جنوبی بود که از انقلاب های آمریکا و فرانسه الهام گرفته بود. رهبرانی مانند سیمون بولیوار و خوزه د سان مارتین در سرتاسر قاره رهبری جنبش ها را بر عهده داشتند. بولیوار که به “ال لیبرتادور” معروف است، نقش مهمی در استقلال ونزوئلا، کلمبیا، اکوادور، پرو و بولیوی ایفا کرد. سن مارتین در آزادی آرژانتین، شیلی و پرو نقش اساسی داشت. در اواسط دهه 1820، بیشتر آمریکای جنوبی از قدرت های استعماری اروپایی استقلال پیدا کرده بود که منجر به تشکیل کشورهای مستقل متعددی شد.
مبارزات پس از استقلال
دوره پس از استقلال در آمریکای جنوبی با بی ثباتی سیاسی قابل توجهی همراه بود. کشورهای تازه تشکیل شده با مسائلی مانند اختلافات ارضی، وابستگی اقتصادی و چالش ایجاد هویت های ملی منسجم دست و پنجه نرم کردند. درگیری های مکرر، چه داخلی و چه بین کشورهای همسایه، مشخصه این دوران بود. نمونه های برجسته عبارتند از جنگ اتحاد سه گانه (1864-1870) شامل پاراگوئه علیه برزیل، آرژانتین و اروگوئه، و جنگ اقیانوس آرام (1879-1884) بین شیلی، بولیوی و پرو.
تحولات اقتصادی و اجتماعی
اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 آمریکای جنوبی دستخوش تحولات اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی شد. اقتصاد صادرات محور گسترش یافت و کالاهایی مانند قهوه، لاستیک، گوشت گاو و مواد معدنی باعث رشد شدند. با این حال، این امر به وابستگی اقتصادی به بازارهای جهانی نیز منجر شد. از نظر اجتماعی، این دوره شاهد افزایش مهاجرت از اروپا، به ویژه به آرژانتین و برزیل بود که به تنوع فرهنگی منطقه کمک کرد. صنعتی شدن، به ویژه در کشورهایی مانند آرژانتین و برزیل، شروع به ریشه دواندن کرد و زمینه را برای توسعه اقتصادی آینده فراهم کرد.
آشفتگی و اصلاحات قرن بیستم
قرن بیستم در آمریکای جنوبی یک دوره تحولات شدید سیاسی و اجتماعی بود. بسیاری از کشورها دورههایی از دیکتاتوری نظامی را تجربه کردند که ناشی از پویایی جنگ سرد و درگیریهای داخلی بود. نمونه های قابل توجه عبارتند از حکومت نظامی در برزیل (1964-1985)، آرژانتین (1976-1983)، و شیلی در زمان آگوستو پینوشه (1973-1990). با وجود سرکوب و نقض حقوق بشر، این دورهها جنبشهایی را برای دموکراسی و اصلاحات اجتماعی نیز برانگیخت. در اواخر قرن، موجی از دموکراتیزه شدن، با بازگشت کشورها به حاکمیت غیرنظامی مشاهده شد.
آمریکای جنوبی معاصر
در دهه های اخیر، آمریکای جنوبی گام های مهمی در توسعه اقتصادی، پیشرفت اجتماعی و ثبات سیاسی برداشته است. کشورهایی مانند برزیل، آرژانتین و شیلی به عنوان قدرت های منطقه ای با اقتصادهای متنوع ظاهر شده اند. این منطقه همچنین شاهد تلاش هایی برای یکپارچگی بیشتر بوده است که نمونه آن سازمان هایی مانند مرکوسور و اتحادیه ملل آمریکای جنوبی (UNASUR) است. با این حال، چالش هایی از جمله نابرابری اقتصادی، فساد سیاسی و ناآرامی های اجتماعی همچنان وجود دارد. مسائل زیستمحیطی، بهویژه جنگلزدایی در آمازون، تهدیدهای مهمی برای آینده این قاره است.
