Waar liggen de Marshalleilanden?

Waar liggen de Marshalleilanden op de kaart? De Marshalleilanden zijn een onafhankelijke staat in Micronesië. Bekijk de volgende afbeeldingen om de locatie van de Marshalleilanden op de kaart te zien.

Locatie van de Marshalleilanden op de wereldkaart. Op deze kaart ziet u de ligging van de Marshalleilanden in het midden van de Stille Oceaan.

Je hebt waarschijnlijk nog nooit van de Marshalleilanden gehoord. Maar misschien ken je een klein eiland, of beter gezegd een atol, wel bij naam: het Bikini-atol. Want dat hoort bij de Marshalleilanden. De bikini heeft zijn naam aan dit eiland te danken.

De Marshalleilanden behoren tot de Micronesische archipel. Ze liggen in het westelijke deel van de Stille Oceaan. Er zijn meer dan 1200 eilanden verspreid over een oppervlakte van 2,1 miljoen vierkante kilometer. De eilandstaat Kiribati grenst in het zuiden aan de Marshalleilanden en in het zuidwesten aan de Federale Staten van Micronesië. In het noordoosten en oosten grenst niets aan de Marshalleilanden – hier gaat het over in de uitgestrektheid van de Stille Oceaan.

De eilanden heten Aolepān Aorōkin M̧ajeļ in het Marshallees.

De oppervlakte van de vijf grotere eilanden en 29 koraalatollen plus de kleine eilandjes bedraagt ​​184,4 vierkante kilometer. Dat is ongeveer de grootte van de Noordzee-eilanden Sylt en Föhr samen. Vrij klein dus.

Er kan onderscheid worden gemaakt tussen twee eilandengroepen: de oostelijke Ratak-keten, ook wel bekend als de Sunrise-eilanden, en de westelijke Ralik-keten, de Sunset-eilanden.

Op deze kaart ziet u de locatie van de twee belangrijkste ketens, de Ratak- en Ralik-ketens. Zoek het beroemde Bikini-atol!

Locatie-informatie van de Marshalleilanden

Breedtegraad en lengtegraad

De Marshalleilanden liggen in de centrale Stille Oceaan, net ten noorden van de evenaar. De eilanden liggen op ongeveer 7,1315° noorderbreedte en 171,1847° oosterlengte . De archipel ligt ongeveer 3380 kilometer ten westen van Hawaï en 2400 kilometer ten oosten van de Filipijnen, waardoor het een van de meest geïsoleerde landen ter wereld is.

Het land bestaat uit 29 atollen en 5 eilanden , met meer dan 1.000 afzonderlijke eilanden verspreid in de oceaan. Samen vormen ze een enorm gebied van ongeveer 750.000 vierkante mijl (1,95 miljoen vierkante kilometer) oceaan, terwijl het landoppervlak slechts ongeveer 70 vierkante mijl (181 vierkante kilometer) bedraagt.

Hoofdstad en grote steden

HOOFDSTAD: MAJURO

De hoofdstad van de Marshalleilanden is Majuro , gelegen op een groot atol met dezelfde naam. Majuro is de grootste stad en het politieke, economische en culturele centrum van het land. De stad ligt aan de westkant van het Majuro-atol, dat uit meer dan 60 eilanden bestaat. De stad heeft ongeveer 27.000 inwoners en herbergt overheidsgebouwen, de meeste bedrijven van het land en de internationale luchthaven. Majuro fungeert als het middelpunt van handel, communicatie en transport in het land.

GROTE STEDEN

1. Ebeye : Ebeye, gelegen op het Kwajalein-atol , is het op één na grootste stedelijke gebied van de Marshalleilanden. Het is voornamelijk een woongebied voor Amerikaanse militairen en lokale arbeiders. De stad telt ongeveer 15.000 inwoners en beschikt over basisvoorzieningen zoals scholen en markten, hoewel de kleine omvang en de hoge bevolkingsdichtheid voor uitdagingen zorgen.
2. Kwajalein : Kwajalein maakt deel uit van het Kwajalein-atol , het grootste atol van de Marshalleilanden. Op Kwajalein Island bevindt zich een Amerikaanse militaire basis die wordt gebruikt voor raketproeven en satellietvolging. De bevolking van het eiland bestaat voornamelijk uit militairen, waardoor het een van de meest strategische Amerikaanse militaire installaties in de Stille Oceaan is.
3. Jabat : Jabat Island, gelegen in de Ralik-keten van de Marshalleilanden, is klein maar heeft een opmerkelijke woon- en landbouwfunctie. De bevolking is klein en een aanzienlijk deel leeft van zelfvoorzienende landbouw.
4. Wotje : Wotje Island, gelegen op het Wotje-atol in het noorden van het land, is een van de grotere atolgemeenschappen. De economie van het eiland draait om visserij en de infrastructuur is beperkt.

