Negara di Afrika Tengah
Berapa Banyak Negara di Afrika Tengah
Terletak di bahagian tengah Afrika, Afrika Tengah terdiri daripada 9 negara. Berikut ialah senarai abjad semua negara di Afrika Tengah: Angola, Cameroon, Republik Afrika Tengah, Chad, Republik Demokratik Congo, Guinea Khatulistiwa, Gabon, Republik Congo dan Sao Tome dan Principe. Antaranya, tiga tergolong dalam PALOP – Negara Afrika Berbahasa Portugis (Angola, Guinea Khatulistiwa dan Sao Tome dan Principe).
1. Angola
Angola ialah sebuah republik di barat daya Afrika dan bersempadan dengan Namibia, Zambia, Republik Demokratik Congo dan Lautan Atlantik di sebelah barat. Bahasa Portugis ialah bahasa rasmi Angola dan mempunyai populasi lebih 24 juta.
 |
|
2. Cameroon
Cameroon, secara rasmi Republik Cameroon, adalah sebuah negara kesatuan di Afrika tengah dan barat.
 |
|
3. Chad
Chad, secara rasmi Republik Chad, adalah sebuah negeri di Afrika Tengah. Ia bersempadan dengan Libya di utara, Sudan di timur, Republik Afrika Tengah di selatan, Cameroon dan Nigeria di barat daya, dan Niger di barat. Bahagian utara Chad terletak di Gurun Sahara.
 |
|
4. Gabon
Gabon, secara rasmi Republik Gabon, ialah sebuah republik di khatulistiwa di barat Afrika Tengah. Negara ini bersempadan dengan Cameroon, Congo-Brazzaville, Equatorial Guinea dan Lautan Atlantik.
 |
|
5. Guinea Khatulistiwa
Guinea Khatulistiwa adalah salah satu negeri terkecil di Afrika. Negara ini terletak sebahagiannya di tanah besar Afrika Barat dan sebahagian lagi di lima pulau berpenghuni. Negara ini bersempadan dengan Cameroon dan Gabon serta Teluk Biafra di Atlantik.
 |
|
6. Republik Afrika Tengah
Republik Afrika Tengah ialah sebuah republik di Afrika tengah yang terletak di utara khatulistiwa. Negara ini bersempadan dengan Chad, Sudan, Sudan Selatan, Congo-Kinshasa, Congo-Brazzaville dan Cameroon. Kira-kira 4.6 juta orang tinggal di Republik Afrika Tengah.
 |
|
7. Republik Congo
Republik Congo, sering dirujuk sebagai Congo-Brazzaville (RC), ialah sebuah negeri di Afrika Tengah.
 |
|
8. Republik Demokratik Congo
Republik Demokratik Congo (DRC), atau sering dipanggil Congo-Kinshasa, adalah sebuah negeri di Afrika Tengah. Ia adalah negara kedua terbesar di Afrika dari segi keluasan dan sempadan di utara ke Congo-Brazzaville, Republik Afrika Tengah, Sudan Selatan, Uganda, Rwanda, Burundi, Tanzania, Zambia, Angola dan jalur pantai kecil ke Atlantik. Republik Demokratik Congo mempunyai populasi keempat terbesar di Afrika dengan hanya lebih 77 juta penduduk.
 |
|
9. Sao Tome dan Principe
 |
|
Negara di Afrika Tengah mengikut Penduduk dan Ibu Kotanya
Seperti yang dinyatakan di atas, terdapat sembilan negara merdeka di Afrika Tengah. Antaranya, negara terbesar ialah DR Congo dan yang terkecil ialah Sao Tome dan Principe dari segi jumlah penduduk. Senarai penuh negara Afrika Tengah dengan ibu kota ditunjukkan dalam jadual di bawah, disenaraikan mengikut jumlah penduduk terkini.
