فهرست کشورهای اقیانوسیه

اقیانوسیه کوچکترین قاره جهان است. این کشور در نیمکره جنوبی قرار دارد و از استرالیا و جزایر اقیانوس آرام (پلینزی، ملانزی و میکرونزی) تشکیل شده است. از نظر عملیاتی، ما به دنبال تقسیم سیاره به خوشه های قاره ای هستیم و بنابراین، همه جزایر با قاره استرالیا یا استرالیا مرتبط هستند. اقیانوسیه با بیش از 10000 جزیره و 14 کشور ، بزرگترین خوشه جزیره روی کره زمین است.

فهرست همه کشورهای اقیانوسیه بر اساس جمعیت

همانطور که در بالا ذکر شد، 14 کشور مستقل در اقیانوسیه وجود دارد. در این میان پرجمعیت ترین کشور استرالیا و کمترین آن نائورو است. فهرست کامل کشورهای اقیانوسیه در جدول زیر نشان داده شده است، با آخرین کل جمعیت.

تمام جزایر اقیانوسیه جمعیتی از مردم بومی دارند. با این حال، سفیدپوستان اروپایی در استرالیا و نیوزیلند اکثریت ساکنان را تشکیل می‌دهند، به‌ویژه با اصالت بریتانیایی. اقیانوسیه با جمعیتی حدود 32 میلیون نفر، منطقه ای عمدتا شهری است. در حالی که 75 درصد از جمعیت در شهرها زندگی می کنند، 25 درصد از مردم اقیانوسی در روستاها زندگی می کنند. برای استرالیا و نیوزلند، 85 درصد از جمعیت در مناطق شهری زندگی می کنند، در حالی که در جزایر بیشتر مردم در مناطق روستایی زندگی می کنند.

رتبه	پرچم	کشور مستقل	جمعیت فعلی	منطقه فرعی
1		استرالیا	25,399,311	استرالیا
2		پاپوآ گینه نو	8,558,811	ملانزی
3		نیوزلند	4,968,541	پولینزی
4		فیجی	884,898	ملانزی
5		جزایر سلیمان	680,817	ملانزی
6		وانواتو	304,511	ملانزی
7		ساموآ	200,885	پولینزی
8		کیریباتی	120,111	میکرونزی
9		ایالات فدرال میکرونزی	105,311	میکرونزی
10		تونگا	100,311	پولینزی
11		جزایر مارشال	55,511	میکرونزی
12		پالائو	17911	میکرونزی
13		نائورو	11,011	میکرونزی
14		تووالو	10,211	پولینزی

قلمروهای اقیانوسیه بر اساس جمعیت

لیست تمام 11 منطقه در جدول زیر نشان داده شده است، با آخرین کل جمعیت و وابستگی ها.

نقشه مناطق و کشورها در استرالیا

کشورهای اقیانوسیه بر اساس مساحت

اقیانوسیه دارای مساحت 8,480,355 کیلومتر مربع ، با تراکم جمعیتی متفاوت است: استرالیا 2.2 ساکن در کیلومتر مربع. پاپوآ گینه نو 7.7 ساکن در کیلومتر مربع; نائورو 380 هکتار / کیلومتر مربع؛ تونگا 163 نفر در هر کیلومتر مربع و قلمرو استرالیا مربوط به بزرگترین بخش اقیانوسیه، با حدود 90٪ از قاره است. بزرگترین شهرهای اقیانوسیه در استرالیا واقع شده اند که عبارتند از سیدنی، ملبورن، بریزبن و پرث. سایر شهرهای بزرگ اوکلند و ولینگتون در نیوزیلند و پورت مورسبی، پایتخت پاپوآ گینه نو هستند.

در زیر لیستی از تمام کشورهای اقیانوسیه به ترتیب مساحت زمین آمده است. استرالیا بزرگترین کشور در حالی که نائورو کوچکترین کشور است.

