W Gwadelupie (w języku narodowym Gwada), który należy do terytorium z Francji jako Caribbean departamentu zamorskiego (Departament d’Outre Mer lub DOM), płatności dokonywane są tam w euro.
Dlatego wymiana pieniędzy nie jest konieczna. Sąsiednie wyspy Martynika i Saint-Berthélemy są również częścią Francji.
Tylko ci, którzy chcą podróżować na inne wyspy w okolicy, muszą w niektórych przypadkach używać dolarów amerykańskich lub funtów brytyjskich. Możliwa jest jednak wymiana na Gwadelupę.
Historia waluty na Gwadelupie
Po burzliwej historii kolonialnej, która rozpoczęła się w 1493 roku wraz z odkryciem wysp przez Krzysztofa Kolumba, Gwadelupa nie była traktowana jako kolonia francuska od 1946 roku, ale jako pełnoprawny departament francuski (porównywalny z niemieckimi krajami związkowymi).
Frank francuski już wcześniej był de facto walutą na Gwadelupie, ale w 1946 roku stał się również oficjalną walutą krajową. W przeciwieństwie do innych departamentów zamorskich, tak zwany frank CFP nigdy nie był używany na Gwadelupie, specjalnej walucie powiązanej z frankiem.
Od 1945 r. Francja była częścią tak zwanego porozumienia z Bretton Woods, z którym po drugiej wojnie światowej wiele krajów uprzemysłowionych związało swoje waluty w dużej mierze z dolarem amerykańskim w celu zapewnienia stabilnych kursów wymiany.
Jak w większości krajów uczestniczących w Bretton Woods, rezultatem była silna inflacja i coraz częstsze dewaluacje franka. W 1958 r. Wprowadzono tzw. Nowy frank, który w 1969 r. Musiał zostać ponownie zdewaluowany.
W trakcie kryzysu gospodarczego w kolejnych latach kilka krajów europejskich (w tym Francja i Niemcy ) zgodziło się zrobić wszystko, co w ich mocy, aby utrzymać niewielkie wahania kursów walut.
W wyniku tej wzmożonej współpracy prezydent Francji Mitterand związał swoją zgodę na zjednoczenie Niemiec w 1990 r. Z faktem, że Niemcy zrezygnowałyby z D-Mark na rzecz wspólnej europejskiej waluty.
Ta nowa waluta, euro, zastąpiła franka w 1999 r. (Pieniądz książkowy) i 2002 r. (Gotówka) nie tylko we Francji, ale także na Gwadelupie.
Od momentu powstania euro pozostawało stosunkowo stabilne w stosunku do dolara amerykańskiego, ale już wahało się między kursami od 0,83 do 1,60 euro.
Od 2012 roku wymiana starych banknotów i monet frankowych na euro nie jest możliwa.