| pangkat | Negara | Penduduk | Keluasan Tanah (km²) | Modal |
| 1 | Republik Demokratik Congo | 86,790,567 | 2,267,048 | Kinshasa |
| 2 | Angola | 30,175,553 | 1,246,700 | Luanda |
| 3 | Cameroon | 24,348,251 | 472,710 | Yaounde |
| 4 | Chad | 15,692,969 | 1,259,200 | N’Djamena |
| 5 | Republik Afrika Tengah | 5,496,011 | 622,984 | Bangui |
| 6 | Republik Congo | 5,380,508 | 341,500 | Brazzaville |
| 7 | Gabon | 2,172,579 | 257,667 | Libreville |
| 8 | Guinea Khatulistiwa | 1,358,276 | 28,051 | Malabo |
| 9 | Sao Tome dan Principe | 201,784 | 964 | Sao Tome |
Peta Negara Afrika Tengah
Sejarah Ringkas Afrika Tengah
Penempatan Awal Manusia
Zaman Prasejarah
Afrika Tengah, kaya dengan sumber semula jadi dan biodiversiti, mempunyai sejarah yang berakar umbi sejak zaman prasejarah. Bukti arkeologi menunjukkan bahawa manusia telah mendiami rantau ini selama beribu-ribu tahun. Petempatan manusia awal sebahagian besarnya terdiri daripada komuniti pemburu-pengumpul. Lembangan Congo, khususnya, memainkan peranan penting sebagai habitat bagi manusia awal. Artifak seperti alat batu dan tembikar yang terdapat di kawasan seperti Republik Demokratik Congo (DRC) dan Republik Afrika Tengah (CAR) menunjukkan kehadiran budaya prasejarah yang maju.
Pembangunan Pertanian
Perkembangan pertanian sekitar 3000 BCE menandakan perubahan ketara dalam sejarah Afrika Tengah. Pengenalan pertanian membawa kepada penubuhan lebih banyak penempatan kekal. Masyarakat pertanian awal mengusahakan tanaman seperti millet dan sorghum dan haiwan peliharaan. Penghijrahan Bantu, bermula sekitar 2000 BCE, mempunyai kesan yang mendalam di rantau ini. Orang yang berbahasa Bantu tersebar di seluruh Afrika Tengah, membawa bersama mereka amalan pertanian, teknologi kerja besi dan struktur sosial baharu.
Kerajaan dan Empayar Purba
Kerajaan Kongo
Salah satu kerajaan purba yang paling terkenal di Afrika Tengah ialah Kerajaan Kongo. Ditubuhkan pada abad ke-14, ia meliputi bahagian Angola, DRC, Republik Congo dan Gabon kini. Kerajaan Kongo sangat berpusat dan canggih, dengan kerajaan yang tersusun, rangkaian perdagangan yang bertenaga dan warisan budaya yang kaya. Ibu kotanya, Mbanza Kongo, merupakan pusat bandar utama. Kerajaan itu terlibat dalam perdagangan dengan kuasa Eropah, khususnya Portugis, yang tiba pada abad ke-15. Hubungan ini mempunyai kesan positif dan negatif, termasuk penyebaran agama Kristian dan kesan buruk perdagangan hamba transatlantik.
Empayar Luba dan Lunda
Di kawasan sabana DRC masa kini, empayar Luba dan Lunda muncul antara abad ke-14 dan ke-17. Empayar Luba, yang diasaskan oleh King Kongolo, membangunkan sistem politik dan ekonomi yang kompleks berdasarkan pertanian, perikanan, dan perdagangan. Empayar Lunda, di selatan, berkembang dari negeri Luba dan berkembang melalui pakatan dan penaklukan. Kedua-dua empayar memainkan peranan penting dalam rangkaian perdagangan serantau, bertukar-tukar barangan seperti gading, tembaga dan garam.
Penjelajahan Eropah dan Kolonialisme
Kenalan Eropah Awal
Penjelajahan Eropah di Afrika Tengah bermula pada akhir abad ke-15, dengan penjelajah Portugis menerokai rantau ini. Walau bagaimanapun, hanya pada abad ke-19 minat Eropah terhadap Afrika Tengah semakin meningkat. Penjelajah seperti David Livingstone dan Henry Morton Stanley menjalankan ekspedisi yang meluas, memetakan wilayah dan mendokumentasikan penduduk dan landskapnya. Akaun mereka menyemarakkan cita-cita Eropah untuk penjajahan.
Berebut Afrika
Persidangan Berlin 1884-1885 menandakan pembahagian rasmi Afrika di kalangan kuasa Eropah, yang membawa kepada penjajahan Afrika Tengah. Wilayah ini dibahagikan terutamanya antara Belgium, Perancis, dan Jerman. Raja Belgium Leopold II mewujudkan kawalan peribadi ke atas Negara Bebas Congo, mengeksploitasi sumbernya dan rakyatnya dengan kecekapan yang kejam. Kekejaman yang dilakukan dalam tempoh ini, termasuk buruh paksa dan pembunuhan besar-besaran, membawa kepada kecaman antarabangsa dan akhirnya pemindahan kawalan kepada kerajaan Belgium pada tahun 1908.