فهرست الفبایی کشورها و کشورهای وابسته در اقیانوسیه

به طور خلاصه، در مجموع 25 کشور مستقل و قلمرو وابسته در اقیانوسیه وجود دارد. برای مشاهده لیست کامل کشورها و کشورهای وابسته استرالیا به ترتیب حروف الفبا به موارد زیر مراجعه کنید:

1. ساموآی آمریکایی ( ایالات متحده آمریکا )
2. استرالیا
3. جزایر کوک ( نیوزیلند )
4. فیجی
5. پلی‌نزی فرانسه ( فرانسه )
6. گوام ( ایالات متحده آمریکا )
7. کیریباتی
8. جزایر مارشال
9. میکرونزی
10. نائورو
11. کالدونیای جدید ( فرانسه )
12. نیوزلند
13. نیوئه ( نیوزلند )
14. جزیره نورفولک ( استرالیا )
15. جزایر ماریانای شمالی ( ایالات متحده آمریکا )
16. پالائو
17. پاپوآ گینه نو
18. جزایر پیتکرن ( بریتانیا )
19. ساموآ
20. جزایر سلیمان
21. توکلاو ( نیوزیلند )
22. تونگا
23. تووالو
24. وانواتو
25. والیس و فوتونا ( فرانسه )

تاریخچه مختصر اقیانوسیه

سکونتگاه های باستانی و فرهنگ های بومی

اقیانوسیه، متشکل از استرالیا، ملانزی، میکرونزی و پلی‌نزی، منطقه‌ای است که دارای ملیله‌ای غنی از تاریخ‌های باستانی و فرهنگ‌های متنوع است. اولین مهاجران حدود 60000 سال پیش به پاپوآ گینه نو و استرالیا وارد شدند. این مهاجران اولیه اجداد بومیان استرالیا و پاپوآها هستند. در طول هزاره ها، آنها فرهنگ ها، زبان ها و ساختارهای اجتماعی متمایزی را توسعه دادند که عمیقاً با خشکی و دریا در ارتباط بودند.

در جزایر اقیانوس آرام، مردم لاپیتا، که گمان می‌رود از آسیای جنوب شرقی سرچشمه می‌گیرند، حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد ساکن شدند. آنها در سراسر اقیانوس آرام گسترش یافتند و تا فیجی، تونگا و ساموآ رسیدند. فرهنگ لاپیتا به دلیل مهارت های پیچیده سفالگری و دریانوردی خود شناخته شده است که پایه و اساس فرهنگ های پلینزی، میکرونزی و ملانزیایی پس از آن را پایه ریزی کرد.

گسترش پولینزی

یکی از قابل توجه ترین فصل های تاریخ اقیانوسیه، گسترش پولینزی است. در حدود سال 1000 پس از میلاد، پلینزی‌ها سفرهای خارق‌العاده‌ای را آغاز کردند و با استفاده از ستارگان، الگوهای باد و جریان‌های اقیانوسی در فواصل وسیع اقیانوس پیمایش کردند. آن‌ها در مکان‌های دورافتاده‌ای مانند هاوایی، جزیره ایستر (راپا نویی) و نیوزلند (آئوتاروآ) ساکن شدند. این دوره شاهد توسعه جوامع پیچیده با سلسله مراتب اجتماعی پیچیده، اعمال مذهبی، و ساختارهای چشمگیر مانند مجسمه های موآی در جزیره ایستر بود.

اکتشاف و استعمار اروپا

ورود اروپایی ها به اقیانوسیه با کاشفان پرتغالی و اسپانیایی در اوایل قرن شانزدهم آغاز شد، اما اکتشاف قابل توجهی تا قرن هجدهم اتفاق نیفتاد. کاشف هلندی، آبل تاسمان، بخش هایی از استرالیا و نیوزلند را در دهه 1640 ترسیم کرد. دریانورد بریتانیایی کاپیتان جیمز کوک در اواخر قرن هجدهم سفرهای گسترده ای انجام داد و بیشتر اقیانوس آرام را نقشه برداری کرد و با بسیاری از فرهنگ های بومی ارتباط برقرار کرد.

