Kuzey Kore’nin resmi para birimi, 100 Ch ŏ n’ye bölünen Kuzey Kore wonu’dur. Kazanılanın ISO kodu 4217 ve uluslararası para birimi kısaltması KPW’dir. Kazanan için para birimi sembolü ₩.
Kuzey Kore para biriminin tarihi ve gelişimi
Para birimi yalnızca Kuzey Kore’de kullanılmaktadır. Temmuz 2002’ye kadar dış ticaret için özel bir para birimi vardı. Ancak, bu ilk olarak 2002’den itibaren ABD doları ile değiştirildi ve daha sonra büyük ölçüde euro ve Japon yeni ile değiştirildi. Mevcut para birimi 2009’da nispeten aniden kullanıldı.
Bu yeni kazanın resmi bir döviz kuru yoktur. 2009’dan önce, döviz kuru hükümet tarafından 169 won’a eşdeğer bir euro olarak belirlendi. Ancak karaborsadaki değeri çok daha düşüktü. 2009’daki para reformu sırasında iki sıfır atıldı, böylece 1000 eski kazandı, 10 yeni kazandı.
Nispeten ani giriş, nüfusu tedirgin etti ve birçok Kuzey Koreli’nin birikimlerini yabancı para birimiyle değiştirmesine neden oldu. Bu davranış, güçlü enflasyonu tetikledi ve birçok yerel halkın yaşam koşullarını kötüleştirdi.
Kazanılanın önemi, yalnızca nüfusa tedarik garantisi veremeyen yerel dükkanlarda ödeme yapmak için kullanılabildiğinden, kendi ülkesinde bile daha az önemli hale geliyor. Çin’den ithal edilen ürünler artık çok daha önemli ve Çin yuanının önemi artıyor.
Bu özellikle, hükümetin şeffaf olmaması ve bununla bağlantılı değersiz kağıtlarla değerli malları takas etme riski nedeniyle Çinli tüccarların kazancı kabul etmekte isteksiz olmasından kaynaklanmaktadır.
Sıkı hükümet döviz bulundurmayı engellemeye çalışsa da, özel işlerin büyük bir kısmı artık dövizle yapılıyor.
Kuzey Kore para birimine dönüştürme
Kuzey Kore’deki bir tatilcinin, yalnızca ödemeleri euro, yen, yuan veya ABD doları cinsinden ödenen belirli turist dükkanlarına gitmesine izin verilir. Yerel dükkanların turistler tarafından girilmesine izin verilmiyor ve bu nedenle yerel para birimi ile temasa geçmiyor.
Ancak, Kuzey Kore otellerinde tüm yaygın para birimlerini kazanılan para ile değiştirmek mümkündür.
Kazanılanın farklı versiyonları olduğu unutulmamalıdır. Yerliler için bir, sosyalist ülkeler için bir ve yabancılar için bir. Yabancı olarak para takası yapan herkes, her ödemede ibraz etmesi gereken bir makbuz alır.