Tijdzone

De Marshalleilanden volgen de Marshall Islands Time (MIST) , UTC +12:00 . Het land hanteert geen zomertijd en de tijd blijft het hele jaar gelijk. Door deze tijdzone lopen de Marshalleilanden één uur voor op buurlanden zoals Fiji en Nieuw-Zeeland.

Klimaat

Het klimaat van de Marshalleilanden wordt geclassificeerd als tropisch met relatief constante warme temperaturen gedurende het hele jaar. Omdat de eilanden net boven de evenaar liggen, kennen ze verschillende natte en droge seizoenen, hoewel de temperatuurverschillen minimaal zijn.

1. Temperatuur : De gemiddelde temperatuur op de Marshalleilanden schommelt het hele jaar door tussen de 26 en 31 °C . De luchtvochtigheid is hoog, vooral in het regenseizoen, waardoor de lucht warmer aanvoelt. Passaatwinden zorgen echter voor enige verlichting, vooral langs de kust.
2. Regenseizoen : Het regenseizoen duurt van mei tot november , met de zwaarste regenval van juli tot oktober. Deze periode valt ook samen met het tyfoonseizoen in de Stille Oceaan, hoewel de Marshalleilanden net buiten de gevaarlijkste cycloongebieden liggen.
3. Droge Seizoen : Het droge seizoen, van december tot april , kent doorgaans minder regenval en meer zonneschijn, waardoor het de populairste periode is voor toerisme. Hoewel er nog steeds buien kunnen vallen, zijn deze meestal kort en wordt er zonnig weer verwacht.
4. Cyclonen en stormen : De Marshalleilanden worden af ​​en toe getroffen door tropische stormen en tyfonen, hoewel deze minder frequent voorkomen dan in gebieden verder naar het westen in de Stille Oceaan. Stormvloeden en harde wind kunnen een risico vormen voor de infrastructuur van de eilanden, vooral op de laaggelegen atollen.

Economische status

De economie van de Marshalleilanden is klein en sterk afhankelijk van externe hulp, met name van de Verenigde Staten, vanwege de geringe omvang, beperkte hulpbronnen en geografische isolatie van het land. De economie is voornamelijk gebaseerd op zelfvoorzienende landbouw, visserij en internationale hulp , met een toenemende focus op toerisme de laatste jaren.

1. Amerikaanse hulp en pact van vrije associatie

Een aanzienlijk deel van de inkomsten van de Marshalleilanden komt voort uit het Compact of Free Association (COFA) met de Verenigde Staten. Deze overeenkomst, die voor het eerst werd ondertekend in 1986 en in 2003 werd verlengd, biedt het land aanzienlijke financiële steun in ruil voor Amerikaanse militaire en strategische rechten in de regio. De financiële steun omvat hulp voor infrastructuur, gezondheidszorg, onderwijs en sociale diensten, evenals subsidies voor basisvoorzieningen zoals elektriciteit en water.

2. Vissen

Visserij, met name tonijnvisserij, is een belangrijke industrie op de Marshalleilanden. Het land beschikt over enkele van de rijkste tonijnviswateren ter wereld en de tonijnindustrie levert een belangrijke bijdrage aan de overheidsinkomsten. De regering van de Marshalleilanden heeft visrechtenovereenkomsten gesloten met verschillende landen en commerciële vissersvloten, waarmee inkomsten worden gegenereerd via vergunningen en heffingen. Overbevissing is echter een punt van zorg en de duurzaamheid van de visserij vormt een voortdurende uitdaging.

3. Landbouw

De landbouw op de Marshalleilanden wordt beperkt door de kleine omvang en de slechte bodemkwaliteit. Er worden onder andere kokosnoten, broodvrucht, pandanus en taro verbouwd , hoewel de landbouwproductie onvoldoende is om in de behoeften van het land te voorzien. De Marshalleilanden importeren het grootste deel van hun voedsel uit andere landen.