Perancis menjajah wilayah yang akan menjadi Gabon, Congo-Brazzaville, dan CAR, manakala Jerman menguasai bahagian Cameroon dan Rwanda masa kini. Zaman penjajah membawa perubahan ketara, termasuk pengenalan sistem pentadbiran baharu, pembangunan infrastruktur, dan eksploitasi sumber alam. Walau bagaimanapun, ia juga membawa kepada perpindahan penduduk asli, gangguan budaya, dan gerakan penentangan.
Gerakan Kemerdekaan
Era Selepas Perang Dunia Kedua
Akibat Perang Dunia II dan gelombang penyahjajahan global menyemarakkan gerakan kemerdekaan di seluruh Afrika Tengah. Pemimpin dan gerakan nasionalis muncul, memperjuangkan penentuan nasib sendiri dan penamatan pemerintahan kolonial. Di Congo Belgium, Patrice Lumumba menjadi tokoh terkemuka, membawa negara itu mencapai kemerdekaan pada tahun 1960. Walau bagaimanapun, peralihan itu dicemari oleh ketidakstabilan politik, yang membawa kepada pembunuhan Lumumba dan kebangkitan Joseph Mobutu, yang menubuhkan rejim diktator yang berlangsung sehingga 1997.
Wilayah Perancis dan Portugis
Tanah jajahan Perancis di Afrika Tengah juga memperoleh kemerdekaan pada awal 1960-an. Gabon, Republik Congo dan CAR menjadi negara berdaulat, masing-masing menghadapi cabaran pasca kemerdekaan mereka sendiri, termasuk ketidakstabilan politik, rampasan kuasa dan kesukaran ekonomi. Di wilayah Portugis, perjuangan untuk mendapatkan kemerdekaan lebih lama dan lebih ganas. Angola, sebagai contoh, mengalami perang yang berlarutan untuk kemerdekaan yang berlangsung sehingga 1975.
Era Pasca Merdeka
Cabaran Politik dan Ekonomi
Era pasca kemerdekaan di Afrika Tengah telah dicirikan oleh gabungan kemajuan dan cabaran yang berterusan. Banyak negara di rantau ini telah bergelut dengan ketidakstabilan politik, perang saudara, dan kesusahan ekonomi. DRC, sebagai contoh, mengalami pelbagai konflik, termasuk Perang Congo Pertama dan Kedua, yang melibatkan banyak negara Afrika dan mengakibatkan berjuta-juta kematian. Begitu juga, CAR telah menghadapi ketidakstabilan kronik, dengan rampasan kuasa berulang dan konflik bersenjata yang berterusan.
Usaha Ke Arah Kestabilan dan Pembangunan
Di sebalik cabaran ini, terdapat usaha untuk mencapai kestabilan dan menggalakkan pembangunan. Organisasi serantau seperti Komuniti Ekonomi Negara Afrika Tengah (ECCAS) dan campur tangan antarabangsa telah bertujuan untuk memupuk keamanan dan kerjasama. Negara-negara seperti Gabon dan Guinea Khatulistiwa telah menggunakan sumber minyak mereka untuk memacu pertumbuhan ekonomi, walaupun kebimbangan mengenai tadbir urus dan pengagihan kekayaan yang saksama berterusan.
Isu Kontemporari dan Prospek Masa Depan
Isu Alam Sekitar dan Sosial
Afrika Tengah menghadapi isu kontemporari yang ketara, termasuk kemerosotan alam sekitar, kemiskinan dan krisis kesihatan. Lembangan Congo, salah satu daripada hutan hujan terbesar di dunia, berada di bawah ancaman daripada penebangan hutan dan perubahan iklim, memberi kesan kepada kepelbagaian biologi dan komuniti tempatan. Usaha untuk melindungi alam sekitar dan menggalakkan pembangunan mampan adalah penting untuk masa depan rantau ini.
Laluan ke Pembangunan Mampan
Memandang ke hadapan, laluan Afrika Tengah ke arah pembangunan mampan melibatkan menangani cabaran kompleksnya sambil memanfaatkan sumber yang luas dan populasi yang berdaya tahan. Memperkukuh tadbir urus, menggalakkan kerjasama serantau, dan melabur dalam pendidikan, penjagaan kesihatan dan infrastruktur adalah langkah penting ke arah masa depan yang lebih cerah. Warisan budaya yang kaya di rantau ini dan landskap semula jadi yang pelbagai menawarkan peluang unik untuk pelancongan dan pertukaran budaya, menyumbang kepada pembangunan keseluruhannya.