استعمار اروپا تغییرات عمیقی را در اقیانوسیه ایجاد کرد. بریتانیا از سال 1788 مستعمرات کیفری در استرالیا ایجاد کرد که منجر به آوارگی و رنج قابل توجهی برای بومیان استرالیا شد. در نیوزیلند، استعمار بریتانیا به دنبال معاهده Waitangi در سال 1840 تشدید شد که منجر به اختلافات زمینی و درگیری با مردم مائوری شد. فرانسوی ها مستعمره هایی را در کالدونیای جدید و تاهیتی ایجاد کردند، در حالی که دیگر قدرت های اروپایی، از جمله آلمان و هلند، مدعی قلمروهایی در ملانزی و میکرونزی بودند.

دوران استعمار و جنگ های جهانی

قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم با تثبیت حکومت استعماری اروپا در سراسر اقیانوسیه مشخص شد. تأثیر بر جمعیت‌های بومی ویرانگر بود و بیماری‌ها، سلب مالکیت زمین و اختلالات فرهنگی منجر به کاهش چشمگیر تعداد و شیوه‌های سنتی زندگی آنها شد. فعالیت های تبلیغی نیز نقش بسزایی در دگرگونی منظر مذهبی منطقه داشت.

در طول جنگ جهانی اول و دوم، اهمیت استراتژیک اقیانوسیه برجسته شد. نبردها در جاهایی مانند پاپوآ گینه نو و جزایر سلیمان صورت گرفت. جنگ ها همچنین حضور و نفوذ آمریکا را افزایش داد، به ویژه در میکرونزی، جایی که بسیاری از جزایر به پایگاه های نظامی مهم تبدیل شدند.

مسیر استقلال

دوران پس از جنگ جهانی دوم آغاز استعمارزدایی در اقیانوسیه بود. بسیاری از مناطق استقلال یافتند یا به خودمختاری منتقل شدند. استرالیا و نیوزلند، که در داخل کشورهای مشترک المنافع بریتانیا قرار داشتند، استقلال بیشتری به دست آوردند که در اساسنامه وست مینستر در سال 1931 و قوانین بعدی به اوج رسید.

در اقیانوس آرام، این روند کندتر بود. فیجی در سال 1970 از بریتانیا، پاپوآ گینه نو از استرالیا در سال 1975 استقلال یافت و کشورهای جزیره ای دیگر مانند وانواتو، جزایر سلیمان و کیریباتی در دهه های 1970 و 1980 به دنبال آن بودند. پلی‌نزی فرانسه و کالدونیای جدید همچنان قلمروهای فرادریایی فرانسه هستند، در حالی که گوام و ساموآی آمریکایی قلمروهای ایالات متحده هستند.

عصر مدرن و مسائل معاصر

امروزه، اقیانوسیه منطقه ای با موقعیت ها و چالش های سیاسی متنوع است. استرالیا و نیوزلند کشورهای توسعه یافته با اقتصاد قوی و نفوذ قابل توجه در امور منطقه هستند. با این حال، کشورهای جزیره اقیانوس آرام با چالش های منحصر به فردی از جمله وابستگی اقتصادی، بی ثباتی سیاسی و اثرات تغییرات آب و هوایی روبرو هستند.

تغییرات اقلیمی برای بسیاری از کشورهای جزیره ای کم ارتفاع در اقیانوسیه یک تهدید وجودی ایجاد می کند. بالا آمدن سطح آب دریاها، افزایش دفعات رویدادهای شدید آب و هوایی، و تخریب صخره های مرجانی بر معیشت و خانه های میلیون ها نفر تأثیر می گذارد. کشورهایی مانند کیریباتی و تووالو در خط مقدم حمایت از آب و هوای جهانی هستند و به دنبال اقدام فوری برای کاهش این تأثیرات هستند.

احیای فرهنگی و هویت

علیرغم چالش ها، احیای فرهنگی قوی در سراسر اقیانوسیه وجود داشته است. مردم بومی استرالیا، نیوزلند و جزایر اقیانوس آرام در حال بازیابی زبان، سنت و هویت خود هستند. در استرالیا، به رسمیت شناختن حقوق زمین بومیان و جنبش فزاینده برای به رسمیت شناختن قانون اساسی نشان دهنده این تجدید حیات است. در نیوزیلند، فرهنگ و زبان مائوری با حمایت از سیاست‌های دولت و منافع عمومی، احیای قابل توجهی داشته است.