4. Toerisme

Toerisme is een groeiende sector, maar blijft klein vanwege de afgelegen ligging en beperkte infrastructuur van het land. De Marshalleilanden staan ​​bekend om hun prachtige koraalriffen, duikmogelijkheden van wereldklasse en ongerepte stranden. Bezoekers kunnen ook historische locaties uit de Tweede Wereldoorlog verkennen, met name op Kwajalein Atoll. Het toerisme wordt echter beperkt door het beperkte aantal internationale vluchten, een beperkte luchthavencapaciteit en de geografische isolatie van het land.

Toeristische attracties

De Marshalleilanden bieden een scala aan attracties, vooral voor bezoekers die geïnteresseerd zijn in natuur, geschiedenis en duiken.

1. Kwajalein-atol

Kwajalein is het grootste atol van de Marshalleilanden en een van de grootste ter wereld. Bezoekers van Kwajalein kunnen de historische betekenis ervan verkennen, met name de rol die het speelde in de Tweede Wereldoorlog. Het atol staat ook bekend om zijn uitstekende duiklocaties, heldere water en gevarieerde onderwaterleven. De raketproeven en satellietvolgactiviteiten van het Amerikaanse leger trekken ook bezoekers met interesse in ruimtevaart.

2. Majuro-atol

De hoofdstad Majuro wordt omgeven door een uitgestrekte lagune en talloze kleine eilandjes, die uitstekende mogelijkheden bieden om te varen, snorkelen en duiken. Bezoekers kunnen de weelderig groene eilanden verkennen, genieten van de ongerepte stranden of het Arno Atoll bezoeken voor een meer afgelegen ervaring.

3. Bikini-atol

Bikini Atoll staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en is beroemd vanwege de rol die het speelde bij de Amerikaanse kernproeven in de jaren 40 en 50. Het atol is nu een populaire plek voor duikers, die er gezonken schepen kunnen verkennen, waaronder verschillende schepen uit de Tweede Wereldoorlog, die nu deel uitmaken van het onderwatermuseum. Hoewel Bikini Atoll nog steeds onbewoond is vanwege de stralingsproblematiek, biedt het een fascinerende blik op de geschiedenis en is het uitgegroeid tot een unieke duikbestemming.

4. Wotje-atol

Wotje Atoll, gelegen in het noorden van de Marshalleilanden, staat bekend om zijn pittoreske omgeving en zijn betekenis voor de lokale Marshallese cultuur. Het atol heeft een kleine bevolking en bezoekers kunnen de relaxte sfeer, tropische schoonheid en rijke tradities van het eiland ervaren.

5. Mili-atol

Mili Atoll is een wat afgelegen bestemming, maar staat bekend om zijn adembenemende schoonheid, witte zandstranden en helderblauwe water. Het is een uitstekende plek voor bezoekers die op zoek zijn naar rust en een meer traditionele eilandervaring.

Visumvereisten voor Amerikaanse burgers

Amerikaanse burgers hebben geen visum nodig om de Marshalleilanden te bezoeken voor een verblijf van maximaal 90 dagen . Reizigers hebben alleen een geldig paspoort nodig en mogen bij aankomst maximaal drie maanden in het land verblijven voor toeristische of zakelijke doeleinden. Omdat de Marshalleilanden echter een vrijhandelsverdrag met de Verenigde Staten hebben, hebben Amerikaanse burgers geen visum nodig om in het land te wonen, werken of studeren.

Afstand tot New York City en Los Angeles

Afstand tot New York City

De afstand van New York City naar Majuro , de hoofdstad van de Marshalleilanden, is ongeveer 10.800 kilometer . De meeste vluchten vereisen minstens één of twee tussenstops, meestal op plaatsen zoals Hawaï of andere eilanden in de Stille Oceaan, vanwege het beperkte aantal rechtstreekse vluchten naar Majuro.

Afstand tot Los Angeles

De afstand van Los Angeles naar Majuro is ongeveer 8500 kilometer . Net als vluchten vanuit New York zijn er beperkte directe vluchten, en reizigers moeten meestal overstappen via knooppunten zoals Hawaï of Guam voordat ze de Marshalleilanden bereiken.

Feiten over de Marshalleilanden